Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Περισσότερες Θεωρίες Προς Κατάρριψη

Στο προηγούμενο μέρος καταρρίψαμε διάφορες θεωρίες οι οποίες δεν έχουν λόγο ύπαρξης, παρά μόνο για να λειτουργούν σαν φτηνές δικαιολογίες για να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν. Επιστρέφουμε και αυτή τη φορά με ηλίθιες πεποιθήσεις, πράγματα που ποτέ δεν ισχύουν αλλά για κάποιο λόγο εξακολουθούμε να τα λέμε και προσπαθούμε να τα πουλήσουμε, σαν να είναι καθρεφτάκια σε ιθαγενείς.


Για σένα ντύθηκα έτσι

Έχετε δώσει ραντεβού κάπου έξω με την γκόμενα σου για να πάτε για ποτό και εκεί που την περιμένεις αμέριμνος κάνοντας το τσιγάρο σου, χαζεύοντας το κινητό σου ή μαθαίνοντας μια ξένη γλώσσα (αναλόγως πόσο αργεί στα ραντεβού) τη βλέπεις να εμφανίζεται μπροστά σου με ένα ρούχο (;) που με τα βίας καλύπτει τα απαραίτητα. Η πρώτη σου κίνηση είναι να τη ρωτήσεις μήπως είχε κάποιο ατύχημα και της σκίστηκε το ρούχο ή μήπως ξέχασε να βάλει κάτι (πχ φούστα) και αφού λάβεις αρνητική απάντηση και στα δύο και καταπιέσεις την ανάγκη να βγάλεις το μπουφάν και να την τυλίξεις όπως ο διασώστης κάποιον που έβγαλε από τα παγωμένα νερά, τη ρωτάς «Βρε αγάπη, μήπως είναι λίγο υπερβολικό αυτό που φοράς;». Η απάντηση συνήθως είναι «Μωρό μου σιγά, τι πρόβλημα υπάρχει; Μαζί σου θα βγω. Άλλωστε για σένα το έβ(γ)αλα..». Μάλιστα. Ντύθηκες για μένα έτσι.. Άρα αγόρασες αυτό το φόρεμα όσο καιρό είμαστε μαζί και όταν χωρίσουμε θα το πετάξεις γιατί ντύνεσαι έτσι σέξυ για μένα. Μάλλον οι τύπισσες που πάνε στα μπουζουκομάγαζα πρέπει να χουν κρυμμένους κάπου εκεί δίπλα τους γκόμενους τους, γιατί τις περισσότερες δεν τις λες και ντυμένες. Γιατί κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας; Θες να ντυθείς σέξυ; Ντύσου, αλλά μην μου το πουλάς ότι το κάνεις για μένα. Αν δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνουμε, μάλλον σε έχω δει γυμνή, με νυχτικά, baby-doll, με πετσέτα μπάνιου και σε αρκετές άλλες περι-στάσεις. Ξέρω πως είσαι γυμνή και δεν χρειάζεται να το μάθουν κι όλοι οι άλλοι. Προφανώς και δεν κατακρίνω μια γυναίκα που ντύνεται σέξυ. Κατακρίνω το παραμύθι ότι είναι για μένα και τις attention whores που βγαίνουν σχεδόν γυμνές για να τις προσέξουν (ή χορεύουν πάνω στα τραπέζια). Και όπως έχει πει και ένας σοφός «όλοι αγαπάμε τα ξέκωλα, μέχρι να γίνουν γκόμενες μας».


Δεν τρώω πολύ, δεν καταλαβαίνω γιατί παχαίνω



Σούζυ και ψεύδεσαι και τρως. Κανείς δεν παχαίνει μόνο από τον αέρα. Όταν λέμε «τρωω μια σαλάτα» δεν εννοούμε βάζω ένα μαρουλόφυλλο για ντεκόρ σε μια γαβάθα και τη γεμίζω με γραβιέρα, κρουτόν, 2 ορνιθοτροφεία («μα κοτοπουλάκι είναι!»), 1 κιλό μακαρόνια και ποσότητα σως που θα κάλυπτε το σώμα πορνοσταρ μετά από bukkake 15 ατόμων. Το να τρως αυτή τη σαλάτα ενώ κάνεις δίαιτα είναι σαν να πίνεις 1,5 λίτρο αναψυκτικού χωρίς ζάχαρη μετά από 4 πιτόγυρα, κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. «Δίνω βάση στο πρωινό, γιατί είναι το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας». Πρωινό δεν σημαίνει πίνω έναν καφέ από τα starbucks (= αποκτάω διαβήτη)  και τρώω ένα γεμιστό κουλούρι πριν τη ζαμπονοτυρόπιτα. Ούτε σημαίνει γάλα ή γιαούρτι από όλα τα ζώα μιας στάνης με ποσότητες μελιού που θα έκαναν τον Winnie the Pooh να κάνει poo από τη χαρά του ή δημητριακά που από την ποσότητα ζάχαρης που έχουν τρέχεις 2 γύρους στο σπίτι και είσαι στην τσίτα. «Ένα γεύμα τρώω την ημέρα ο ταλαίπωρος και δεν χάνω τίποτα». Άνθρωπε μου, τρως ένα ζωώδες γεύμα στις 11 το βράδυ και μετά κοιμάσαι σαν βόας που έφαγε την αντιλόπη και όλη μέρα δεν κουνιέσαι ούτε καν σαν χελώνα, αφού παίρνεις το αυτοκίνητο για να πας μέχρι το περίπτερο. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που όταν έχουν λιγούρα για κάτι γλυκό εξαφανίζουν 2 σοκολάτες,, αντί να φάνε ένα κομματάκι «για την υπογλυκαιμία». «Μάλλον κάποιο θέμα έχει ο μεταβολισμός μου». Ναι, ότι προσλαμβάνεις θερμίδες που δεν καίγονται ούτε κι αν έδινε το «οκ» η Εκκλησία και σε έκαιγαν αντί να σε θάψουν. Η θεωρία του «δεν τρώω αλλά παχαίνω»  ισχύει σε ελάχιστες περιπτώσεις με πρόβλημα θυρεοειδή ή άλλα ιατρικά θέματα, αλλά στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων καταρρίπτεται με μια ματιά στα σκουπίδια αυτών που το λένε (από ελικόπτερο για να έχεις πλήρη εικόνα).


