Ιδέες που στην αρχή έμοιαζαν γαμάτες

Όλοι μας έχουμε ιδέες.. Μας έρχονται συνεχώς στις πιο ακατάλληλες στιγμές και τις σημειώνουμε νοητά στο μυαλό μας πιστεύοντας ότι θα τις ξαναθυμηθούμε. Το κακό είναι ότι θεωρούμε όλες τις ιδέες καλές, μέχρι να εφαρμοστούν. Πχ Σούζα με τη μηχανή στη Συγγρού μετά από 5 ποτά. Ναι, εκείνη τη στιγμή σου φαίνεται μια πολύ καλή ιδέα, μέχρι που ξυπνάς στο ΚΑΤ (στην καλύτερη) ή στον Κατ’ Κόσμο. Η στήλη έρχεται σήμερα να ανθολογήσει ιδέες που στην αρχή έμοιαζαν τουλάχιστον γαμάτες και μετά άρχισαν να μπάζουν από παντού.

Σουβλάκια/ βρώμικο από τον «Μήτσο τον μερακλή»

Γυρίζεις 3 το πρωί μετά από απόγευμα για καφέ που μετατράπηκε σε μπύρα και λες κι είσαι στο γάμο της Κανά η μπύρα μετατρέπεται σε ποτά. Στο δύσκολο δρόμο της επιστροφής και αφού έχεις πελεκήσει ότι ξηροκάρπι εμφανίστηκε βλέπεις μπροστά σου μια όαση: τα νέον λαμπάκια γύρω από την ταμπέλα του Μήτσου του Μερακλή, που σε καλούν σαν σειρήνες. Σταματάς, παραγγέλνεις 2 περιποιημένα πιτόγυρα απ’ όλα, δεν δίνεις σημασία στον ιδρώτα του Μήτσου που δίνει άλλη γεύση καθώς κάνει πλιτς στην πίτα σου (κράτα όμως αυτόν τον ήχο, θα σου χρειαστεί και πιο μετά). Τα τρως ευτυχισμένος και φτάνεις σπίτι με το στομάχι γεμάτο..Όχι για πολύ όμως. Οι πρώτες σταγόνες κρύου ιδρώτα εμφανίζονται και τα πόδια αρχίζουν να τρέμουν. Η τουαλέτα θα αποτελέσει το κρεβάτι σου για το βράδυ και το πρωί θα σε βρει αφυδατωμένο, άυπνο, χλωμό, 2 κιλά ελαφρύτερο και με γνώσεις συνταξιούχου οικοδόμου στο πεταχτό σπατουλάρισμα..  

Ρακή/ Τσίπουρο/ Ούζο

Αρχικά τα 3 αυτά ποτά μοιάζουν η καλύτερα ιδέα που είχες ποτέ. «Ρε συ Παναγιώτη γαμάτη ιδέα για μεσημεριανό τσιπουράκι στους Διόσκουρους, λέτε να πάρουμε και κάτι να τσιμπάμε;». Η ομήγυρης καταψηφίζει την ιδέα, αφού δεν είστε τίποτα φλώροι εσείς, αλλά πότες και το τσίπουρο ρέει άφθονο. Κάτι ώρες μετά και αφού τα πάντα μοιάζουν πιο όμορφα έρχεται η ώρα να σηκωθείς. Τα συγκεκριμένα ποτά στα «σκάνε» αφού σηκωθείς (σε αντίθεση με την μπύρα που στα «σκάει» μετά το πρώτα ξαλάφρωμα)  και τώρα νιώθεις σαν τον Άρμστρονγκ που πάτησε στη Σελήνη. Ένα βήμα εδώ, ένα τεράστιο άλμα προς τον εμετό. Οι καούρες και ο πονοκέφαλος θα συνεχιστούν μέχρι την επόμενη μέρα και αν ήταν ούζο αυτό που έπινες, ο γλυκάνισος θα αποτελεί για πάντα μια μυρωδιά που σου ανακατεύει, συνειρμικά και μόνο, το στομάχι.

Συναυλία μεγάλου συγκροτήματος

Υπάρχουν κάποια συγκροτήματα που πάντα ήθελες να  δεις, αλλά δεν ήρθαν ποτέ στην Ελλάδα. Όταν λοιπόν κάποια στιγμή, σίγουρα όχι και στο ζενίθ της καριέρας τους, αποφασίζουν να έρθουν και κατά τα μέρη μας (και πάντα είναι κρίμα που δεν είχαμε έρθει τόσα χρόνια και θα τα ξαναπούμε του χρόνου και λοιπά κλισέ) ενθουσιάζεσαι και τρέχεις να πάρεις το-δεν το λες και φτηνό- εισιτήριο. Η μεγάλη μέρα της συναυλίας φτάνει, είσαι απέξω 3 ώρες μέχρι να πλησιάζεις να μπεις, καταφέρνεις και μπαίνεις και περιμένεις μια ώρα για να βάλεις στον οργανισμό σου μπύρα και άλλες 3 για να την βγάλεις. Το συγκρότημα δεν λέει και πολλά, έχουν έρθει καθαρά για αρπαχτή και μοιάζουν πιο βαριεστημένοι κι από φάτσα τσόου τσόου . Καταλήγεις να κλαις τα χαμένα σου λεφτά, αλλά και τη χαμένη σου νιότη για τις τόσες ώρες που περίμενες.

