Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Τακτικές πεσιματικής, μέρος πρώτον


Μπαίνοντας σε ένα μπαρ, το 85% των αντρών θα φουσκώσει το στήθος του και θα σκανάρει το χώρο προκειμένου να βρει την κοπέλα των ονείρων του (ή έστω την πιο μεθυσμένη και ευάλωτη). Αντίστοιχα η γυναίκα θα τονίσει τα χαρακτηριστικά που πιστεύει ότι την κολακεύουν περισσότερο με μια κοντή φούστα, ένα ανοιχτό ντεκολτέ (ΠΡΟΣΟΧΗ: όχι και τα δύο μαζί όμως γιατί θεωρείται πουτανέ. Πχ μπορείς να έχεις μόνο τη φούστα μέχρι τον αφαλό ή τα βυζιά όλα έξω. Αυτά είναι αποδεκτά. Όχι και τα δύο μαζί. Χμ..Λογικό..) και θα κοιτάξει το αντικείμενο του ενδιαφέροντός της. Στο σημερινό άρθρο θα καταπιαστούμε με τις τακτικές πεσιματικών που μάθαμε, μετά από χρόνια διανόησης δίπλα στα καμάκια της Ρόδου, ταξιτζήδες (είναι κάτι σαν τον Ποροσάλτε, έχουν εμπειρία στα πάντα) και άπειρες μεθυσμένες χυλόπιτες. Α και αυτό το βιβλίο:




Προσβλημέντα

Όχι συνήθης τρόπος  και με αρκετούς κινδύνους στο να μην πάει καλά η προσέγγιση του στόχου. Συνδυασμός της προσβολής με το κοπλιμέντο. Εδώ η προσέγγιση δεν γίνεται με γλυκό/ γλείτσικο/ ρομαντικό τρόπο αλλά με ατάκες ημιπροσβλητικές που θα τραβήξουν το ενδιαφέρον και θα οδηγήσουν σε πράξεις βίας ή βρώμικου καυτού σεξ. Παράδειγμα: Μιλάς με ξανθιά κοπέλα και της συλλαβίζεις το όνομα σου. Όταν σου πει «ναι το είχα καταλάβει, δεν είμαι ηλίθια», κάνεις αναφορά στο χρώμα των μαλλιών της και ότι υπέθεσες ότι χρειαζόταν. Αν γελάσει, είσαι σε καλό δρόμο, συνέχισε χωρίς να το παρακάνεις με ίσες δόσεις ενδιαφέροντος και προσβολής. Αν τσαντιστεί (και δεν έρθει η φίλη της που σε ξέρει να εξηγήσει ότι χαχαχαδεντονξέρειςείναιλίγοπερίεργοτοχιούμορτου) abort the mission, μάλλον δεν της αρέσεις αρκετά ώστε να αποδεχτεί τη βλακεία σου. Τα προσβλημέντα είναι εξαιρετικά ice-breakers όπως λένε στην Επισκοπή Ιωαννίνων και αν χρησιμοποιηθούν σωστά και στο κατάλληλο κοινό (και αν η μάπα σου είναι κατάλληλη ) τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά. Θα χρειαστεί προσοχή ώστε να μην προσβάλλεις για κάτι που ισχύει, καθώς αυτό θα ήταν καταστροφικό. Αν είναι μια κοπέλα η οποία έχει μια χαρά σώμα, μπορείς να κάνεις αναφορά σε περιττά κιλά και ότι μπορείς να τη βοηθήσεις να απαλλαγεί από αυτά. Αν είναι όντως χοντρή, ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ. Κοινώς παίζεις εκ του ασφαλούς, εκτός αν τύχεις σε περίπτωση που πεις κάτι και όντως ισχύει ή σε ψαρώνει να νομίζεις ότι όντως ισχύει οπότε έχεις βρει την αδελφή ψυχή σου και πρέπει να την παντρευτείς την επόμενη μέρα, εκτός αν είναι Τρίτη γιατί νομίζω δεν γίνονται γάμοι Τετάρτη.

  
Ο «τσουγκρίζω από τη διπλανή παρέα»

Είσαι με τις φίλες σου έξω και πίνετε τα ποτά σας. Βλέπεις με την άκρη του ματιού σου μια παρέα ανδρών να πλησιάζουν με μικρά βήματα και μάλιστα όταν δεν κοιτάς, όπως σε κάτι καρτούν που ο Πεπέ Λε Πιου μετακινείται όταν δεν κοιτάνε για να πλησιάσει την καημένη τη γάτα και μάλιστα παίζει μουσικούλα σε κάθε βήμα στο οποίο μετακινούνται μόνο τα δάχτυλα των ποδιών και όχι ολόκληρο το σώμα. Θα καταλάβεις ότι σε πλησίασαν αρκετά την επόμενη φορά που θα τσουγκρίσεις με τις φίλες σου και ένα χέρι από το υπερπέραν θα τσουγκρίσει μαζί σας, χωρίς καν να κοιτάξει. Το χέρι αυτό εμφανίζεται σαν ασώματο, όπως για παράδειγμα το χέρι που εμφανίζεται να σου δώσει το κωλόχαρτο από την πόρτα του μπάνιου που έχεις ανοίξει ελάχιστα για να μην κατηγορηθείς ότι έχεις κρατήσει κάποιον νεκρό συγγενή σου εκεί μέσα για να παίρνεις ακόμα τη σύνταξή του. Ο τύπος από δίπλα πιθανότατα δεν θα κοιτάει καν κατά το τσούγκρισμα, αλλά θα απλώσει το ποτήρι για να δει αν τον παίρνει να συνεχίσει.  Αν κάνεις το λάθος και (χαμο)γελάσεις, ο τύπος θα σου μπαστακωθεί και θα φέρει και την παρέα του, σαν μύγα που μπήκε σε εκείνη την τρύπα πάνω από την ντουλάπα και αρχίζει και φέρνει ξαδέρφια, παιδιά και ό, τι άλλο ζωύφιο υπάρχει για να κάνουν πάρτυ στο σπίτι σου. Ο μόνος τρόπος να τον αποφύγεις είναι να συνεχίσεις το ποτό σου σαν να μη συνέβη τίποτα, αφού ο αόρατος τσουγκριστής δεν θα τολμήσει να μιλήσει.