5 λεπτά θα κάνω , δεν θα αργήσω



Ίσως είναι το μεγαλύτερο ψέμα στην ιστορία της ανθρωπότητας μετά το «απλώς θα κοιμηθούμε και δεν θα κάνουμε κάτι, γιατί είμαστε φίλοι και δεν θέλω να χαλάσει η φιλία μας». Η φράση αυτή συνήθως ακούγεται  από άντρες που υπόσχονται στη γκόμενα τους «ότι τώρα τελειώνουμε το ποτάκι μας με τα παιδιά και έρχομαι» και εννοείται ότι έρχονται 2 ώρες μετά και σκαλίζοντας την πόρτα για να βρουν την κλειδαριά ή σκουντουφλώντας σε οτιδήποτε μπορεί να ξυπνήσει την κουφή γιαγιά που μένει στον όγδοο. Θιασώτες της θεωρίας «τώρα, τώρα δεν αργώ» είναι και οι γυναίκες, οι οποίες την ανεβάζουν και σε άλλο επίπεδο. «Αχ αγάπη μου, μια στιγμή να μπω στο H&M να ρίξω μια ματιά. Δεν θα αργήσω, 5 λεπτά θα κάνω. Μέχρι να τελειώσεις το τσιγάρο σου θα είμαι πίσω». Ποιο τσιγάρο μου; Αν μιλάμε για το 6ο μπορεί. Όταν βγει έξω, τα αποτσίγαρα δίπλα σου θα έκαναν τον οδοκαθαριστή να βάλει τα κλάματα και τον άστεγο να βγάλει τσιγάρα για έναν μήνα. Το χειρότερο είναι όταν επιστρέφει μετά από 30 βασανιστικά λεπτά (στα οποία ανταλλάσεις συντροφικές ματιές με τους άλλους ταλαίπωρους άντρες δίπλα σου) χωρίς καμία τσάντα, γιατί «να μωρέ, είπα να έρθω με την ησυχία μου κάποια άλλη στιγμή να μην περιμένεις τώρα». Τη στιγμή που την βλέπεις να βγαίνει, έχεις τη χαρά ανθρώπου που φτάνει η σειρά του στο ΙΚΑ ή την Εφορία και η ευφορία σου συγκρίνεται μόνο με αυτή του σκύλου που βλέπει το αφεντικό του στην πόρτα μετά τη δουλειά. Η άλλη κλασική  χρήση αυτής της φράσης είναι στις περιπτώσεις που έχεις κανονίσει να πας κάτω από το σπίτι της να την πάρεις με το αυτοκίνητο μια συγκεκριμένη ώρα. Η ώρα αυτή έχει αλλάξει κατά πάσα πιθανότητα 2-3 φορές («αγάπη μου καθυστέρησε το λίγο γιατί δεν είμαι έτοιμη ακόμα») και αφού ξέροντας τι σε περιμένει από προηγούμενες φορές έχεις τηλεφωνήσει 2 φανάρια πριν να ενημερώσεις ότι σε 10 λεπτά θα είσαι εκεί, όταν τελικά φτάνεις σου λέει ότι κατεβαίνει σε πέντε. Πάντα είναι πέντε ο ένας αριθμός, απλός δεν ξέρουμε ποιος είναι ο πολλαπλασιαστής. Πως γίνεται να σε στήνει κάποιος που είναι σπίτι του και ετοιμάζεται είναι κάτι που θα με ταλανίζει εξίσου με το ερώτημα «γιατί υπάρχουμε».  

  
Θέλω να ξέρω τα πάντα

Κι εκεί που είσαι ξαπλωμένος με τη νέα σου γκόμενα και χαϊδεύετε ο ένας το σώμα του άλλου πριν περάσουν οι μήνες και βαρεθείτε να βλέπετε τον άλλο γυμνό, σε πιάνει και σένα μέσα στην τούρλα της στιγμής να της πεις ότι θες να μάθεις τα πάντα για εκείνη. Δεν θες να ξέρεις τα πάντα για εκείνη, όπως και αυτή δεν θέλει να μάθει τα πάντα για σένα. Δηλαδή αλήθεια τώρα θες να ξέρεις με πόσους έχει πάει, αν είσαι ο πιο προικισμένος, αν οι άλλοι της πρόσφεραν πολλαπλούς οργασμούς και άλλες τέτοιες πληροφορίες; Και ας πιστέψω ότι θες να τα μάθεις. Είσαι τόσο σίγουρος ότι αντέχεις αυτά που θα ακούσεις; Κι αν ο αριθμός των αντρών ή των εκατοστών είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτά που περίμενες να ακούσεις τι γίνεται; Αν πρέπει οπωσδήποτε να μάθεις για να κοιμάσαι πιο ήσυχος τα βράδια ή για να διαπιστώσεις αν με τα προσόντα σου της έρχεται στο μυαλό η εικόνα ενός κουβά που κατεβαίνει σε πηγάδι και δεν βρίσκει καν στα τοιχώματα, κάντο με πιο ύπουλο τρόπο. Κάθε φορά που σου λέει μια ιστορία για έναν πρώην της, άκου προσεκτικά και ρώτα αν είναι ο ίδιος που πρωταγωνιστούσε στην ιστορία με την ταβέρνα στα Γιάννενα. Ε, αν οι πρωταγωνιστές δεν είναι ποτέ οι ίδιοι, αλήθεια περιμένεις  να ακούσεις και τον αριθμό; Το μόνο που πραγματικά χρειάζεται να ξέρεις είναι ποιοι από τους φίλους/ γνωστούς/ κοινωνικό περίγυρο της  είναι πρώην εραστές της ή της έχουν κάνει πεσιματική στο παρελθόν. «Ε να μωρέ με τον Τάκη που κάνουμε παρέα, είχαμε φασωθεί κάνα δυο φορές πριν χρόνια». Από τη στιγμή που θα το μάθεις ο Τάκης, που ποτέ δεν σου γέμιζε το μάτι και πάντα σου φαινόταν ψιλούποπτος σαν τύπος που τις αμολάει στο μετρό και μετά κοιτάει τον χοντρό, μετατρέπεται στην αρχέγονη και αρχέτυπη μορφή του κακού και σε αιώνιο εχθρό σου. Κάθε του άγγιγμα, κάθε πρόταση που βγαίνει από το στόμα του επεξεργάζεται από εσένα σαν να πρόκειται γα κίνηση του Deep Blue στο σκάκι και τον παρακολουθείς σαν σεκιουριτάς στο μετρό και είναι οριακά στο να είναι μπροστά από την κόκκινη γραμμή. Σίγουρα δεν βοηθάει τη ψυχική σου υγεία και τη διατήρηση της ζήλειας σου σε κανονικά επίπεδα, αλλά μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση του ύψους σου χωρίς την προσθήκη κεράτων που θα άρμοζαν σε τρόπαιο που «κοσμεί» τον τοίχο κάποιου λάτρη του σαφάρι. Όλα τα υπόλοιπα είναι περιττές πληροφορίες που γεμίζουν το μυαλό σου με αριθμούς, εκατοστά και άλλα τέτοια νούμερα.


Οι ξανθιές είναι χαζές




Άρα θες να μου πεις ότι το χρώμα των μαλλιών ενός ανθρώπου καθορίζει το επίπεδο νοημοσύνης του. Η μόνη περίπτωση που το χρώμα καθορίζει κάτι είναι στα κατασπρα γατιά, τα οποία είναι κουφά και στην περίπτωση των ρατσιστών, οι οποίοι είναι απλά ηλίθιοι. Ο μόνος συσχετισμός μεταξύ ξανθού μαλλιού και (μη) εξυπνάδας είναι στις περιπτώσεις που έτσι κι αλλιώς δεν στροφάρουν και υιοθετούν μια bimbo εμφάνιση με το ξανθό μαλλί, τη ροζ μπλούζα, τσίχλα και τη φωνή καζολίν που μπορεί να σου τσακίσει τα νεύρα ή τη στύση. Άντε και στις περιπτώσεις που η άλλη είναι πολύ μελαχρινή και αποφασίζει να βάψει ξανθά ή πλατινέ τα μαλλιά της, μετατρέποντας τη στον πάντα αγαπημένο Πάτρικ Ογκουνσότο. Η θεωρία μπάζει από παντού και ο μόνος λόγος που συντηρείται είναι για να βγαίνουν ανέκδοτα ή για να αποτελεί ένα πολύ καλό (αν και όχι πρωτότυπο) προσβλημέντο (βλέπε εδώ http://igoniatoucult.blogspot.gr/2014/09/blog-post_23.html ) που θα αποτελέσει την έναρξη της προσπάθειάς σου να της κεντρίσεις το ενδιαφέρον, ώστε να την κεντρίσεις μετά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου