Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Περίεργα πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι

Στη Φύση υπάρχουν αρκετά περίεργα πράγματα που συμβαίνουν ή όντα που δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Για παράδειγμα τα παγώνια: είναι τρομακτικά, άσχημα και ο μόνος λόγος ύπαρξης τους είναι να στολίζουν το σπίτι της γιαγιάς μου με τα φτερά τους, να τρομάζουν τον κόσμο και να πρωταγωνιστούν στη Ζήνα, σχετιζόμενα με τις εμφανίσεις της Ήρας. Αντιστοίχως οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να διαφέρουν και συνηθίζουν να κάνουν περίεργα πράγματα, χωρίς κανένα λόγο ή να γίνονται περίεργοι από μόνοι τους με το να μην έχουν φαβορίτα παραδείγματος χάριν (οι συγκεκριμένοι άνθρωποι με ανύπαρκτη φαβορίτα έχουν 65% περισσότερες πιθανότητες να είναι serial killer από έναν άνθρωπο με φαβορίτα). Και δεν μιλάω για φαβορίτα Κόκοτα γαμώτο, μιλάω για φαβορίτα που φτάνει μέχρι το λοβό του αυτιού και όχι πριν το αυτί.



Σταυροκόπημα χωρίς να φαίνεται εκκλησία   
Είσαι στον ηλεκτρικό και φτάνεις στη στάση «Άγιος Νικόλαος». Ο κύριος απέναντι σου απορροφημένος στη μελέτη της Κυριακάτικης Δημοκρατίας (με δώρο συνταγές παστίτσιου του γέροντος Παΐσιου) με το που ακούει το όνομα του σταθμού, παρατάει τα πάντα και σταυροκοπιέται. Γιατί; Καταλαβαίνω (μέχρι ενός σημείου) το να σταυροκοπηθεί επειδή είδε κάποια εκκλησία (bonus ο ταρίφας που σε μια απλή διαδρομή μπορεί να σταυροκοπηθεί 14 φορές  και να ρίξει άλλες 32 Παναγίες, ισιώνοντας ταυτόχρονα τις εικονίτσες πάνω στο ταμπλό), αλλά στον ταλαίπωρο αυτό σταθμό η εκκλησία ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΝ! Τι παβλοφικά σύνδρομα είναι αυτά; Με το άκουσμα και μόνο της λέξης Άγιος-Αγία πρέπει να κάνεις το σταυρό σου; Δηλαδή αν δούλευες νοσοκόμα στο Αγία Όλγα ή σε κανα πλοίο με το όνομα «Άγιος Παχούμιος ο οσ(φ)υοκάμπτης» τι ακριβώς θα έκανες; Θα ήσουν με το ένα χέρι σε μόνιμη αγκύλωση από το σταυρό; Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά ηλίθιοι κάποιοι ακόλουθοί σου.


Η ανακοίνωση «Παρακαλούνται οι επιβάτες να προσέχουν τα προσωπικά τους αντικείμενα»
Σ’ ευχαριστώ πολύ ω άγνωστη εκφωνήτρια αυτής της παπαριάς. Είχα σκοπό να βγάλω πενηντάρικα να κάνω αέρα και να αφήσω το πορτοφόλι μου να φαίνεται από την κωλότσεπη, αλλά τώρα θα τα προσέχω. Ανακοίνωση αποποίησης ευθύνης κατά κύριο λόγο, αλλά δείχνει να απευθύνεται σε ηλίθιους ή τύπους που ζούσαν χρόνια σε κάποιο βουνό ή σπηλιά και μπαίνουν με το δισάκι τους για πρώτη φορά σε μέσο μαζικής μεταφοράς. Η ανακοίνωση πάντα συνοδεύεται από ανασκούμπωμα και ύποπτες ματιές στον διπλανό συνεπιβάτη, λες και η ανακοίνωση γράφτηκε για αυτόν. Σε πολλές περιπτώσεις η ανακοίνωση αυτή σηματοδοτεί το αποδοκιμαστικό κούνημα του κεφαλιού και εγείρει κορώνες από χουντοβασιλικούς παππούδες που ζητάνε την παραδειγματική τιμωρία των μεταναστών και αναμνήσεις (και δάκρυα) τους πλημμυρίζουν, καθώς θυμούνται τις παλιές καλές εποχές της χούντας και αναμένουν την επιστροφή του Κ. Παλαιολόγου, του Γ. Παπαδόπουλου ή του Βασιλέως (έστω της Μαρί Σαντάλ) για την αποκατάσταση της τάξης.  