Ο «χερούκλας»

Είναι ο τύπος που θα προσπαθήσει να απομονώσει την πιο αδύναμη αντιλόπη από το κοπάδι βάζοντας το χέρι στη μπάρα σαν στήριγμα, διακοσμητικό στοιχείο, διαχωριστικό ή απλώς σε φάση «είμαι κάζουαλ, μαδερφακερ». Κάπως έτσι, αλλά σε μπαρ:



Με αυτό τον τρόπο κερδίζει πολύτιμο χώρο, φαίνεται άνετος και σου πιάνει την κουβέντα, χωρίς να σου αφήνει κανένα περιθώριο απόδρασης. Πολύ συνηθισμένος τρόπος προσέγγισης, ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες, αφού με το να είναι τόσο κοντά:
Α. Δεν θα δεις την καραφλίτσα (μπιφτεκάκι) στο πίσω μέρος του κεφαλιού
Β. Έχει το λέγειν, οπότε αναλόγως του βαθμού αλκοόλ στο αίμα σου μπορεί να σε τουμπάρει
Γ. Δεν μπορούν να τρέξουν για να σε κυνηγήσουν 
Πάντα θα σε αποκαλέσει «κούκλα», θα θέλει να του «χαρίσεις το ονοματάκι σου» και είναι πάντα πρόθυμος να σε κεράσει ποτό.


Follow your Heart (to the WC)

Αρκετά creepy πεσιματική και δεν συνιστάται, παρά μόνο σε περιπτώσεις που το αντικείμενο του πόθου συνοδεύεται (σκάσε Παντελίδη) από γκόμενο/α ή γονείς ( ε ναι, μας διαβάζουν και ανώμαλοι). Είναι ο τύπος που βλέπει την κοπέλα να απομακρύνεται από την παρέα και να κάνει ελιγμούς μέσα από μεθυσμένους πέφτουλες, χέρια με τσιγάρα, σερβιτόρους με 10 κιλά ποτήρια στο δίσκο και τον χρόνο (και την κύστη) να πιέζει στα άκρα ( με τη Βίκυ Φλέσσα) και αποφασίζει να την ακολουθήσει. Από κει και πέρα υπάρχουν δύο τύποι προσέγγισης. Ο λιγότερο περίεργος που είναι να μιλήσει έξω από την τουαλέτα, που περιμένει υπομονετικά την ουρά για τις γυναικείες τουαλέτες και ο περισσότερο περίεργος που είναι να δώσει ένα χαρτάκι με το τηλέφωνο και το όνομά του. Τώρα που διάολο βρήκε το χαρτάκι (αν δεν είναι κωλόχαρτο) και το στυλό (αν δεν είναι κάτι που μπορεί να γράψει στο κωλόχαρτο και βρίσκεις στην τουαλέτα..Χμ..) και τι έχει πιάσει πριν στο δώσει, αυτός ξέρει. Μετά την επιστροφή και αφού επιτελέσει το έργο του, θα κάτσει πάλι στη γωνίτσα του και θα παρακολουθεί διακριτικά τις κινήσεις σου. Τώρα αν εσύ ξαναπάς τουαλέτα, τα δεδομένα είναι δύο:  Ή γουστάρεις και θα τρίξει η τουαλέτα των αναπήρων που είναι πάντα πιο ευρύχωρη και άδεια ή σε έχει πιάσει τρελό κόψιμο και ο τύπος περιμένει τσάμπα τη γυναίκα των ονείρω(ξεω)ν  του, η οποία δίνει το πόνο της μέσα σε στάση πελαργού, ακουμπώντας όσο το δυνατόν λιγότερα και φροντίζοντας να πατάει στα σημεία που τα χαρτιά στο πάτωμα είναι λιγότερο κίτρινα και υγρά.


Περιμένω να δω ποια κοιτάζει από την παρέα

Βολικό, χρήσιμο και με εγγυημένη επιτυχία στην υπογραφή φορτωτικής, αν και όχι πάντα με την καλύτερη επιλογή (καλά, ποτέ). Πάντα θα υπάρχει μια παρέα με 4-5 κοπέλες, με τη μια να είναι πολύ όμορφη, τις 2 αρκετά όμορφες, μια μέτρια και μια άσχημη. Σε αυτή την παρέα, επίσης, υπάρχει πάντα μια κοπέλα, η πιο κοινωνική, που αναλαμβάνει να κάνει τη Γεωργία Βασιλειάδου της παρέας και να φέρει σε επαφή τις μεν με τους δε. Το κακό είναι ότι συνήθως έχει και τη φάτσα της Γεωργίας Βασιλειάδου. Η τακτική που περιγράφουμε σε αυτή την παράγραφο ορίζει ότι δεν θα κάνεις απολύτως καμία κίνηση, μέχρι να δεις ποια από την παρέα σε κοιτάζει. Συνήθως βέβαια είναι η πιο άσχημη, αλλά δεν έχει σημασία αυτό.  Όταν διαπιστώσεις ποια είναι με τα βλέμματα που εισπράττεις και τους ψιθύρους και γελάκια της παρέας, είσαι έτοιμος. Veni, vidi, vici. Α και vodki. Γιατί θα είναι άσχημη.