  

Το ΠΑΣΟΚ των 80s

Νεαροί γενειοφόροι με ζιβάγκο, αριστερές ιδέες και ανύπαρκτες κοιλιές σου μιλάνε για το όραμα του Σοσιαλισμού και της παροχές που οφείλει να προσφέρει το κράτος στους πολίτες. Ένας αρχήγός κόμματος μπήχτης πριν από τον Μπερλουσκόνι, ρήτορας και άπειρα πακέτα Ντελόρ για το λαό. Όλα αυτά ακούγονται ιδανικά και οι ιδέες τους φρέσκες, έξυπνες και εφαρμόσιμες. Κάποια χρόνια μετά οι κοιλιές άρχισαν να μεγαλώνουν, οι ιδέες πήραν την κάτω (ή δεξιά) βόλτα και τα ζιβάγκο αντικαταστάθηκαν από σακάκια με μεγάλες τσέπες για να χωράνε μίζες και υποβρύχια. Ήταν ένα μεγάλο ποσοστό που τότε πίστεψε ότι ήταν η πιο γαμάτη ιδέα του κόσμου να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ και σήμερα έχει μείνει με την Ελιά στο χέρι.

Ραντεβού με άγνωστη από το Facebook

Εκεί που από την βαρεμάρα σου τσεκάρεις στο Facebook τα duckfaces των φίλων σου, ξαφνικά βλέπεις στα άτομα που μπορεί να γνωρίζεις την Maraki Denexeishmasiatoepitheto και τρελαίνεσαι. Βλέπεις ότι έχετε 5 κοινούς φίλους, κοιτάς τις 28 φωτογραφίες που έχει από 32 φορές την κάθεμια, μελετάς τα ενδιαφέροντά της και τα τελευταία της check in και ελπίζοντας ότι δεν θα σε περάσει για stalker την κάνεις add. Αφού σε αποδέχεται και αρχίζεις μια δειλή - δειλή και σταδιακή πεσιματική, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και η ανταμοιβή των κόπων και των megabyte που χάλασες από το κινητό σου. Δίνετε ραντεβού σε κάποιο κεντρικό σημείο και αφού φτάνεις στο ραντεβού λουσμένος στο άγχος και την κολόνια ( και από την καλή, τη γούρικη) αντικρίζεις 2 γαλάζια μάτια να σε κοιτάνε και ναι είναι τα μάτια που είχε και στις φωτογραφίες. Οι φωτογραφίες είναι όμως 3 χρόνια και 15 κιλά πριν. Αρχίζεις να σκέφτεσαι τα θετικά (Χριστέ μου ευτυχώς που δεν είχαμε κανονίσει να τη βγάλω σε κανά εστιατόριο να πληρώνω μέχρι το τέλος των καιρών), αλλά και πιθανές διεξόδους. Καταφέρνεις να τελειώσεις σχεδόν αλώβητος τη βραδιά, τρέχεις με βουρκωμένα μάτια στο σπίτι, διαγράφεις ότι έχεις σε κοινωνικό δίκτυο και αποφασίζεις να επιστρέψεις στον παραδοσιακό τρόπο γνωριμίας.. τα μπαρ και τα προξενιά.

Σεξ χωρίς προφυλακτικό

Φυσικά και είναι μια χαρά ιδέα το σεξ χωρίς προφυλακτικό, αρκεί να μιλάμε για 40 χρόνια πριν. Πλέον με τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα να αυξάνονται και πληθύνονται και με τον κίνδυνο κι εσείς οι δύο να αυξηθείτε και πληθύνετε καλό είναι σε περιπτώσεις που βλέπεις ότι την τύπισσα που μόλις γνώρισες τη χαιρετάει όλο το μαγαζί (Τρανζίστορ), ε να βάλεις κι εσύ κάτι. Τα αποτελέσματα ενός ακάποτου one night stand μπορεί να είναι διαφόρων ειδών: από τη μικρή Νεφέλη που τεντώνει τα μικροσκοπικά της χεράκια και σε φωνάζει μπαμπά και-περίμενε γίνεται και χειρότερο- που σε καμιά 15αριά χρόνια θα αρχίσει να απλώνει τα στρινγάκια της στην απλώστρα και ο μαλλιάς θα την περιμένει απέξω να την πάρει με το μηχανάκι ανάβοντας σου όλα τα λαμπάκια. Επίσης, μετά από ένα ακάποτο σεξ υπάρχει σοβαρή περίπτωση να μυρίζει κάτι σάπιο στο βασίλειο της ανατομίας και να ψάχνεις σε όλα τα ιατρικά site να δεις γιατί είναι πράσινο αυτό που έπρεπε να είναι ροζ και γιατί μυρίζει έτσι περίεργα.