Αυτοί που βουτάνε πράγματα στις φακές
Το φαγητό είναι οι αγαπημένες φακές. Στο τραπέζι υπάρχουν τα απαραίτητα συνοδευτικά-μπινελίκια: φέτα, ρέγκες/σαρδέλες, ψωμί, ελιές. Όλα αυτά μαζί, αλλιώς δεν έχουν νόημα οι φακές. Ο συνδαιτυμόνας σου όμως το πάει ένα βήμα παρακάτω. Βάζει το ψωμί να μουλιάσει στις φακές και συνεχίζει προσθέτοντας και τη φέτα. Γιατί αν κόβει κάθε φορά και το τρώει θα κουραστεί φαντάζομαι. Εκτός αν η πραγματική προέλευση του ανθρώπου δεν είναι ο πίθηκος.. εεε ο Αδάμ κι η Εύα εννοώ, αλλά ο σκύλος, οπότε για να τον τιμήσει ακολουθεί τη λογική «ταΐζω το σκύλο», δηλαδή βάζω ό, τι υπάρχει σε ένα μπολ και του το βάζω μπροστά του. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα βάλει ένα πηρούνι στη μία πλευρά του πιάτου, ώστε να γέρνει και να μπορέσει να το μαζέψει καλύτερα ή το πιο εξελιγμένο είδος θα πάρει το πιάτο στα χέρια και θα το γείρει στο στόμα για μεγαλύτερη απόλαυση. Μα φυσικά και ο άνθρωπος είναι το πιο εξελιγμένο είδος και εξουσιάζει τα άλλα ζώα.


 Οι γέροι που φοράνε τζην/ πίνουν φραπέ
Ένα συνηθισμένο (και καθησυχαστικό) θέαμα είναι παππούδια να κυκλοφορούν έξω ντυμένα με τα καλά τους ρούχα (ή έστω ένα υφασμάτινο παντελόνι), τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη και να πηγαίνουν στο καφενείο να πιουν ελληνικό καφέ. Οποιαδήποτε τροποποίηση αυτής της εικόνας κάνει το θέαμα περίεργο. Αν δεις παππού με τζην (σαν ονειροκρίτης ακούστηκε αυτό) είναι ένα από τα πιο περίεργα θεάματα, καθώς ο εγκέφαλος περίμενε να λάβει σήμα από το οπτικό νεύρο της εικόνας ενός ηλικιωμένου με πουκάμισο, πουλόβερ και καλό παντελόνι και ξαφνικά έχεις την ίδια αίσθηση σαν να βλέπεις γιαπωνέζικη ταινία τρόμου με τους ανθρώπους να περπατάνε σε αφύσικες στάσεις (κάτι σαν πρεζάκια δηλαδή, αλλά με καλύτερη φωτογραφία). Το ίδιο συμβαίνει και όταν ένας ηλικιωμένος πίνει φραπέ και όχι τον καθιερωμένο ελληνικό, που είναι στάνταρ ακόμα και στους 40 βαθμούς υπό σκιάν. Το θέαμα γίνεται ακόμα πιο περίεργο όταν απαρνιούνται τα σκαρπίνια τους για κάποιο διαφορετικό παπούτσι-πιθανόν και αθλητικό- οπότε το όλο θέαμα είναι σαν να έχεις μπροστά σου τον Μπέντζαμιν Μπάτον.