Πείραγμα μέσα από το αυτοκίνητο

Ακατανόητη τακτική. Τα ποσοστά επιτυχίας της ισούνται με αυτά των Racketeers στην παραλία. Δηλαδή τι ακριβώς εξυπηρετεί η αναφώνηση χαρακτηρισμών μέσα από το αυτοκίνητο σε διερχόμενη πεζή; Να σταματήσει την κυκλοφορία, να βγεις από το αυτοκίνητο, να ανεβείτε στο καπό και να αρχίσετε να φασώνεστε σαν διαφήμιση coca cola zero; Συνήθεις φράσεις που ακούγονται με σειρά πλήθους: Κωλλλλλάάάάρα, Τι πατούρα είναι αυτή; Να σε χαίρεται αυτός που σε πηδάει, διάφορες ακτάληπτες φράσεις που περιέχουν τη λέξη πουτάνα/καριόλα κλπ, πωπωπωπω κλπ.
Βασικοί θιασώτες της τακτικής αυτής είναι: ταρίφες, αστυνομικοί ΔΙΑΣ σε δικάβαλο (συνήθως ο πίσω), γεροντογελοίοι/καραφλοχεταίοι σε κάμπριο, παππούδια που πλαταγιάζουν ταυτόχρονα τα χείλη τους.


Τέλος πρώτου μέρους.

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Καλοκαιρινά Ραντεβού με τη γραφικότητα


                Με τα πρωτοβρόχια να μας χτυπάνε την πόρτα (κυρίως επειδή πέφτουν κάτι σταγόνες σαν πορτοκάλια), ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αναδρομή στις γραφικότητες που συναντάμε κάθε Καλοκαίρι και είναι πιο εκνευριστικές και από τον ιδρώτα που τρέχει σιγά σιγά στην πλάτη και καταλήγει στην κωλοχαράδρα σου. Ας ξεκινήσουμε με τον ορισμό του Καλοκαιριού, ο οποίος είναι μια εικόνα: ο Πατέρας με το φανελάκι Μινέρβα στη βεράντα να λύνει σταυρόλεξα και δίπλα να μυρίζει βασιλικός και δυόσμος (ίσως επειδή ρεύτηκες τα χτεσινά κοκτέιλ).


Τα παιδάκια που κατουράνε μπροστά στη θάλασσα

«Μαμά θέλω τσίσα». «Πήγαινε εκεί Γιωργάκη που σκάει το κύμα, κατέβασε το μαγιό σου και κάντα». Πολύ λογικό να βλέπω δίπλα μου το μούλικο να κατουράει. Γιατί έχει ασυλία; Επειδή είναι μικρό παιδάκι; Να πάω κι εγώ δίπλα του και να αρχίσω να κατουράω. Εγώ δηλαδή  χαζός είμαι που μπαίνω στη θάλασσα για να κατουρήσω; Όλοι κατουράμε στη θάλασσα, αλλά τουλάχιστον με περισσότερο τακτ: Πχ μπαίνεις όλος μέσα και όχι μέχρι την κοιλιά και μετά βγαίνεις, δεν κατουράς όταν περνάει κάποιος με μάσκα και άλλες τέτοιες κινήσεις αβροφροσύνης. Και έχεις τους γύρω και το βλέπουν γλυκό και χαμογελάνε. Μάντεψε.. Δεν είναι γλυκό, είναι όσο αηδιαστικό θα ήταν αν το έκανα εγώ. Σε λίγο μεγαλύτερη έκδοση εγώ, αν και δεν είμαι πολύ σίγουρος γι’ αυτό..


Τα γελοία παπούτσια θαλάσσης



Τα συγκεκριμένα γράφουν και HEAD πάνω για να θυμάσαι τι σου έκαναν κάποτε οι γκόμενες πριν αρχίσεις να φοράς αυτό το πράμα. Είναι και σε στυλ αθλητικού γιατί αν δεν τρέξεις στο βυθό της θάλασσας, πού θα τρέξεις; Παπούτσι έκτρωμα στην ίδια κλίμακα με τα crocs που του αξίζει μόνο κουτσούλημα από γλάρους που έχουν φάει χαλασμένο ψάρι και να φοριέται από 40χρονους παρθένους με προχωρημένη αλωπεκίαση που συνοδεύουν τη «μητέρα» στην παραλία. Ακατανόητοι οι λόγοι που επιλέγει κάποιος να το φορέσει. Έχει βότσαλα και πονάνε οι πατούσες σου; Γλιστράς; Καμία δικαιολογία. Η μόνη δικαιολογία για να φορεθεί αυτό το παπούτσι είναι να είπες λίγο πιο βιαστικά από ότι έπρεπε “challenge accepted” στο στοίχημα κάποιου κολλητού σου ότι κανείς δεν γάμησε με αυτό.


Τα αυτοκόλλητα από πλοία στο αυτοκίνητο



Βγαίνεις από το καράβι στην Κρήτη και βλέπεις ότι στο πίσω παρμπρίζ υπάρχει κολλημένο αυτοκολλητάκι ΑΝΕΚ Lines ή οποιαδήποτε άλλη ακτοπλοϊκή εταιρεία. Τι ακριβώς είναι αυτό; Σημείο αναγνώρισης με άλλους γραφικούς στο δρόμο; « Ουάου! Κοίτα Φώντα, ο μπροστινός μας έχει επίσης αυτοκόλλητο ΑΝΕΚ!!» Καταλαβαίνω ότι κάτι έχουν οι Κρητικοί με τα αυτοκόλλητα στο αυτοκίνητό τους (πχ βλέπε αυτοκόλλητο με την Κρήτη στον προφυλακτήρα), αλλά και πάλι εγώ τι φταίω να προσπαθώ να ξεκολλήσω αυτή την αηδία από το αυτοκίνητό μου; Δηλαδή υπάρχει ποτέ περίπτωση κάποιος να δει αυτό το αυτοκόλλητο και να πει «Πωπω πρέπει να πάω στην Κρήτη και θα πάω με αυτή την εταιρεία! Για να μου κολλήσουν και μένα αυτό το γαμάτο αυτοκόλλητο!»;