Πολιτική συζήτηση σε γιορτινά οικογενειακά τραπέζια

Μετά από 7 κιλά κρασί και ξεπάστρεμα 2 στάβλων και αφού όλοι οι άσπονδοι συγγενείς της οικογένειας έχουν θαφτεί κάτω από τόνους χώματος (μαζί με αυτόν τον αχώνευτο γείτονα που παρκάρει λίγο στραβά), η θεία Μορφούλα λέει την ιστορία με τον ξένο στο λεωφορείο που της είπε η Γιωργία, η ξαδέρφη της Νικολέτας και ο θείος με το στητό παράστημα ξεσπαθώνει και αρχίζει να αναφωνεί διάφορα για το πολίτευμα, το Στρατό και λοιπές πατριωτικές εξάρσεις. Η συζήτηση σύντομα παίρνει φωτιά με τη θεία να φωνάζει «Συμεών σε παρακαλώ, δεν έχεις πάρει τα χάπια σου κι έχεις φάει τόση πέτσα, ηρέμησε!» ο θείος Συμεών θυμάται τα χρόνια που όλοι είχαν δουλειές και φτιάχτηκαν δρόμοι και σύντομα τα παιδάκια του τραπεζιού μαθαίνουν νέες λέξεις, οι οποίες θα τους φανούν χρήσιμες στη λαχαναγορά ή το γήπεδο.

Το κολλητό μπλουζάκι που αγόρασες

Θα ήταν περίπου μισός μήνας που πήγαινες γυμναστήριο και νιώθοντας σαν τον Hulk αποφάσισες ότι πρέπει να αναδείξεις τα μούσκουλα με εκείνο το κολλητό μπλουζάκι που πάντα χαλβάδιαζες. Το πήρες όσο πιο τσίτα γίνεται, το θαύμασες στον καθρέφτη σου και τώρα 10 κιλά μετά, το μόνο που αναδεικνύει είναι οι μαγειρικές ικανότητες του σουβλατζή σου.

Το τράβηγμα αυτής της κλωστής που σ’ ενοχλούσε

Αυτή την καταραμένη κλωστή την παρατήρησες πρώτη φορά στον καβάλο του παντελονιού σου στον ηλεκτρικό το πρωί και σου φάνηκε σαν τρίχα από εεε ε κατάλαβες.. όλη μέρα σε ενοχλεί και τη σκαλίζεις. Κάποια στιγμή γυρνώντας από τη δουλειά έχεις τη φαεινή ιδέα να την τραβήξεις, με αποτέλεσμα τώρα να είσαι με το σώβρακο (άσπρο μινέρβα) στην Σταδίου και να ψάχνεις έστω για ένα Ζάρα, αλλά φευ παντού μόνο Μίκελ.

Η κλανιά στο ασανσέρ

Μετά από ένα ημιύποπτο σάντουιτς που έφαγες στη δουλειά και την υποψία χεσίματος που είχες από το πρωί πλέον να έχει γίνει βεβαιότητα (σίγουρα δεν βοήθησε ο πέμπτος εσπρέσο και το 20^ο τσιγάρο) τα πράγματα έχουν αρχίσει να ζορίζουν. Θα πήγαινες στη δουλειά, αλλά θες το περιοδικάκι ή το tablet σου και το απέφυγες κι αυτό.. Μπαίνεις στο ασανσέρ από τον 6^ο κι είσαι μόνος. Λες «ας αποσυμπιέσω λίγο την κατάσταση ρε πούστη μου, κρατιέμαι τόση ώρα». Η μυρωδιά κάνει τα κουνάβια σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων να γουρλώσουν τα μάτια, να αλυχτήσουν και να φύγουν τρέχοντας για πιο ζεστά κλίματα. Ώπα, γιατί σταματήσαμε στον 4^ο; Όχι ρε γαμώτο, μπαίνει αυτό το άρρωστο μελαχρινό που έχεις σταμπάρει 2 μήνες τώρα και δακρύζεις κάθε φορά που το βλέπεις. Η ερωτική σου ζωή περνάει σαν ταινία μπροστά στα μάτια σου, καθώς μόλις τελείωσε.. Χαμογελάς στην κοπέλα συγκαταβατικά και ψάχνεις εναγωνίως για κάποιον ιδρωμένο χοντρό να κοιτάξεις και να ρίξεις το φταίξιμο, όπως κάνεις στο λεωφορείο. Αλλά τίποτα, είστε οι δύο σας, η κλανιά σου και η αξιοπρέπειά σου που κι αυτή προσπαθεί να ξεφύγει από τη σχισμή του ασανσέρ..

Το σφηνάκι ούζοοτιναναι

Το σφηνάκι ούζο-τεκίλα-ρούμι σου φάνηκε γαμάτη ιδέα μετά από 15 διαφορετικούς συνδυασμούς τεκίλας που έχεις ήδη πιει. Λίγα λεπτά μετά αναρωτιέσαι που πήγε η όμορφη γεματούλα ε την έντονη τριχοφυία στο άνω χείλος ( και πιθανότητα στη ρώγα) και αφού τη βρίσκεις, απλώς ξερνάς πάνω της μετά τα πρώτα δευτερόλεπτα ψευδίσματος.

Το 3ημερο με την γκόμενα που ξέρεις 3 εβδομάδες

Ξέρεις την γκόμενα 3 εβδομάδες και έχετε βγει 4-5 φορές, χωρίς να γίνει το απονενοημένο διάβημα λόγω έλλειψης χώρου. Έχετε κατά τύχη άδεια μαζί και λες «δεν πάμε ένα 3ημερο κάπου μαζί;». Ε, δεν πάτε καλύτερα. Το σεξ είναι τόσο άσχημο που για να το αποφύγεις βλέπεις «οικογενειακές ιστορίες» στο tablet ή ακόμα χειρότερα στο κινητό σου και της εξηγείς ότι αυτή η ιστορία αφορά τον ξάδερφό σου. Η ιστορία αναφέρεται στις ομοφυλοφιλικές σχέσεις δύο ξαδέρφων.. Η έλλειψη κοινών ενδιαφερόντων και η συνεχής γκρίνια της σε κάνουν να θες να τη σπρώξεις (χωρίς μι) στο ποτάμι και να δεις τη συνέχεια της ιστορίας από το στούντιο με τη Νικολούλη. Σκέφτεσαι, όμως, ότι η ιστορία θα καταλήξει επεισόδιο του κόκκινου κύκλου και θα σε παίξει κανας Συσσοβίτης και λες καλύτερα τη γκρίνια της.. 

Διλήμματα

Η ζωή του ανθρώπου είναι γεμάτη με συνεχή διλήμματα, μετατρέποντας τον ίδιο σε ένα κατακόρυφο παγκάκι με αγγελάκια και διαβολάκια που αράζουν πάνω του και προσπαθούν να τον πείσουν να κάνει πράγματα. Στο σημερινό άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με εύκολες αποφάσεις και ψευτοδιλήμματα τύπου «τσιγάρο ή ηλεκτρονικό τσιγάρο», γιατί α) η απάντηση είναι προφανής και β) δεν διαβάζεις το Lifestyle έντυπο κυριακάτικης εφημερίδας. Τα διλήμματα που θα τεθούν εδώ, είναι αληθινά, εγείρουν έριδες και τσακωμούς και είναι υπεύθυνα για την καταστροφή φιλίας (κάτι σαν την παραπάνω γυναίκα σε μια γυναικεία παρέα δηλαδή). Το ψευτοδίλημμα για την σωστή τοποθέτηση του κωλόχαρτου έχει απαντηθεί σε παλιό άρθρο (βλέπε http://igoniatoucult.blogspot.gr/2014/12/blog-post.html ), οπότε μπορούμε να εντρυφήσουμε στα ουσιαστικά ερωτήματα.

Τρέξιμο για μετρό/ηλεκτρικό/ λεωφορείο ή όχι

Κατεβαίνεις τις κυλιόμενες σκάλες άνετος όταν ξαφνικά βλέπεις το βαγόνι σταματημένο στην αποβάθρα. Οι επιλογές που έχεις είναι:

Α. Να αρχίσεις να τρέχεις σαν τρελός, σκουντώντας τους μισούς, πατώντας άλλους και να καταλήξεις να σκάσεις πάνω στην πόρτα που μόλις έκλεισε. Κοιτάζοντας από το τζάμι τους ήδη επιβαίνοντες την ώρα που απομακρύνονται νιώθεις σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα καθώς κοιτάζει μια οικογένεια που τρώει ζεστή γαλοπούλα μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα και σφουγγίζεις τα μάτια σου (από τον ιδρώτα του τρεξίματος είναι. Έχουμε φτάσει και σε μια ηλικία πλέον, δεν είμαστε για πολλά πολλά). Φυσικά οι από μέσα σε κοιτάνε με ένα βλέμμα γεμάτο χαρμολύπη και αποδοκιμασία, ενώ ξέρεις ότι οι μισοί από αυτούς θα έκαναν ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Β. Να περπατήσεις σαν άνθρωπος (έστω με έναν ύπουλο ψιλογρήγορο βηματισμό που όμως δεν είναι αρκετά φανερός) και αν το προλάβεις, το πρόλαβες. Σε 5 λεπτά περνάει άλλο.

Η πιο πάνω επιλογή είναι πολύ εύκολη, ειδικά μετά τον τόσο αντικειμενικό τρόπο που τα έγραψα (-ναι; Από τον ΣΚΑΪ είπατε; Βεβαίως μπορώ να γράφω τα κείμενα σας), αλλά τα πράγματα δυσκολεύουν στο λεωφορείο. Συνήθως υπάρχει αρκετή καθυστέρηση μεταξύ των δρομολογίων και ακόμα συνηθέστερα το λεωφορείο το βλέπεις στη στάση κανα τετράγωνο πριν και αρχίζει ένας αγώνας δρόμου ανάμεσα στα πνευμόνια σου, τα τσιγάρα και το μουσακά που έφαγες στη δουλειά. Εν τέλει, χάνεις το λεωφορείο και 3 μήνες από τη ζωή σου. Στην καλύτερη το προλαβαίνεις, ο οδηγός ανοίγει την πίσω πόρτα και τον ευχαριστείς με ένα νεύμα από τον καθρέφτη γιατί η αναπνοή σου θα επανέλθει λίγο πριν κατέβεις.    

