Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Σιχαμένες συνήθειες και καταστάσεις

Οι άνθρωποι έχουμε αηδιαστικές και σιχαμένες συνήθειες είτε εν γνώσει μας είτε χωρίς να το συνειδητοποιούμε (έστω μέχρι να δούμε τη φάτσα του διπλανού να παίρνει την παγκοσμίως αναγνωρίσιμη έκφραση αηδίας «φακ, μη με φιλήσει μετά την πίπα»). Σε πολλές στιγμές της καθημερινότητας μας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με σιχαμένες καταστάσεις που δημιουργούν ένα κράμα αηδίας και γέλιου και κάνουν τη ζωή να είναι όμορφη. Σαν να βλέπεις τον τύπο στο λεωφορείο να καθαρίζει το αυτί του με το νύχι και μετά σκουπίζει το δάχτυλο στο μούσι σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ας δούμε μερικές τέτοιες περιπτώσεις:



Σκάλισμα αφαλού

Αγαπημένη αντρική συνήθεια που πραγματοποιείται συνήθως κατά το κατούρημα και δη όταν αυτό έχει διάρκεια και βαριέσαι. Κατά τη διάρκεια λοιπόν, βγάζεις τη χνουδωτή μπαλίτσα από ίνες μπλούζας  και τρίχες, η οποία είναι ΠΑΝΤΑ στο χρώμα της μπλούζας που φοράς. Στις περιπτώσεις που το μπάνιο δεν αποτελεί και την πιο αγαπημένη ή τακτική συνήθεια του εξαγωγέα, το χρώμα της μπαλίτσας είναι ουρανιοτοξί, εκτός αν και η μπλούζα δεν αλλάζει, οπότε και το χρώμα παραμένει ένα. Στους μεγαλύτερης ηλικίας άνδρες, η χνουδωτή αυτή μπαλίτσα είναι πάντοτε γκρι, καθώς μπλέκονται οι μαύρες τρίχες με το παραδοσιακό άσπρο φανελάκι.


Έλεγχος κωλόχαρτου/ χαρτομάντιλου/ μπατονέτας

Κίνηση που πραγματοποιείται από όλους ανεξαιρέτως είτε συνειδητά είτε ασυναίσθητα. Έχεις κάτσει στη λεκάνη, έχεις τελειώσει μέσα σε 3’ λεπτά το χέσιμο, αλλά έχεις κάτσει τουλάχιστον 15 λεπτά παραπάνω για να περάσεις αυτή την ενοχλητική πίστα στο Farm heroes saga ή μέχρι να σου τελειώσουν οι ζωές ή η μπαταρία. Όταν έρθει αυτή η ώρα και ακουμπήσεις το κινητό στο νιπτήρα για να σκουπιστείς (μετά την τελευταία φορά που τα έκανες παράλληλα και διαπίστωσες πολλά για την ισορροπία, την ταλάντωση και πως βγαίνει το καφέ χρώμα από το λευκό κινητό), θα συνειδητοποιήσεις ότι ελέγχεις κάθε φορά τι ομορφιές έχεις βγάλει. Ίσως είναι κάποια έμφυτη ανησυχία για την ύπαρξη περίεργου χρώματος, πόσο μελάτα βγήκαν τα πράγματα ή απλώς να ελέγχεις την πορεία του σκουπίσματος και πόσες φορές θα χρειαστούν ακόμα, βάζοντας στοιχήματα με τον εαυτό σου. Πολλές φορές όταν δεις ότι κινδυνεύεις να χάσεις αυτό το στοίχημα, τα παρατάς και πλέον αναλαμβάνει δράση το εσώρουχο που τρίβεται στην καρέκλα. Το ίδιο συμβαίνει και με το χαρτομάντιλο που σκουπίζεις τη μύτη και πάντα ελέγχεις για χρώμα, ρευστότητα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να κοιτάς. Ο καθαρισμός του αυτιού με μπατονέτα και ο παράλληλος έλεγχος των αποτελεσμάτων σου προσφέρει,  εκτός από αυτή την ανεξήγητη ηδονή, την δυνατότητα να ελέγξεις την πιθανότητα συνεργασίας με κάποια εκκλησία της τοπικής ενορίας για την παροχή κεριού.