Οικογένεια που στριμώχνεται δίπλα σου στην παραλία

Είσαι με τη γκόμενα στην παραλία, έχετε αρχίσει την παρασκευή γιγαντιαίου μπακλαβά από τα σιρόπια, τα πρώτα ύπουλα χάδια με ένα γρήγορο πέρασμα από το βυζί κλπ και ενώ όλα κυλάνε όπως πρέπει και το «κέφι» αρχίζει να ανεβαίνει με κλεφτές ματιές στους γύρω μήπως γίνεις ρεζίλι με κανά παιδάκι που θα έρθει να δει γιατί αυτός ο κύριος έχει αυτό το περίεργο φούσκωμα στο μαγιό και βγάζει ήχους σαν αυτούς που βγαίνουν από το δωμάτιο της μαμάς και του μπαμπά τα βράδια που έχουν κλειστή την πόρτα, ξαφνικά εμφανίζεται ένας όγκος από παιχνίδια και 2 παιδάκια με φωνές ινδιάνων που επιτίθενται στην άμαξα. Εσύ μαζεύεσαι και ζαρώνεις με την ταχύτητα τύπου που βλέπει τσόντα και την ώρα της κορύφωσης εμφανίζεται στην οθόνη η φάτσα ή οτιδήποτε άλλο του πρωταγωνιστή. Η οικογένεια θα έρθει να μπαστακωθεί δίπλα σου, ενώ υπάρχει άπλετος χώρος, τα παιδάκια θα πετάνε άμμο και στάνταρ θα κουβαλάνε μαζί μια γιαγιά ή μεγάλης ηλικίας θεία. Η γιαγιά πάντα θα λέει μια ιστορία για την θεία Ευτέρπη η οποία έβγαλε « εκείνο το πράγμα πίσω από το αυτί, το οποίο έβγαζε πύον και καπνούς» ή για το προσκύνημα στην Τήνο το 1984, στο οποίο μια γιαγιά κατά τη γονατοδρομία έπεσε και έβγαλε γοφό και σαγόνι. Ό, τι ερωτικό υπήρχε στην ατμόσφαιρα συμπυκνώνεται σαν την κυτταρίτιδα του κώλου της γιαγιάς και το ηθικό σου είναι τόσο πεσμένο όσο τα man boobs του πατέρα της οικογένειας.


Racketeers

«Ουάου! Κοίτα αυτόν τον τύπο πως πέφτει για να προλάβει το μπαλάκι!! Θέλω να κάνω σεξ μαζί του τώρα, με έχει ανάψει!». Καμία γκόμενα, ποτέ. Οι τύποι που κάνουν τους γραφικούς με τις ρακέτες και πέφτουν από δω και από κει για να σώσουν την μπαλιά του άμπαλου συμπαίκτη τους είναι απλώς ποζέρια. Οι γραφικότητες με τις ρακέτες για να σε προσέξει η γκόμενα, αποτελεί την εξέλιξη του ρεψίματος που θα έκανες στο Δημοτικό για να προσέξει η μικρή Μαρία. Κανείς δεν γάμησε παίζοντας ρακέτες. Κανείς. Δεν με ενοχλεί τόσο ότι παίζεις ρακέτες, αλλά το πώς (τον )παίζεις.


Air-condition και εργασιακός χώρος

Ένα θέμα ταμπού στις εργασιακές σχέσεις με το HR να μην παίρνει ποτέ σαφή θέση. Οι περισσότερες δουλειές έχουν καλώς ή κακώς dress code, ώστε να αποφεύγονται περιπτώσεις τύπου «μα όχι δεν είναι το βρακί μου αυτό είναι τα hot pants μου» ή να σκάσεις στη δουλειά με τη σαγιονάρα και το νύχι να κλείνει κάθε τόσο το tower του pc. Επιλέγεις λοιπόν το πρωί να ντυθείς με το τζηνάκι σου και ένα t-shirt ή πουκάμισο. Αφού έχεις διασχίσει τη μισή Αθήνα και φτάνεις στη δουλειά μούσκεμα σαν παρθένα που έχει καλέσει τον γκόμενο σπίτι, διαπιστώνεις ότι τα air condition είναι κλειστά. ΚΛΕΙΣΤΑ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΜΗΝΑ! Πηγαίνεις τα ανάβεις χωρίς να ρωτήσεις κανέναν και μετά από λίγο αρχίζουν οι διαμαρτυρίες. «Μα κρυώνω/ Θα πουντιάσω/ Δεν φταίω εγώ αν έχεις τρίχα και ζεσταίνεσαι/ Δεν μπορώ να σκάει το κρύο στο αυτί μου» και άλλα τέτοια από συναδέλφους που φοράνε ραντάκια. ΡΑΝΤΑΚΙΑ. Βάλε πουλόβερ κυρά μου, μη μου γυρνάς γυμνή και μετά γκρινιάζεις ότι κρυώνεις. Εγώ δεν μπορώ να βγάλω κάτι (εκτός από την μπέμπελη), ενώ εσύ μπορείς να βάλεις κάτι με μανίκια. Η συζήτηση καταλήγει με απειλές τύπου «δεν πειράζει, αύριο θα είμαι άρρωστη και θα φταις εσύ» και με σένα να επιστρέφεις στη γωνιά σου ιδρωμένος, νικημένος και μυρωδάτος. Είναι η στιγμή να την αγκαλιάσεις και να τη συγχωρέσεις για όλα.


Ο Μαραβέγιας

«Που να βρω μια να σου μοιάζει;» Δεν με νοιάζει ρε Μαραβέγια. Σε όποιο μπαράκι κι αν επιλέξεις να πιεις το ποτό σου το καλοκαίρι είναι σίγουρο ότι θα ακούσεις τη φωνή του Μαραβέγια να κλαίει για κάποια χαμένη αγάπη. Ίσως αν δεν έκλαιγες τόσο, να είχες περισσότερη επιτυχία με τις γκόμενες. Και βγάλε πια αυτά τα γελοία πουκάμισα, με τα οποία νομίζεις ότι το παίζεις ακόμα τζόβενο.