Να κάνω πεσιματική ή όχι

Δίλημμα που δεν θα έπρεπε να υφίσταται ως δίλημμα, αφού τα πράγματα είναι απλά. Σου αρέσει, κοιτάει, κοιτάς, συνεχίζει να κοιτάει, ε πήγαινε μίλα άνθρωπε μου, τι το καθυστερείς το θέμα; Το πρόβλημα ξεκινάει στις περιπτώσεις που κουβαλάει μαζί έναν ή παραπάνω τύπους και δεν ξέρεις τι ακριβώς παίζει ή αν την είδες σε κάποιο club που παίζει πριόνια σε ένταση που θα έκανε τον Μπετόβεν να δυσανασχετήσει και οι όποιες χορευτικές σου (αν)ικανότητες δεν σε βοηθάνε. Το μόνο δίλημμα στην σωστή απόφαση του να μιλήσεις είναι η τακτική που θα ακολουθήσεις και οι πρώτες ατάκες που θα χρησιμοποιήσεις, ώστε να αποφύγεις τετριμμένες παπάτζες που θα έχει βαρεθεί να ακούει και να της κερδίσεις το ενδιαφέρον τόσο όσο να μη δώσει σημασία στην ιδρωμένη μπλούζα σου λόγω του καταραμένου καλοκαιριού.      

Κατούρημα καθιστός

Θέμα ταμπού για τους άντρες. Οι πιο άνετοι θα σου πουν ότι είναι πολύ βολικό και χρήσιμο σε κάποιες περιπτώσεις. Οι «ακραιφνείς» και «άγριοι» άντρες θα σε κοιτάξουν λες και τους είπες ότι τα 12χρονα κάνουν το καλύτερο σεξ που έχεις κάνει ποτέ και θα φτύσουν το ταμπάκο τους με οργή στο πάτωμα. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Αν είσαι στην άνεση του σπιτιού σου, είναι πρωί, κοιμάσαι ολόκληρος όρθιος, εκτός από ένα σημείο που δεν κοιμάται, αλλά είναι όρθιο, ΘΑ ΚΑΤΣΕΙΣ. Επίσης, αν είσαι στο σπίτι σου ή της κοπέλας σου και βαριέσαι να σηκώσεις το καπάκι, να κατουρήσεις, να το ξανακατέβασεις κλπ, προφανώς κάθεσαι. Επίσης, βολεύει πολύ στις περιπτώσεις που δεν πρέπει να ακουστεί ο κελαρυστός ήχος του κατουρήματος για οποιονδήποτε περίεργο λόγο μπορεί κάποιος να σκεφτεί. Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι είναι επίσης πολύ χρήσιμο τις φορές εκείνες που δεν είσαι σίγουρος αν είναι μόνο κατούρημα, οπότε κάθεσαι για καλό και για ΚΑΚΟ. Ας μην κοροϊδευόμαστε, επιτρέπεται να κάνουμε τα πάντα για να βολευόμαστε. Εκτός από τα σανδάλια και πέδιλα στους άνδρες. Αυτά απαγορεύονται.  

Σουβλάκι ή πίτσα

Κλασσικό και αγαπημένο δίλημμα με το αποτέλεσμα να μην είναι αρνητικό σε οποιαδήποτε έκβαση του. Η επιλογή εξαρτάται από διάφορες παραμέτρους. Τον αριθμό των συμμετεχόντων, τη γουρουνιά που θες να κάνεις, τα οικονομικά σου αλλά και την ώρα. Αν είσαι μόνος σου θα το σκεφτείς δύο φορές για να παραγγείλεις πίτσα, αν και τρως άνετα μία μόνος σου και (πιθανώς) θα έχεις και καβάτζα για το πρωί ή έστω για αργότερα το βράδυ. Σίγουρα τα σουβλάκια αποτελούν οικονομικότερη λύση αφού με 3 πιτόγυρα είσαι καλυμμένος (και πάντα 2 κοτόπουλα και 1 χοιρινό ώστε να υπάρχει εναλλαγή στη γεύση ή αν πάθεις καμιά ζημιά και χορτάσεις με τα δύο, να έχεις το ένα κοτόπουλο για την άλλη μέρα). Το πρόβλημα με την πίτσα υπάρχει και όταν είναι 2 οι συνδαιτυμόνες, καθώς μια πίτσα είναι πολλή οπότε αναγκαστικά θα πρέπει να υπάρχει και κάτι έξτρα όπως μια μακαρονάδα ( η σαλάτα δεν θεωρείται λύση, είναι για να γεμίζει τα κενά). Η επιλογή εξαρτάται επίσης από το βαθμό πείνας, με τα σουβλάκια να αποτελούν γρηγορότερη επιλογή και δεν χρειάζεται να περιμένεις να κρυώσουν.    