Γιλέκο φωτογράφου/ψαρά
Αδιανόητη ενδυματολογική συνήθεια ανθρώπων που δεν είναι ούτε ψαράδες, ούτε φωτογράφοι. Προτιμάται κυρίως από ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας και είναι πιο γραφικό και από το τσαντάκι μέσης (μπανάνα) ή ακόμα χειρότερα το αιώνιο δερμάτινο γιλέκο του αιώνιου Βασίλη Παπακωνσταντίνου που έχει να δει στεγνό καθάρισμα από τότε που ο ιδιοκτήτης του είχε μαλλιά, ολόκληρα τα ρουθούνια του και έκλεβε ακόμα τον Άσιμο. Καταλαβαίνω ότι είναι αρκετά χρήσιμο, καθώς η πληθώρα τσεπών που διαθέτει βοηθάει στην αποθήκευση/ μεταφορά κλειδιών, κινητού (το οποίο ΠΟΤΕ δεν είναι στο αθόρυβο και ο ιδιοκτήτης του ΠΟΤΕ δεν μιλάει χαμηλοφώνως, οπότε μαθαίνεις τα πάντα για την κυρία Τασία που είναι στο νοσοκομείο και όλα ξεκίνησαν από έναν πόνο στην πλάτη και εσένα εκείνη την ώρα σε πιάνουν τα δικά σου και γίνεσαι το πρόσωπο που είχε στο μυαλό του ο Μολιέρος), φαρμάκων για κάθε πάθηση τοποθετημένα στο αντίστοιχο τσεπάκι με τη φορά των δεικτών του ρολογιού, τα τσιγάρα (κασετίνα Άσος άφιλτρα) κλπ κλπ. Τα γιλέκα αυτά ευθύνονται για την μη έγκαιρη εύρεση ηλικιωμένων στο silver alert, καθώς οι συγγενείς τους ποτέ δεν λένε στην περιγραφή ότι φορούσε ένα από αυτά τα γιλέκα λόγω ντροπής και απαξίωσης από τον κοινωνικό περίγυρο και έτσι ο άτυχος ηλικιωμένος περνάει απαρατήρητος από πολλούς περαστικούς.   


Πίνουν καφέ στα “Starbucks”
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: τα Starbucks δεν έχουν καφέ. Αναζητώ λόγους για να κατανοήσω γιατί οι άνθρωποι πάνε εκεί, αλλά ειλικρινά δεν βρίσκω. Δεν έχω πρόβλημα με το να απαγορεύεται το κάπνισμα σε ένα μαγαζί, είναι μια απόφαση του ιδιοκτήτη την οποία αποδέχομαι ή όχι, με την παρουσία μου. Μη μου το παίζεις ιστορία όμως ότι δεν επιτρέπεται το κάπνισμα γιατί αλλοιώνει την ποιότητα του καφέ.. Ποιού καφέ ρε κακομοίρη; Αφού διαθέτεις ροφήματα με ίχνη καφεΐνης και 1800 θερμίδες η γουλιά. 


Πάνε (όχι προστακτική!) Παραλιακή το Καλοκαίρι
Από τις πιο περίεργες και ακατανόητες συμπεριφορές των ανθρώπων. Είναι Καλοκαίρι και η διασκέδαση προστάζει Παραλιακή. Κοινώς να φας 2 ώρες κολλημένος στην κίνηση να πας, να σε κοιτάξει ο τουμπανιασμένος ασχημομούρης πορτιέρης για να μπεις, να πιεις ακριβές μπόμπες, να θαυμάσεις καλοξυρισμένα αντρικά στέρνα και καλοξυρισμένα γυναικεία ξέκωλα που έχουν ντυθεί καλά ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΕ ΕΚΕΙ, να παραλάβεις το αυτοκίνητό σου από τον παρκαδόρο και να ψάχνεις εναγωνίως 5ευρω μη γίνεις ρεζίλι και να φας άλλες 2 ώρες να γυρίσεις. Ναι αλλά είσαι δίπλα στη θάλασσα και είναι Καλοκαίρι! ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ. Που να πας πάλι; Στο κέντρο; ΝΑΙ ΡΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΤΩΡΑ ΣΟΥ ΞΙΝΙΣΕ.

Poke στο Facebook

Από τα πιο περίεργα και άχρηστα πράγματα που μπορεί να κάνει κάποιος στα κοινωνικά δίκτυα. Δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό, εκτός από το να σπάσει τα νεύρα του άλλου ή να αποτελέσει την αρχή μιας καταδικασμένης πεσιματικής. Ξεκινάς με poke, στέλνεις μήνυμα «κάνε με αντ έχω μπλοκ» και καταλήγεις να ξεφτιλίζεσαι στο Ξύδι. Ή μπορεί τα πράγματα να είναι πολύ πιο απλά και γελοία: «Έλα Σούλα, ο Βρασίδας μου έκανε poke, λες να με γουστάρει;» «Ρε συ Τάσο, χτες που ήμουν κομμάτια και χάζευα το προφίλ της Γιωργίας, ναι ρε αυτής με τις βυζάρες που χα γνωρίσει στο πάρτυ της Σοφίας, πάτησα κατά λάθος poke, πως διάολο το σβήνουν αυτό;». 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου