Μονογαμικές ειλικρίνειες, του Λαμόγιου

Γράφει ο Λαμόγιος

Έχω κάνει πολλές φορές συζητήσεις για το θέμα μονογαμικός-πολυγαμικός (θα είχε πιο πολύ πλάκα ο τόνος στο γιώτα βέβαια) – κέρατο, και νομίζω πως βγάζω άσπρες τρίχες από τις εμπνευσμένες και ΠΡΩΤΟΤΥΠΕΣ απαντήσεις που παίρνω κάθε φορά. Τυχαία οι περισσότερες είναι ίδιες.

Ας ξεκινήσουμε όμως για το θέμα που ταλανίζει εσάς και τους γκόμενους σας. Είναι εκπληκτικό ότι μπορεί να είστε είτε θύτες, είτε θύματα αυτή τη στιγμή. Ή τυχεροί που παρά την απιστία, δεν έχετε μάθει είτε εσείς, είτε το άλλο σας μισό τίποτα και η καθημερινότητα παραμένει όμορφη.

Για πάμε.

Διάλογος επιπέδου:

“Τι θα κάνεις ρε φίλε αν ενώ έχεις μεγάλη σχέση, σου τύχει κάτι καινούριο, το θες και τελικά ενδώσεις;”
“Δεν παίζει ρε συ”

“Έτσι λέει το 99% όλων αλλά περιέργως οι χωρισμοί από κέρατο είναι γεγονός. Όπως και το κέρατο χωρίς χωρισμό. Ακόμα κι αυτούς να ρωτήσεις πριν το κάνουν, την ίδια απάντηση με σένα δίνουν”

“Ε, οκ, αν ήταν να κερατώσω, θα χώριζα πρώτα την κοπέλα μου”

“Γιατί;”

“Για να μη την κοροϊδεύω”

“Αυτό που λες δεν αφορά κέρατο, αυτό αφορά λήξη σχέσης με τον ορθόδοξο τρόπο”

“Όχι, δε θα κεράτωνα, πρώτα θα χώριζα”
(συνεχίζει να μη καταλαβαίνει την ερώτηση)
“Μα το κέρατο έχει να κάνει με την απιστία σε χρονική στιγμή που δεν μπορεί κανείς να προσδιορίσει. Αν χώριζε ο καθένας πριν κερατώσει, όπως λέει, η έννοια αυτή δε θα είχε επινοηθεί”
“Εντάξει, αν έκανα κάτι όπως λες, θα της το έλεγα”
“Γιατί;”
“Γιατί θέλω να είμαι ειλικρινής και να μη κοροϊδεύω”

Εδώ σταματάει ο διάλογος και αρχίζει η αποδόμηση της ανοησίας.

Καταρχάς, η ειλικρίνεια (και στην κυνική μορφή της μάλιστα) δεν ξέρω γιατί θεωρεί ο καθένας πως αποτελεί το μήλο της έριδος στις ανθρώπινες σχέσεις. Μερικοί νομίζουν πως θα πάρουν μετάλλιο ή -ακόμη χειρότερα- πως είναι από τους “λίγους αληθινούς” στο καζάνι με τους πολλούς καθίκηδες.

Πάμε και σε ασκήσεις επί χάρτου.

Εσύ, ο ένας από τους 3-4 που το διαβάζεις αυτή τη στιγμή. Πες πως έχεις σχέση 6 ετών με κάποια. Τη γουστάρεις, περνάς ωραία, τη θες δυνατά. Σου τυχαίνει λοιπόν μια “στραβή” και γνωρίζεις μια τύπισσα η οποία σε κάνει να θυμηθείς πράγματα που ο χρόνος σε έχει κάνει να ξεχάσεις. Ενδίδεις. Κάνεις σεξ.

Πας και της το λες, επειδή θες να είσαι ειλικρινής “γιατί ο άνθρωπος σου πρέπει να ξέρει”.



Τι περιμένεις να νιώσει; τι ακριβώς θες να πετύχεις;

Θα σου πω εγώ. Πήδηξες, πέρασες ωραία, έχεις τύψεις τώρα. Και εκτός από τις τύψεις, είσαι ένα εγωιστικό καθίκι που “θέλει να είναι τουλάχιστον ειλικρινής”. Ειλικρινής για την παρτάρα σου θες να είσαι, ήξερες πως θα νιώσεις άσχημα. Γι'αυτό απλά σκάσε και πνίξτο μέσα σου, όπως “έπνιξες” και ένα δίωρο από την εντιμότητα σου με το όμορφο γκομενάκι που σου γυάλισαν τα ωραία μπουτάκια της.
Αν το πεις στην κοπέλα σου απλώς θα της πηδήξεις λίγο την πραγματικότητα, θα της προκαλέσεις πόνο, ψυχολογικά τραύματα ίσως, πιθανότητες να χάσει εμπιστοσύνη σε ανθρώπους γιατί την πρόδωσε “η μεγαλύτερη αγάπη της” και ο κατάλογος συνεχίζεται ατελείωτος.

Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι: είτε αν νιώθεις τόσο βασανισμένες τύψεις να σώσεις -και πάλι τον κώλο σου- χωρίζοντας την, χωρίς όμως να της πεις τίποτα, είτε να συνεχίσεις μαζί της και την εμπειρία σου να τη θάψεις κάπου μέσα σου ως μια εμπειρία μόνο και πάλι να μην της πεις απολύτως τίποτα.

Η ειλικρίνεια δεν κολλάει πουθενά σε τέτοιες περιπτώσεις. Αυτό που θες να κάνεις είναι να φερθείς κυνικά, γιατί σε οδηγεί σε κάτι τέτοιο ο δικός σου εγωισμός, θες να νιώσεις εσύ καλύτερα.

Η ειλικρίνεια συνοδεύεται από ευγένεια. Ειλικρίνεια χωρίς ευγένεια δείχνει αντικοινωνικότητα ανθρώπου που έσπαγε τα playmobil του όταν νευρίαζε με μίσος, θεωρώντας πως πονάνε εκείνη την ώρα. Δηλαδή ένα πολύ προβληματικό παιδί.

Και είπαμε. Δεν πρέπει να μπερδεύεται με την καύλα, ούτε με δήθεν “καλές” και “αγνές” προθέσεις με τάχα το... βαρύ αντίτιμο “ότι θα με θεωρεί μαλάκα, αλλά παίρνω το βάρος της ευθύνης”.

Όχι, δε προωθείται το ψέμα. Πρωταρχικός στόχος είναι να μη παίζουμε με τον ψυχισμό του άλλου, όποιος και να είναι ο σκοπός.

Ψέμα, μεγάλο, είναι μόνο αυτό “δεν παίζει να κερατώσω”, “αν νιώσω πως θέλω να κερατώσω θα χωρίσω πριν”, “θέλω να της πω την αλήθεια γιατί της το οφείλω, πρέπει να ξέρει”. Δεν τα ξέρεις αυτά, το μέλλον δεν το γνωρίζει κανείς. Δεν ξέρεις καν αν θα φας φακές αύριο.

Γίνε ώριμος και κάνε τον καθένα στο τόσο στενό περιβάλλον σου να περνάει καλά. Και σκέψου πρώτα τι αποτέλεσμα μπορεί να έχουν οι “εξομολογήσεις” σου.

Η ανωριμότητα να πληγώσεις τον άλλο λέγοντας κάτι τέτοιο, είναι εκατό φορές χειρότερη από τη στιγμή που έδειξες την ανθρώπινη αδυναμία σου.

Αν θέλετε να αντιμετωπίσετε πραγματικές συνέπειες, κουβαλήστε το μέσα σας. Να το θυμάστε όταν θα φιλιέστε ή θα κάνετε έρωτα με τον σύντροφο σας και αντιμετωπίστε ΜΟΝΟΙ αυτά τα flashback εκείνες τις στιγμές. Αυτό σημαίνει “παίρνω την ευθύνη”, τσουτσέκια που τα θέλετε όλα δικά σας.