Φανελάκι/t-shirt μέσα από τα ρούχα

Μεγάλο δίλημμα. Όταν είναι καλοκαίρι και ξέρεις ότι ο ιδρώτας δεν φεύγει ποτέ από κοντά σου σαν μια τρελή γκόμενα ή σαν έρπης, το φανελάκι μοιάζει ιδανικό στο να κρατάει τα πρώτα υγρά, σαν τα 3 σουβλάκια που τρως σε μια βραδιά που ετοιμάζεσαι να βγεις με τους αλκοολικούς φίλους σου. Φορώντας πουκάμισο, το t-shirt μοιάζει η μόνη λύση να μη φαίνεται το πουκάμισο σου σαν να έπαιρνες μέρος σε κάποιο πλύσιμο αμαξιών με ημίγυμνες βρεγμένες γκόμενες και σένα σε μια γωνιά. Το από μέσα από το πουκάμισο είναι αποδεκτό λοιπόν και η αστυνομία της μόδας δεν θα σε ενοχλήσει, παρά μόνο θα σου ρίξει μια λοξή ματιά τύπου «σε παρακολουθώ και περιμένω την επόμενη κίνηση σου». Αν η επόμενη κίνηση είναι το φανελάκι μέσα από τα t-shirt, η απάντηση είναι όχι. Κατ’ αρχάς φαίνεται, κατά δεύτερον δεν είσαι στο σχολείο που σε έντυνε η μάνα σου και ούτε είσαι παππούς να φοράς το φανελάκι «για την υγρασία». Στην τελική, αν δεν θες να φαίνεται ο ιδρώτας στο t-shirt σου, να προτιμάς άσπρο ή σκούρο και όχι ανοιχτόχρωμα κλαρινογαμπρέ χρώματα. Το μόνο βολικό με το φανελάκι είναι ότι το χειμώνα μπορείς να το βάζεις μέσα από το εσώρουχο, κρατώντας ζεστά τα καμπανέλια σου. Και πάλι η απάντηση εδώ είναι όχι.

Σκούπισμα

Το δίλημμα εδώ δεν αφορά γυναίκες, καθώς εκεί τα πράγματα είναι ξεκάθαρα για λόγους υγιεινής. Το ερώτημα αφορά τους άνδρες και είναι πολύ συγκεκριμένο: Μετά την ιερή στιγμή που αποβάλλεις τα προηγούμενα φαγητά για να κάνεις χώρο για νέα, πως σκουπίζεσαι. Σε πρόσφατο γκάλοπ που έκανα συνειδητοποίησα ότι οι απόψεις είναι πολλές, ενώ πίστευα ότι το λογικό είναι όπως κάθεσαι να βάλεις το χέρι από μπροστά, να μετακινήσεις «πράγματα» που είναι στη μέση και να σκουπιστείς. Άκουσα για το χέρι από πίσω (όχι “the greek way”, αλλά “the woman way”). Γιατί; Γιατί να ανασηκωθείς ενώ μπορείς να κάνεις την όλη διαδικασία άνετος, καθιστός και στην επαναφορά του χεριού να ρίξεις και μια ματιά στο αποτέλεσμα; Το όποιο ψευτοδίλημμα κλείνει εδώ και δεν θα αναφερθώ καν στους μετροσέξουαλ που πλένονται κάθε φορά. Αποτελείτε την ντροπή του ανδρικού γένους και σας αρμόζει πλύσιμο σε παγωμένο μπιντέ. 

Μεγάλες Αλήθειες

Το Πάσχα πέρασε, οι αρτηρίες κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να συνεχίσουν να λειτουργούν, τα τριγλυκερίδια σκουπίζουν μετά το πάρτυ που έστησαν, ο αναστημένος Ιησούς από τη Ναζαρέτ μας έδωσε ραντεβού για του χρόνου same channel same time και ο Πέτρος Γαϊτάνος έβαλε την υπέροχη κουπ του σε ναφθαλίνη για να διατηρηθεί μέχρι το επόμενο Πάσχα..Η ζωή λοιπόν επέστρεψε στους φυσιολογικούς της ρυθμούς και μαζί κι η στήλη..

             Το σημερινό θέμα αφορά διαπιστώσεις για τον άνθρωπο, τη ζωή, τον έρωτα και άλλες τέτοιες παπάτζες που θα έλεγε ο Κοέλιο για να γράψει το 60^ο ίδιο βιβλίο του. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι η Βερόνικα αυτή που θα αποφασίσει να πεθάνει, αλλά ο ίδιος. Πίσω στην πραγματικότητα όμως και ας δούμε μερικά πράγματα που μας δείχνουν ότι η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους κάπου έχει βαλτώσει. 