Παχύσαρκη οικογένεια/ οικογένεια που κουβαλάει τα πάντα

Κλασσικές αγαπημένες φιγούρες του ελληνικού καλοκαιριού. Η παχύσαρκη οικογένεια συνήθως κουβαλάει στην παραλία γεμιστά, κεφτεδάκια, ιδρωμένο τυρί, μισό κιλό αρνί και 2 κιλά γουρουνοπούλα πάντα όμως σε προσεκτικά συσκευασμένα σάντουιτς και αναστατώνει την παραλία με τις φωνές της. Η μαμά κάθε τόσο φωνάζει το μοναδικό αδύνατο μέλος της οικογένειας να φάει τίποτα γιατί είναι σαν σκιάχτρο (κοινώς κάτω από 100 κιλά), ενώ τα υπόλοιπα ορμάνε σαν γλάροι σε οτιδήποτε μπορεί να φαγωθεί. Ταυτόχρονη είσοδος όλων των μελών της οικογένειας στη θάλασσα προκαλεί αλλαγή της ακτογραμμής και τα ρούχα όλων μαζί φτάνουν για να κατασκευαστεί το μπαλόνι αερόστατου. Συνήθως ο μπαμπάς της οικογένειας έχει ένα τσούρμο παιδάκια και γλάρους δίπλα του, που προσπαθούν να βρουν σκιά πλάι στην κοιλιά του. Η οικογένεια που εμφανίζεται στην παραλία σαν να μετακομίζει, είναι ένα ακόμα κλασσικό δείγμα. Κουβαλάει 2 καρεκλάκια (τα μούλικα ας κάτσουν στην άμμο) και 198 παιχνίδια σε σακούλες και ποιότητα Jumbo, τα οποία θα αφήσουν μόνο 10 κιλά χρωστικής ουσίας σε κάθε δάχτυλο. Κουβαδάκια, κουλούρες, φτυάρια, η barbie στην παραλία με τις φίλες της/ το γκόμενο/ μόνη λες κι αν κάτσουν 2 ώρες στην παραλία και χτίσουν κανα κάστρο θα πάθουν τίποτα. Τα παιχνίδια πάντα απλώνονται σε ακτίνα δεκάδων μέτρων κάνοντας το τοπίο να μοιάζει σαν να έχει γίνει έκρηξη σε λούνα παρκ.       



Κτήνη/γιαγιάδες με Brazilian

Έχεις ξαπλώσει στην ξαπλώστρα και διαβάζεις το βιβλίο σου με τη θάλασσα, τον ήλιο και την Τρίτη μπύρα να σε νανουρίζει με αποτέλεσμα κάθε τόσο να ξυπνάς από το βιβλίο που πέφτει στο κεφάλι σου ή το σάλιο σου που σε δροσίζει ευχάριστα. Ξαφνικά, σκιά καλύπτει τα πάντα και νομίζεις ότι κάπου διέκρινες το σήμα του Discovery Channel. Ακόμα και αν όλα τα μαγαζιά είχαν αποφασίσει να πετάξουν τα κανονικά μαγιό, και πάλι δεν θα υπήρχε δικαιολογία για μερικές να φορέσουν παρτό μαγιό. Δεν είπαμε να πας στην παραλία για πασαρέλα με πλατφόρμες, βαμμένη σαν τον Τζόκερ και με μαλλί κομμωτηρίου. Είναι αντιαισθητικό, γελοίο και κανένας άντρας δεν ενδιαφέρεται για αυτά. Αλλά είναι εξίσου αντιαισθητικό όταν είσαι 100 κιλά ή 100 χρονών να βγάζεις έξω τον κώλο σου. Στην πρώτη περίπτωση αναρωτιέσαι γιατί στο διάολο βγαίνουν σε τέτοια μεγέθη τα «σεξυ» μαγιό και στη δεύτερη αναρωτιέσαι αν χτυπάει τον κώλο της με τα φτέρνα σε κάθε βήμα. «Είναι ακομπλεξάριστη, μ’ αρέσει που βάζει ό, τι θέλει». Είμαι μαλάκας, μπορώ να τη κράζω όσο θέλω. Οι γιαγιάδες με σέξυ μαγιό είναι πάντα πολύ μαυρισμένες από το σολάριουμ, έχουν πλατινέ μαλλί, διαβάζουν Ciao/ΣΟΚ/κλπ με φωτοσοπαρισμένους κώλους διασήμων  και σέρνουν έναν ταλαίπωρο σε στυλ Λυκουρέζου που κουβαλάει 3 τσάντες με καρεκλάκια, φορητό ανεμιστήρα και υποπόδιο για τη στήριξη του κώλου. Εξίσου περίεργο είναι το θέαμα με πιτσιρίκια να φοράνε Brazilian, εκεί στα 14-15 και τους γονείς να θαυμάζουν το αποτέλεσμα εκείνης της κρύας νύχτας που είχε κοπεί το ρεύμα.    