Έλεγχος κάλτσας/ σώβρακου πριν τα βάλεις

Κλασσική συνειδητή κίνηση, ειδικά στις περιπτώσεις που για κάποιο λόγο (και καλά ότι δεν το κάνεις συνεχώς) φοράς τα χτεσινά.  Πλησιάζεις την κάλτσα στη μύτη, μυρίζεις, κλείνεις λίγο τα δακρυσμένα μάτια να συνειδητοποιήσεις πόσο άσχημα μυρίζει, αλλά μετά από λίγο την ξαναμυρίζεις λες και υπάρχει περίπτωση να έκανες λάθος και να μπορείς να τη φορέσεις. Αυτή η κίνηση σε πολλές περιπτώσεις είναι αντανακλαστική, αφού έτσι κι αλλιώς θα τη βάλεις. Από κει και πέρα το μόνο που σκέφτεσαι είναι μην τυχόν και σπάσεις κανα πόδι και γίνεις ρεζίλι σε τραυματιοφορείς, νοσοκόμους και όλο το προσωπικό του νοσοκομείου, σύμφωνα και με τις νουθεσίες της μάνας σου. Το σώβρακο απαιτεί διπλό έλεγχο, καθώς εκτός από τον έλεγχο μυρωδιάς, θα πρέπει να γίνει και οπτικός έλεγχος για να επισημανθούν λεκέδες από ένα πιο απρόσεκτο τίναγμα ή μια πιο υγρή κλανιά. Σε κάθε περίπτωση, όλο το βάρος στην απόφαση για το αν θα τα φορέσεις τελικώς πέφτει στο που έχεις να πας: αν είναι στη δουλειά ή κάποιο άκυρο ποτό με φίλο την Τετάρτη το βράδυ, δεν τρέχει τίποτα, κλείνεις και 3ημερο με τα ίδια. Αν όμως πρόκειται για ραντεβού ή έστω έξοδο Σάββατο βράδυ με αυξημένες (χωρίς λόγο) προσδοκίες, θα ψάχνεις το μαύρο μποξεράκι το καλό που θα πρέπει να μυρίζει μαλακτικό και «έβαλες τρίποντο μαμά».



Να δεις «παράξενες» τσόντες

Κάτι η περιέργεια για το πως θα είναι η κοπρολαγνεία, αν οι νάνοι είναι νάνοι παντού, αν οι κινέζες έχουν σχιστά και άλλα μέρη του σώματος, κάτι η αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να εξερευνήσει τα όρια του, τον κάνουν να βλέπει weird τσόντες. Αυτή η διαδικασία που το ένα video φέρνει το άλλο, τα προτεινόμενα ανοίγουν νέους ορίζοντες και στο τέλος αυτής της εκπαιδευτικής βραδιάς καταλήγεις να κουνιέσαι πέρα δώθε στην καρέκλα.  Προσπαθείς να βρεις το δρόμο για το ασφαλές μέρος σου που κατοικεί κάπου στο μυαλό σου και περιλαμβάνει νορμάλ σκηνές με σένα και τη Σιγκουίρνι Γουίβερ (όπως ήταν στο Alien, όσο νορμάλ κι αν είναι αυτό), κλασσικές πατροπαράδοτες αμερικάνικες τσόντες με σιλικονάτα βυζιά, τατουάζ μανίκια και χίπστερ γυαλιά και όχι άλογα, νάνους, το Shortbus, το άλλο με την κατεψυγμένη κουράδα και άλλα πολλά που είδες μια φορά και σε έχουν στιγματίσει για πάντα.



Επιβεβαίωση ότι κάτι μυρίζει άσχημα

Μόλις έχεις τελειώσει τη γυμναστική σου και στάζεις. Είναι η μέρα που το αποσμητικό είχε σχεδόν τελειώσει και είπες «έλα μωρέ, σιγά, έχει λίγο ακόμα». Ξέρεις ότι σκυλοβρωμάς. Το νιώθεις με κάθε αίσθησή σου. Και όμως, όταν βγάλεις τη μπλούζα σου για να κάνεις μπάνιο θα μυρίσεις τη μασχάλη σου. Έτσι για να πάρεις μια τζούρα από τον εαυτό σου και τι προσφέρεις στους γύρω. Ή για να έχεις μέτρο σύγκρισης για μετά το μπάνιο που θα μοσχομυρίζεις. Το ίδιο θα κάνεις και με ένα φαγητό που είναι προφανές ότι είναι χαλασμένο. Θες η πράσινη όψη, θες κάποια άσπρα κομμάτια που δεν υπήρχαν πριν, κάτι έχεις καταλάβει. Όχι, θα το μυρίσεις για να επιβεβαιώσεις ότι έχει όντως ξινίσει και δεν μπορείς να το φας, αφού ξύσεις λίγο τη μούχλα. Στην αντίθετη άκρη κάθονται οι άνθρωποι που με γουρλωμένα μάτια διάβασαν τα πιο πάνω, καθώς είναι αυτοί που πετάνε το παραμικρό μόλις φτάσει η ημερομηνία λήξης. Σιγά ρε μπούλη, κανείς δεν πέθανε από ένα ληγμένο ρύζι ή λίγο μουχλιασμένο τυρί.



Καθαρισμός μύτης

Κάτι που όλοι ανεξαιρέτως κάνουμε. Αυτό που μας διαφοροποιεί είναι το αν υπάρχει κοινό και ο τρόπος απομάκρυνσης των ευρημάτων. Ο καθαρισμός μύτης στο φανάρι είναι από τις πιο διαδεδομένες συνήθειες του ‘Έλληνα οδηγού. Δεν έχει σημασία ποιος είναι δίπλα, αν φαίνεσαι, αν αν αν. Σημασία έχει να προλάβεις ,μέχρι να ανάψει και πάλι το φανάρι, να βρεις το πρόβλημα, να σκάλισεις, να το βγάλεις και μετά να το απομακρύνεις. Η πλειοψηφία θα το τρίψει στα ακροδάχτυλα μέχρι να χάσει την μύξα του και αφού γίνει μια στεγνή μπαλίτσα θα το σουτάρει χρησιμοποιώντας το δείκτη με τον αντίχειρα. Οι μαθητές ή αυτοί που δεν αντέχουν να αποχωρίζονται τα πράγματά τους θα κολλήσουν το «κακάδι» κάτω από κάποιο τραπέζι, θρανίο ή και πίσω από το αυτί τους σαν μασημένη τσίχλα για να το χρησιμοποιήσουν μετά. Οι πιο μερακλήδες καθαριστές, θα βγάλουν το κακάδι και αφού βγάλουν την περισσότερη μύξα τρίβοντάς το στα δάχτυλα θα το βάλουν στο στόμα για πιπίλισμα και κατάποση.



Αίσθημα ευθύνης να μοιραστείς κάτι βρωμερό

Είσαι στη δουλειά και επισκέπτεσαι την τουαλέτα. Μπαίνεις μέσα και μένεις άφωνος είτε από τη μυρωδιά σήψης και χαλασμένου κεμπάπ με πάπρικα και μυρωδικά είτε από το μέγεθος του δώρου που σου έχει αφήσει ο προηγούμενος συνάδελφος και λες ότι δεν γίνεται να το κουβαλούσε μέσα του για λιγότερο από 9 μήνες. Η πρώτη σου κίνηση είναι να φύγεις τρέχοντας. Όχι όμως για να γλιτώσεις, αλλά για να φωνάξεις όσους περισσότερους γίνεται και να μοιραστείς μαζί τους αυτή την ανακάλυψή σου. Σε αυτές τις περιπτώσεις μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων μπαίνει κατά κύματα στην τουαλέτα με επιφωνήματα φρίκης ή θαυμασμού, αναλόγως της οπτικής γωνίας. Σε πολλές περιπτώσεις αν πετύχεις το δώρο σε τουαλέτα μαγαζιού, το βγάζεις φωτογραφία, ώστε να το μοιραστείς με την παρέα σου έξω σημειώνοντας την τουαλέτα που το βρήκες, για αυτούς που θέλουν να το δουν και στο φυσικό του περιβάλλον. Σε άνετα ζευγάρια συναντάται επίσης το έθιμο του να φωνάζεις τον/ την σύντροφό σου σε περίπτωση που αυτό που έβγαλες είναι άξιο θαυμασμού. Προσοχή, μην το δοκιμάσετε τον πρώτο καιρό.