1. Εγώ νηστεύω για το καλό

Αποφασίζεις καλώς ή κακώς να νηστεύσεις, αλλά δεν το παραδέχεσαι ποτέ. «Το κάνω για αποτοξίνωση, έτσι για μια εβδομάδα», «μωρέ δεν το κάνω για θρησκευτικούς λόγους, αλλά για το καλό, ξέρεις», «δεν πιστεύω, αλλά είναι Μεγάλη Εβδομάδα.. Σιγά, δεν μπορώ να αντέξω 5 μέρες χωρίς κρέας;». ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ. Η Αθεϊα είναι η επικρατής cool μόδα, αλλά είσαι και λίγο αγχωμένος. Κι αν υπάρχει κάτι; Γιατί να χάσω την αιώνια ζωή για μια ζαμπονοτυρόπιτα;

2. Ατυχία στο φλερτ

Την βλέπεις με το που μπαίνεις στο μαγαζί.. Γελάει ανέμελα με τις φίλες της αλλά κάθε τόσο ρίχνει κλεφτές ματιές. Πίνεις δυο-τρεις γερές γουλιές, προσπαθείς να σκεφτείς κάποια ατάκα του Μεγάλου Μπάρνεϊ, σκέφτεσαι την Ρόμπιν τελικά και χάνεις ένα 5λεπτο, αλλά μαζεύεις το κουράγιο σου, φουσκώνεις το στήθος, και πας. Η συζήτηση έχει ξεκινήσει καλά, γελάει με τα τραγικά αστεία σου (πάντα είναι καλό σημάδι αυτό) και τελικά κάνεις τη λάθος ερώτηση «θα μου πεις και το όνομα σου;». Σου λέει και ενώ της λες το δικό σου, διαπιστώνεις ότι παγώνει.. «Θρασύβουλος; Μάλιστα.. ναι, έχω ήδη καεί από έναν Θρασύβουλο. Ας το αφήσουμε καλύτερα..» όχι μόνο είναι αληθινή ιστορία, αλλά πάντα παίζει και στην παραλλαγή με τα ζώδια. Τι έχεις δύο αυτιά; Κι ο πρώην μου είχε δύο αυτιά, ας το αφήσουμε καλύτερα. Κυρία μου, αν δεν είσαι έτοιμη να βγεις στις αγορές, μην βγαίνεις. 

3. Duckface στις φωτογραφίες

Αν δεν είσαι 180 κιλά οπότε να πρέπει να το κάνεις για να μαζευτούν τα 3 διπλοσάγονα και προγούλια σε ένα και να φανεί κάπως ο λαιμός σου, δεν καταλαβαίνω τι εξυπηρετεί.

4. Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος

Η τακτική χρήση του εν λόγω μεταφορικού μέσου βοηθάει στο να βγουν κάποια ασφαλή συμπεράσματα και να κατηγοριοποιηθούν οι επιβάτες. Σε ώρες αιχμής υπάρχει πάντα αυτός που θα ακουμπήσει στον στύλο και θα αποτρέψει όλους τους υπόλοιπους από το να κρατιούνται. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι στην προσπάθεια τους αυτή, πολλές φορές αδιαφορούν για το χέρι σου το οποίο ήδη κρατάει τον στύλο και εναποθέτουν άνετα το κορμί τους εγκλωβίζοντάς το. Εύχομαι αργό θάνατο δια ανασκολοπισμού με τον ίδιο τον στύλο.

Άλλη μια αγαπημένη κατηγορία είναι οι άνθρωποι οι οποίοι για κάποιο ανεξήγητο λόγο «σταμπάρουν» μια πόρτα και αναγκαστικά πρέπει να ακολουθήσουν αυτή. Η συγκεκριμένη πόρτα είναι αυτή που θα σταματήσει 5 βαγόνια μετά, αλλά αγχωμένοι θα την ακολουθήσουν πάντα καλύπτοντας με τα πόδια το ένα από τα 2 χιλιόμετρα μέχρι τον επόμενο σταθμό, ενώ άλλες 15 πόρτες έχουν περάσει από μπροστά τους.

Στον «μαγικό» κόσμο των ναρκωτικών οι καθήμενοι θεωρούνται προνομιούχοι. Αν είσαι όρθιος θα σε προσπεράσουν σχεδόν αδιάφορα, αν κάθεσαι όμως, είναι κάτι αντίστοιχο με το να έχεις Mercedes. Πάντα αγαπημένες οι γιαγιάδες που αγ(κ)ωνίζονται να μπουν πρώτες, ενώ δεν έχεις βγει και τα βλέμματα γεμάτα θρησκευτική έξαψη δείχνουν ότι βρίσκονται κοντά στην θέωση (χωροταξικά μα και ηλικιακά).

Οι μυγιάγγιχτοι είναι αυτοί που θα μπουν αγγίζοντας όσο το δυνατόν λιγότερα (με κίνδυνο να φάνε τα μούτρα τους) και πάντα θα ζητήσουν από κάποιον να ανοίξει το παράθυρο. « Μα έχει aircondition κυρία μου..». Αδιάφορο. Επίσης, δεν γίνεται δεκτή η απάντηση « δεν ανοίγει το παράθυρο». Θα πάει από πάνω, θα το παλέψει χτυπώντας με την τσάντα αυτούς που κάθονται κάτω από το παράθυρο και μετά θα το αποδεχτεί.   

Κλείνουμε το θέμα «ηλεκτρικός» με αυτούς που είναι πάντα έτοιμοι για «μανούρα». (Με μπάσα φωνή) «Να πάρετε ταξί μαντάμ αν δεν σας κάνει». «Γεμίσαμε ξένους εδώ μέσα και δεν χωράμε στην ίδια μας την πατρίδα». Οι συγκεκριμένοι θα συνεχίσουν να μουρμουράνε μόνοι τους, ακόμα κι όταν φύγει το αντίπαλο δέος. «Αι σιχτίρι, σας μαζέψαμε εδώ μέσα. Αλλά εγώ φταίω που..»

5. Η φράση «έλα μωρέ, παιδάκι είναι»

Δεν με ενδιαφέρει αν είναι παιδάκι. Εσύ είσαι ενήλικος, οπότε μάζεψε το και μην το αφήνεις να κάνει τον ινδιάνο που τρέχει γύρω από τον πάσσαλο με τον δεμένο καουμπόυ και ουρλιάζει. Ειδικά σε πλοία. Ειδικότερα σε γεμάτα πλοία γυρίζοντας από καλοκαιρινές διακοπές. 

6. Οι άνθρωποι που πίνουν ντεκαφεϊνέ καφέ και κάνουν ηλεκτρονικό τσιγάρο

Φαντάζομαι ότι μετά από ντεκαφεϊνέ καφέ και ηλεκτρονικό τσιγάρο πας στην τουαλέτα και πχ είναι άοσμα; Τι παίζει με αυτούς τους ανθρώπους; Μην πιεις καφέ και μην καπνίσεις! Είσαι ο ίδιος που θα πιεις light αναψυκτικό μετά από 3 πιτόγυρα και μια πατάτες με τυρί και σως. Ένα μυστικό: δεν θα σε σώσει αυτό. 

7. Ο "δεν έχω πρόβλημα"

Δύσκολη κατηγορία ανθρώπων που μαζί με τη μουσική ασανσέρ μπορεί να ευθύνεται για πολλούς φόνους εν βρασμώ ψυχής. «Μαράκι τι θες να κάνουμε σήμερα;» Το Μαράκι ποτέ δεν έχει πρόβλημα..

-Πάμε σινεμά;

- Μωρέ δεν έχει κάτι καλό..

-Ωραία, πάμε να φάμε τίποτα;

-Αχ βρε Τάκη, δεν πολυπεινάω..

-Οκ, θες να πάμε στα παιδιά;

-Μωρέ, είμαι άλουστη και αυτή η Γιωργία θα μας λέει 2 ώρες για το Πάσχα στο χωριό και βαριέμαι να την ακούω..

- Ωραία, τι θες να κάνουμε;

- Μα δεν έχω πρόβλημα, ό,τι θέλεις τζουτζούκο μου.

Αθώος κύριε δικαστά, αθώος. 

8. Ο χοντρός στο καφενείο που λέει «σας κερδίσαμε/ είναι άμπαλος μωρέ ο Τάδε»

Α. δεν παίζεις εσύ, μην χρησιμοποιείς πρώτο πληθυντικό. Το μόνο που παίζεις εσύ είναι στοίχημα αν ο απέναντι θα φάει το τελευταίο κιλό κρέατος ή θα φας κι αυτό. Β. Δεν έχεις περπατήσει τα τελευταία 10 χρόνια πέραν της διαδρομής κουζίνα (φορτώνω)- τουαλέτα (ξεφορτώνω) και κάποιες φορές μπάνιο (ξεφορτώνω και παράλληλα φορτώνω μαζί), σταμάτα να κατηγορείς αθλητές ότι δεν τρέχουν. Γ. Τέλος, σταμάτα να φοράς φόρμες και αθλητικά, αφού δεν τα χρησιμοποιείς. Είναι σαν να είσαι σπυριάρης 17χρονος έφηβος και να φοράς από πριν το προφυλακτικό. Τσάμπα το φοράς.

9.  Οι άνθρωποι που δείχνουν συνέχεια φωτογραφίες από διακοπές/ παιδιά/ ακόμα χειρότερα παιδιά σε διακοπές

Το Κολοσσαίο είναι όμορφο, το ίδιο και το Big Ben και πολλά άλλα μνημεία. Το να το δω άλλες 50 φορές με εσένα μπροστά δεν θα το κάνει καλύτερο. Εκτός αν είσαι η Μόνικα Μπελούτσι και φωτογραφίζεσαι γυμνή μπροστά του. Επίσης τα παιδιά και τα μωράκια. Ωραία, βλέπω μια φωτογραφία, θα χαμογελάσω και θα πω «τι γλυκό», το ίδιο και στη δεύτερη και στην τρίτη. Σταμάτα να μου δείχνεις 100 φωτογραφίες με τον μικρό Γιωργάκη να ξύνει τη μύτη του, το αυτί του και οποιαδήποτε άλλη σωματική κοιλότητα βρει. Δεν είναι γλυκό, είναι βαρετό..