Μούλικα αμολημένα να αλωνίζουν στο πλοίο/ ταβέρνα

Είναι παιδάκια και πρέπει να παίζουν, το καταλαβαίνω. Το φαγητό θα διαρκέσει μια ώρα. Μάντρωσε τα για μια ώρα να φάμε και όλοι οι υπόλοιποι χωρίς να έχω να σκάει πάνω στην καρέκλα μου κάθε 10 δευτερόλεπτα ένα παιδάκι που τρέχει. «Νικολάκη μην ενοχλείς τον κύριο που τρώει». Κάποιος από την παρέα πάντα κάνει το λάθος και λέει «Δεν πειράζει, δεν ενοχλεί το παιδάκι». Ο Νικολάκης μόνο που δεν σου κάθεται στο σβέρκο και αρχίζει να πειράζει τα πάντα και να ρίχνει ποτήρια. Σε αυτές τις περιπτώσεις πάντα γεμίζεις το στόμα με ό, τι πιο χρωματιστό υπάρχει στο τραπέζι και μπουκωμένος αρχίζεις να του χαμογελάς. Στο πλοίο είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα γιατί βρίσκουν κι άλλα παιδάκια και αρχίζουν να καταστρώνουν όλα μαζί σχέδια πως μπορούν να βοηθήσουν στον πονοκέφαλο από το χτεσινό πιώμα, να σε προτρέψουν να πάρεις καινούριο kindle σπάζοντας σου το παλιό και πώς να αναθεωρήσεις τις απόψεις σου για τον κόσμο και τη δημιουργία απογόνων σου.   


Εκνευριστικά πράγματα που δεν αξίζουν καν παράγραφο

-         -  Επαναλήψεις του καλοκαιριού: έλεος πια με τον Ντάλλας, τον Πόπωτα, τον Κατακουζηνό, τον Σεργιανόπουλο κλπ. Δώστε λεφτά να πάρετε καμια ξένη σειρά. Και όταν λέω ξένη δεν εννοώ κάτι κυπριακές της κακιάς ώρας βασισμένες σε βιβλία της Λένας Μαντά, όνειρο ήταν ότι θα τελειώσει γρήγορα κλπ.

-         - Τα κοντομάνικα με κουκούλα: Είσαι στη Σαχάρα και σκας όλη μέρα και το βράδυ βρέχει; Όχι. Ε τότε μην το φοράς αυτό το πράμα.


-          - Τα status περνάμε καλά/ 35 Αυγούστου: Επιπέδου feelfamous αλλά σε καλοκαιρινή version. Ιδρωμένες μασχάλες, χαμηλά V, φωτογραφίες μόνο με πρόσωπο για να μη δεις ότι η άλλη είναι σαν κένταυρος κλπ.


Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Άτομα που ατιμάζουν το ανθρώπινο είδος μέρος δεύτερον, η «εξέλιξη»


                Όταν από μικρός μαθαίνεις ότι «ο Κύριος τα πάντα εν σοφία εποίησε» και ότι είμαστε κατ’ εικόνα και καθ΄ομοίωση του Θεού και βλέπεις γύρω σου ανθρώπους με χαμηλό V και τεράστια γυαλιά «μυωπίας»  με απλό τζάμι θεωρείς ότι κάτι έχει πάει πολύ στραβά. Ίσως ο Μεγάλος κατά τη Δημιουργία αυτών των ειδών είχε πάει για κατούρημα, αφήνοντας το βοηθό του να ελέγχει την όλη διαδικασία, ο οποίος θα έβλεπε κάποιο προμπιγκμπανγκικό πορνό με μετεωρίτες και μαύρες τρύπες και θα ενεργοποίησε κάποιο μοχλό με τον αγκώνα του στην προσπάθειά του να τελειώσει πριν γυρίσει ο Άλλος, καθώς σε αντίθετη περίπτωση το όλο θέαμα θα ήταν αμήχανο με αυτόν να κοιτάει και να ψιθυρίζει «Θεέ μου..». Αφού ξεπαστρέψαμε αρκετούς στο πρώτο μέρος του άρθρου, ήρθε η ώρα να χτίσουμε την νέα κιβωτό και να δούμε στο παρόν άρθρο ποια είδη πρέπει να μείνουν απέξω. Σκοπίμως δεν υπάρχουν πολλές αναφορές σε είδη που συναντάμε το Καλοκαίρι, καθώς αποτελούν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ανθρώπινη ιστορία και θα αναφερθούν σε ξεχωριστό άρθρο.


Αυτοί που κάνουν like/share για να δωρίσουν 1 δολάριο

Τι κι αν ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη, τι κι αν εξερευνούμε τον Άρη, τι κι αν η ανθρώπινη νοημοσύνη έχει κάνει άλματα (δεν μιλάω για εκείνες που κάνουν duckface) υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πατάνε like και share στο Facebook, για να δοθεί ένα δολάριο για τη σωτηρία ενός παιδιού που το πυροβόλησε 19 φορές ο πατριός του και το έσωσε μια αρκούδα στο Βραχάτι Κορινθίας. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που πιστεύουν κάθε hoax που κυκλοφορεί στο Internet (ενημερώσου εδώ http://ellinikahoaxes.gr/ ) και τσακώνονται κάτω από άρθρα του news247 με κεφαλαία ελληνικά. Κάποτε θα αγόραζαν το νερό του Καματερού και θα ψήφιζαν Ανδρέα Παπανδρέου, τώρα με το πάτημα ενός κουμπιού μας δίνεται η δυνατότητα για ένα γρήγορο IQ Test.


Οι γκόμενες με ψιλή φωνή που μιλάνε μωρουδιακά

«Γλυκουλίνι μου, νιαου, έκλεισε το κινητούλι μου από μπαταλία μωλέ γι’ αυτό δεν σε πήρα!». Ας υποθέσουμε έχοντας στο μυαλό μας την ηλιθιότητα και την αγαμία πολλών ανδρών ότι το παραπάνω θα τους φαινόταν ερεθιστικό και μια τέτοια γκόμενα θα τους ξυπνούσε αναμνήσεις από την παιδική ηλικία ή και (όχι τόσο καλά) κρυμμένες παιδοφιλικές τάσεις. Δεκτό, οπότε καταλαβαίνω σε ένα βαθμό γιατί μιλάς έτσι στον γκόμενό σου. Γιατί διάολο μιλάς όμως έτσι στις φίλες σου; Πολλές φορές το συγκεκριμένο είδος σχολιάζει έτσι και φωτογραφίες φίλων της στο Facebook: “Mwroulini eic pl omorfi s auti tin pic. S agapw pl fili m”.


Οι βαψομαλλιάδες/ κολλάω όλα τα μαλλιά σε μια πλευρά να μην φαίνεται η καράφλα

Αγαπημένα είδη. Η βαφή ΠΑΝΤΑ είναι σπιτική (επιπέδου πασχαλινών αυγών με δώρο το μαντηλάκι για το γυάλισμα) και το αποτέλεσμα είναι από κομοδινί μέχρι κραυγαλέο. Ακόμα πιο αγαπημένες οι περιπτώσεις που το αποτέλεσμα μπλεδίζει και ο εν λόγω μπαρμπέιντος μοιάζει να ξεπήδησε από το στρουμφοχωριό. Οι μπαρμπάδες που βάφουν τα μαλλιά συνήθως οδηγούν κάποιο κάμπριο και συνοδεύονται από πολύ νεότερη κοπέλα. Στις περιπτώσεις αυτές, ο μπάρμπας αποκαλείται (και κυρίως συστήνεται σε γνωστούς της) ως ο νουνός. Σε λίγο καλύτερη μοίρα είναι οι καραφλοί που μην μπορώντας να αποδεχτούν την ματαιότητα της ύπαρξης της ανθρώπινης τρίχας τους, καταλήγουν να μακραίνουν τα μαλλιά από την μία πλευρά και να τα κολλάνε όλα στην απέναντι, δημιουργώντας εσφαλμένες εντυπώσεις ή νομίζοντας ότι δημιουργούν. Το συγκεκριμένο είδος μισεί οποιαδήποτε μέρα που φυσάει, καθώς το μάλλινο οικοδόμημα που με τόση τέχνη έχτιζαν καταρρέει σαν τραπουλόχαρτο. Ευδοκιμεί κυρίως σε μαθηματικούς Λυκείου και σε δημόσιους υπάλληλους.


Οι γκόμενες που κλειδώνουν την πόρτα του μπάνιου

Είσαι σπίτι μόνος με την κοπέλα. Μόλις έχετε τελειώσει από το σεξ και ενώ εσύ ξαπλώνεις στο ιδρωμένο κρεβάτι να πάρεις μερικές ανάσες, εκείνη πηγαίνει στο μπάνιο. Ακούς την κλειδαριά και η τύπισσα κλειδώνει. ΚΛΕΙΔΩΝΕΙ! Γιατί; Για να μην μπω καταλάθος και σε δω γυμνή; Σε είδα πριν από μερικά δευτερόλεπτα και μάλλον δεν είμαι τόσο ηλίθιος ώστε να μπερδευτώ και να μπω. Εκτός αν πιστεύεις ότι είμαι κάποιου είδος ανώμαλος ο οποίος θα μπει να σε δει να κατουράς και θα σου ζητήσω να μη σκουπιστείς, αλλά να σε γλείψω εγώ. Οι μόνες λογικές εξηγήσεις είναι :
α) ότι θέλει να χέσει, παίζοντας candy crush στο κινητό της
β) ότι με μια κιμωλία έχει ήδη φτιάξει μια πεντάλφα στο μπάνιο και θυσιάζει ότι ζωύφιο ή τρίχα βρει στο μπάνιο μου, προσφορά σε κάποιο σκοτεινό θεό του σεξ που δεν χαρίζει γονιμότητα και γονόρροια.


Αυτοί που φοράνε δερμάτινες παντόφλες (για έξοδο)/ σανδάλια με κάλτσα

«Ρε Τάκη μη βάζεις τις σαγιονάρες σου..Θα πάμε για καφέ με τους κουμπάρους στην Αίγλη». Και ο Τάκης συμφωνεί και τις αλλάζει με τις δερμάτινες καφέ παντόφλες, αυτές με το δίχαλο που απλώς είναι πιο χοντρό και δερμάτινο. Απαγορεύεται να είσαι άντρας που σέβεται τους γύρω σου ή έστω τον εαυτό σου και να βγαίνεις έτσι έξω. Το συγκεκριμένο «υπόδημα» έχει κατασκευασθεί για εσωτερική μόνο χρήση και από άτομα πολύ μεγαλύτερης ηλικίας. Θα έπρεπε να μην πωλούνται σε ανθρώπους κάτω των 60, παρά μόνο με υπογεγραμμένη υπεύθυνη δήλωση ότι η χρήση τους αφορά σε δώρο σε πατέρα/παππού/ κάποιο άτομο που μισείς, με ταυτόχρονη αποστολή της δήλωσης στην αστυνομία για άμεση σύλληψη σε περίπτωση παρανομίας. Ακόμα πιο απαράδεκτοι οι άνθρωποι που επιλέγουν την αναποφάσιστη λύση σανδαλιού με κάλτσα. «Ζεσταίνομαι; Κρυώνω; Δεν μπορώ να αποφασίσω γαμώτο. Ας φορέσω σανδάλια με κάλτσα.» Μπορείς να το κάνεις μόνο αν είσαι Γερμανός ή παίζεις σε καμιά ηλίθια διαφήμιση που κυλάς τεράστια τυριά από κάτι λόφους. Η μόνη σχεδόν λογική εξήγηση που μου έχει δοθεί από έναν Σουηδό είναι ότι είναι βρώμικα στην Αθήνα και σιχαίνεται χωρίς κάλτσα. Μη φοράς σανδάλι τότε!


Οι αγνώμονες δανειζόμενοι

Από τις πιο εκνευριστικές κατηγορίες ανθρώπων που δεν μπορείς ποτέ να αποφύγεις ακόμα κι αν δεν βγαίνεις από το σπίτι. Είναι ο τύπος που θα του δανείσεις την αυτοβιογραφία του Γ. Σταυρόπουλου (aka Μίστερ Μπούτια) και θα στη γυρίσει πίσω με τσακισμένες σελίδες, από τα σημεία που τσάκιζε για να βάλει σημάδι ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΗ. Ο ίδιος τύπος θα σαλιώσει το δάχτυλο για να γυρίσει τη σελίδα. Γιατί δεν πεθαίνεις απλώς; Ή πάρε Nivea για ενυδάτωση. Κάτι. Η ίδια κατηγορία ανθρώπων θα δανειστεί από εσένα κάποιο CD/DVD και θα στο επιστρέψει με τα δοντάκια από τη θήκη σπασμένα, τον δίσκο γρατζουνισμένο και τα αυτάκια που συγκρατούν τη θήκη κολλημένα με ταινία ή οδοντικό νήμα. Μην κοιτάς μακριά.. είναι αυτός ο ενοχλητικός συνάδελφος στη δουλειά που θα σου δανειστεί το Bic σου και θα στο γυρίσει με δαγκωμένο και σαλιωμένο το καπάκι και έχοντας βγάλει το αυτοκόλλητο που είχες πάνω για 3 χρόνια. Είναι αυτός ο τύπος που θα του πας το παγωμένο πτήρι μπύρας μαζί με το σουβέρ και αυτός θα επιμένει να το αγνοεί και να ακουμπάει το ποτήρι πάνω στο τραπέζι. Σε αυτούς τους ανθρώπους δεν δανείζουμε ποτέ πορνοπεριοδικά (εκείνα τα παλιά MODELS με τις αξύριστες γκόμενες και δώρο HOT Cd-Rom), καθώς το αποτέλεσμα θα έκανε τον ντετέκτιβ από το CSI να πετάξει το φακό με το μπλε φως και να φύγει τρέχοντας με δάκρυα στα μάτια, επιλέγοντας να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του πουλώντας σαλέπι έξω από το γήπεδο του Μαύρου Αετού Πολυδενδρίου.


Παππούδια/ Σκουπιδιάρικα εν ώρα αιχμής

Μπαίνεις στο λεωφορείο 8:30 το πρωί της Δευτέρας με το σημάδι από το μαξιλάρι ακόμα στο πρόσωπο σου και την έλλειψη καφεϊνης να σε κάνει πιο ευερέθιστο και από γκόμενα που περιμένει περίοδο. Το λεωφορείο είναι γεμάτο από παππούδια που επέλεξαν να βγουν την ώρα αιχμής για να κάνουν ΤΙΠΟΤΑ. Να πάνε στο Κέντρο να πάρουνε κουλούρι, να παίξουν πρέφα στο καφενείο, να πάνε για μπάνιο με τον «έγγονα» κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να βγουν εκείνη την ώρα που γίνεται πανικός, αλλά όχι μόνο θα βγουν, αλλά θα σπρώξουν να μπουν στο λεωφορείο που ήδη δεν κλείνει από τον πολύ κόσμο ή θα τρέξουν να προλάβουν το μετρό που θα ξαναπεράσει σε 4 (τ-έ-σ-σ-ε-ρ-α) λεπτά. Την ίδια ώρα θα επιλέξει και ο συμπαθής οδηγός του σκουπιδιάρικου να βγει για περισυλλογή απορριμμάτων μετατρέποντας μια διαδρομή 15 λεπτών σε μισάωρο πόλεμο νεύρων και οσμών με εσένα να είσαι ο χαμένος. Εκείνη τη στιγμή θα αποφασίσουν οι οδοκαθαριστές να βγάλουν μέχρι και το τελευταίο σακουλάκι τυρόπιτας από τον κάδο και ο οδηγός θα πηγαίνει πιο αργά και από γιαγιά με Πι που διασχίζει την Αχαρνών, μισώντας τη δουλειά του και τους γύρω του.

Αυτοί που κολλάνε πίσω τα μαλλιά με ζελέ/ και αυτοί με μαλλί Κουρκούλη

Για κάποιο ανεξήγητο λόγο με εκνευρίζουν απίστευτα οι άνθρωποι που κολλάνε πίσω τα μαλλιά τους με ζελέ. Μου θυμίζουν ταινία με τον Κρίστοφερ Λη στο ρόλο του Δράκουλα, αλλά με πιο γλειμμένο και πλούσιο μαλλί . Συναντάται σε δικηγόρους, γιάπηδες και Golden Boys. Το ίδιο συναίσθημα γλοιώδους αηδίας μου δημιουργούν και οι άνθρωποι που έχουν το μαλλί που διατηρούσε πάλαι ποτέ ο Ν. Κουρκούλης.


Στην από πάνω φώτο είναι ο αριστερός. Νομίζω.

Αυτό το μπουκλωτό μαλλί, πάντα με wet look και με μάκρος που κυμαίνεται από Ταμτάκο μέχρι τραγουδιστή του Μαγκαβατούτ αυστηρώς. Οι τύποι αυτοί φοράνε ανοιχτό πουκάμισο, ακούνε Δρόμο FM, μασουλάνε οδοντογλυφίδα κάνοντας ήχους και προσπαθούν να γαμήσουν απευθύνοντας ατάκες τύπου «μανάρα μου» μέσα από το αυτοκίνητο. Συνήθως Opel Kadett.


Αυτοί που πετάνε την τσίχλα στο τασάκι


Είναι ο τύπος στην καφετέρια/ μπαρ που θα πετάξει την τσίχλα στο τασάκι σπάζοντας με μία κίνηση τα νεύρα περισσότερων από ενός ατόμων: των παρευρισκομένων καπνιστών και της κοπέλας/ τύπου που θα καθαρίσει το τασάκι. Είναι τόσο απλό να πάρεις την απόδειξη και να τυλίξεις την τσίχλα ή αν είσαι μερακλής να την κολλήσεις πίσω από το αυτί για μεταγενέστερη χρήση.