Κλάσιμο

Από τις μεγαλύτερες και πιο ύπουλες απολαύσεις. Απαιτεί υψηλό επίπεδο ικανότητας για να μη γίνεις αντιληπτός, προσοχή κατά τις δύσκολες περιστάσεις που τα πράγματα είναι ζορισμένα και οποιαδήποτε λάθος κίνηση οδηγεί σε ατυχήματα. Αγαπημένο όπλο στη φαρέτρα των αντρών κατά την κρεβατομουρμούρα, αφού όταν είναι σκεπασμένοι και οι δύο μέχρι τη μύτη με το πάπλωμα τις κρύες νύχτες του χειμώνα, αρκεί μια μικρή προσπάθεια και ένα κούνημα του παπλώματος με το πόδι για να ξεκινήσει ο χημικός πόλεμος. Ακολουθεί κραυγή απόγνωσης και εκφράσεις οργής που καταλήγουν στη φράση «Ρε Στέλιο, έπρεπε να ξαπλώσουμε για να κλάσεις γαμώτο;». Αρκετοί θα επιβεβαιώσουν ότι τα αποτελέσματα είναι πολύ χειρότερα, όταν αυτό γίνει στη μπανιέρα, καθώς δεν πιστεύεις ότι μπορεί να παράγεις κάτι που είναι τόσο βρωμερό.



Όλα αυτά που κάνουμε όταν είμαστε μόνοι μας (ή και όχι)


Το βράδυ που δεν θα έρθει να κοιμηθεί σε σένα η γκόμενα σου, δεν πρόκειται να τραβήξεις καζανάκι ποτέ, μετά από κάθε κατούρημα. Αν μείνεις στο σπίτι μόνος σου ένα 3ήμερο, με τον μόνο που σε επισκέπτεται να είναι το παιδί με τα σουβλάκια και ξέροντας ότι δεν θα βγεις, δεν θα δεις κανέναν, έχεις 2 καινούρια παιχνίδια για τα playstation και λεφτά ίσα-ίσα για τα σουβλάκια σου, ΔΕΝ θα κάνεις μπάνιο. Γιατί να κάνεις μπάνιο, αφού θα είσαι μόνος σου, δεν θα σε δει (=μυρίσει) ψυχή και μάλιστα θα χάσεις αναίτια 20λεπτα από το παιχνίδι σου; Και μάλιστα, όχι μόνο δεν θα κάνεις μπάνιο, αλλά θα μυρίζεις κάθε τόσο τον εαυτό σου σε διάφορα σημεία με τη βοήθεια δαχτύλων κλπ, ώστε να διαπιστώσεις την προοδευτική αύξηση της βρωμιάς και να βγάζεις ήχους επιδοκιμασίας. Θα κάνεις μπάνιο, όπως είναι λογικό, τη Δευτέρα πρωί-πρωί πριν πας στη δουλειά, βγάζοντας από πάνω σου 2 στρώματα βρωμιάς. Δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε να αναφέρουμε την τεράστια προσφορά των νυχιών των ανδρικών ποδιών στην ιστορία της σιχαμάρας που πολλές φορές αναρωτιέσαι αν μπορούν να περπατήσουν χωρίς να γδέρνουν τα νύχια τους το πάτωμα, αλλά και του φαγώματος των νυχιών (ποδιών και χεριών!) και πετσακίων. Το αποτέλεσμα είναι (ειδικά στις περιπτώσεις που έχεις τραβήξει εκείνη την παρανυχίδα που σε ενοχλούσε) ένα χέρι φαγωμένο και πιο αηδιαστικό και από το χέρι στο Scary Movie.        


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου