Αλήθειες του Δρόμου, του Μίλτου Καραδήμα

Όχι δεν είναι κλισέ του τύπου «πανεπιστήμιο μου είναι ο δρόμος» και αποφθέγματα από τις τεράστιες εμπειρίες μου στην ζωή ως τώρα. Είναι όμως περιστατικά όπου όλοι μας συναντάμε σαν πεζοί και σαν οδηγοί καθημερινά…

Δίπλωμα με όριο ηλικίας :

Ας πάρουμε την δική μου και την γενικότερη αντίληψη όπου έχουμε όλοι μας για τους παππούδες και για γιαγιάδες. Ο Παππούς και η Γιαγιά είναι καλοσυνάτες μορφές, αν και σε κάποιες περιπτώσεις όχι και τόσο (π.χ οι πορνόγεροι και οι κωλόγριες) που πάντα στην τσέπη από το σακάκι τους έχουν μια σοκοφρέτα, ή ΙΟΝ αμυγδάλου, ή κάποιο σοκολατάκι. Είναι μια μορφή που σου έδινε 5χίλιαρα και αργότερα τα γνωστά 20ευρα. Είναι οι άνθρωποι που πάντα σου είχαν μία εναλλακτική στο φαγητό, όταν η μάνα σου είχε ρεβίθια ή μπάμιες.

Πάμε τώρα στην τρομαχτική μορφή α λα Freddy Krueger των παππούδων και των γιαγιάδων. Είσαι σε δρόμο στην πόλη και πας με την ιλιγγιώδη ταχύτητα των 40km/h με μουσική του διαβόλου και με το που στρίβεις βλέπεις μπροστά σου τον συνετό οδηγό ηλικίας πολλών ++++++++++ ( και όχι μόνο για τα plus της ηλικίας του αλλά και των σταυροκοπημάτων όπου χρειάζεσαι για να μπορέσεις να σταματήσεις και να μην πέσεις πάνω του) να είναι χαλαρός και να προσπαθεί να επικοινωνήσει ο εγκέφαλος του με τα άκρα του για να μπορέσει να τον καθοδηγήσει στον προορισμό του.

Όχι δεν είμαι ρατσιστής, ούτε μη ανθρωπιστής, αλλά δυστυχώς σε κάποια πράγματα πρέπει να είμαστε λογικοί. Δεν μπορεί να σου ζητάνε να κάνεις ανανέωση του διπλώματος με μόνο έγγραφα από τον  γιατρό. Δηλαδή εάν ο κατ’ τα άλλα συμπαθέστατος παππούς δεν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας σημαίνει ότι το έχει , βγάλε τον και μια πορεία στον δρόμο να δεις αν θα αντέξεις να μείνεις μέσα στο αμάξι του, μην μου πηγαίνει στη λαϊκή με το 40 ετών αμερικάνικων διαστάσεων από ατόφιο ατσάλι αυτοκίνητο του, ενώ έχει Π (Υποβοηθητικό όργανο περπατήματος για ηλικιωμένους κατά κύριο λόγο). Δηλαδή ο τυπάς θέλει βοήθεια για να περπατήσει αλλά όχι για να οδηγήσει;!!

Μηχανάκια :

Από πού να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις. Για οδηγούς που βγαίνουν στην Συγγρού και την Εθνική οδό μη φορώντας κράνος και μόνο με γυαλιά μάσκα (βλέπε Ανδρέα τον άνεργο); Από αυτούς που δεν έχουν μηχανή και προσπαθούν με την ελληνική πατέντα και την καγκουριά, να μετατρέψουν το παπάκι σε τσίρκο medrano με νικελωμένα μέρη, δερμάτινη σέλα, παντού φώτα, απαραίτητο χρώμα chameleon και εννοείται αλλαγμένη εξάτμιση για πιο ποιοτικό και καθαρό ήχο; Στην ίδια κατηγορία μπορούν να μπουν και οι οδηγοί αυτοκινήτων ίδιων χαρακτηριστικών με τα προηγούμενα με την μοναδική διαφορά ότι οι συγκεκριμένοι μπορούν αν έχουν και το χέρι έξω από το παράθυρο να κρέμεται (αν στην συγκεκριμένη εικόνα υπάρχει μελαχρινό πυκνό τρίχωμα, αυτόματα η σκηνή περνάει στα κλασσικά) και το κάνουν ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ.

Ξεχωριστή κατηγορία τα delivery boy που για εσένα που παραγγέλνεις είναι μια χαρά, αλλά άμα κάνεις το λάθος και κατέβεις ο τύπος έχει βάλει το μηχανάκι μέσα στην είσοδο και αν μπορούσε (όπως σε καταυλισμό τσιγγάνων) μπροστά στο ασανσέρ, αφού προηγουμένως έχει κατέβει την μισή Στερεά Ελλάδα ανάποδα λες και τον έχει πιάσει mayday tsirli pipi φορώντας άσπρο κολλητό μποξεράκι Calvin Klein και φοβάται μην του φανεί η φρενιά. Και το μεγάλο μέρος αυτών σου την λένε κι από πάνω ότι είναι εργαζόμενοι και βιάζονται για να σε εξυπηρετήσουν. Και εγώ δουλεύω μεγάλε αλλά δεν έρχομαι στο γραφείο μου με την μηχανή γιατί δουλεύω και θέλω να εξυπηρετήσω τους πελάτες. Δουλεύεις δεν είσαι ΑΜΕΑ ούτε χειρούργος ανοιχτής καρδιάς, εκτός και αν έχει μάθει να λειτουργεί έτσι ο εγκέφαλος σου, κόφτο.

Φάκελος Παρκάρισμα:

Μεγάλο κεφάλαιο και αυτό γιατί όλοι μας έχουμε παρκάρει σε απίστευτα μέρη και με την φαντασία … που μας δέρνει και κάθε φορά με έναν καινούργιο απίθανο τρόπο. Υπάρχουν οι drivers όπου μπορούν να παρκάρουν σε θέση για Smart, ακόμα και για παπάκι, χρησιμοποιώντας κάθε φορά την μοναδικότητα της φαντασίας τους με όποιο τρόπο αυτοί νομίζουν. Μην παραλείψουμε και  μια μοναδική κατηγορία οδηγών που μπορεί να έχουν θέση πάρκινγκ, λόγω του ότι είναι κουραστικό να ανοίξουν και να κλείσουν την πόρτα, παρκάρουν ακριβώς απ’ έξω και βέβαια κατά μήκος του πεζοδρομίου κλείνοντας όλη την πρόσβαση στους γραφικούς και άπληστους ΑΜΕΑ. Βέβαια η ίδια η κατηγορία, είναι οι ίδιοι που σε διάστημα 30 δευτερολέπτων, λες και είσαι στις επικίνδυνες αποστολές και αυτοκαταστρέφεται το μήνυμα, καλούν την αστυνομία γιατί τους έκλεισες τη δική τους είσοδο του παρκινγκ.  Αγάπη μου η πολεοδομία σου έδωσε πρόσβαση για είσοδο στον χώρο στάθμευσής σου, δεν σου παραχώρησε χώρο στο πεζοδρόμιο για να παρκάρεις πάνω σε αυτό, ΑΡΑ ο δικός σου εγκέφαλος υπολειτουργεί διανοητικά και με κόμπλεξ θα πρέπει εσύ ο ίδιος να καλέσεις την αστυνομία για τον εαυτό σου, μην το διαβάζεις πράξε το εάν το κάνεις!!

Μία ακόμα μη συνετή και με διανοητική υπολειτουργία κατηγορία είναι όλοι εκείνοι που για να μην τους κλείσει κανείς, παρκάρουν πλατιά-πλατιά σε θέση παρκαρίσματος για δύο αυτοκίνητα. Βέβαια, οι ίδιοι σε αντίθετη περίπτωση βρίζουν αυτόν όπου το έκανε και προσπαθούν , για να τιμωρήσουν το θύτη, να το παρκάρουν  στο εναπομείναντα χώρο για να τον κλείσουν και μετά από προσπάθεια 20 λεπτών φεύγουν αφήνοντας πίσω όλες τις λειτουργίες της σαρακοστής του Πάσχα.

Αγαπημένη κατηγορία οι προνοητικοί οδηγοί, που θέλουν να παρκάρουν και βάζουν τα alarm δύο τετράγωνα πριν για να δηλώσουν την πρόθεση τους να παρκάρουν, δίνοντας τους το δικαίωμα να πηγαίνουν με 10km/h. Προχώρα και μόλις βρεις θέση σταμάτα, μην μου πηγαίνεις μπουσουλώντας για 4 τετράγωνα και χωρίς να βρεις να παρκάρεις…!!

Ενσωματωμένο GPS στον εγκέφαλο.

Κατηγορία ξεχωριστή είναι οι οδηγοί για τους οποίους δεν υπάρχουν σήματα του ΚΟΚ και κατευθύνσεις στους δρόμους καθώς ο προορισμός φορτώνεται αυτόματα στον εγκέφαλο του οδηγού, με αυτοματοποιημένες διαδικασίες εξελιγμένης μορφής ζωής, χωρίς να μπορεί να τους σταματήσει κανένα σηματάκι του μικρού και πτωχού ΚΟΚ και καμία ατυχής μονοδρόμηση. Θέλει να πάει εκεί και εκεί θα πάει και μην τολμήσεις να τον στραβοκοιτάξεις, θα σου πουλήσει μαγκιά. Όχι τίποτα άλλο, έχει και την γκόμενα στο δίπλα κάθισμα (και τα ζάρια κρεμασμένα στο καθρέπτη) , η οποία αν είναι εντάξει θα πρέπει να στάξει και λίγο (λίγο όχι πολύ και μουσκέψουν τα ταπετσέρια).

Κατηγορία Smart & 4x4.

Τόσα χρόνια υπήρχε η κατηγορία των τζιπάκηδων, που όλοι ανεξαιρέτως τους έβριζαν (και δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούν στο παρόν άρθρο καθότι πολλάκις έχουν ακουστεί τα καγκέλια για αυτούς) , αλλά… έχουν καταφέρει να μπουν δυναμικά και τίμια στο πάνθεον και οι Smartάκιδες. Απαραίτητη προϋπόθεση για να έχει smart είναι τα ρούχα dsquared, το ένα χέρι, κατά προτίμηση το αριστερό, στο τιμόνι στην θέση του καρπού με την παλάμη να κρέμεται στο ταμπλό, το αριστερό πόδι να είναι πεταμένο κάπου κάτω από το τιμόνι ή και σταυροπόδι και πάντα σε στάση πάντα του γέρνω μπροστά. Αν υπάρχει και καδένα στο χέρι που κρέμεται στο τιμόνι είναι ακόμα καλύτερα.

Φάκελος: πεζοί

Κατά καιρούς σε πιάνουν οι ευαισθησίες σου, δεν είναι ντροπή και βλέπεις έναν πεζό και αποφασίζεις να του κάνεις νόημα να περάσει. Την στιγμή που ξεκινάει εύχεσαι να μην το είχες αφήσει καθώς αποφασίζει μόνος του να πηγαίνει με ρυθμούς χελώνας χαζεύοντας παράλληλα και την γκόμενα που περνάει τον δρόμο από την απέναντι πλευρά και κοιτώντας και εσένα θέλοντας να τον επιβεβαιώσεις για την μαγκιά που έκανε. Πάρε τα πόδια σου και προχώρα ο δρόμος δεν είναι ρυάκι που το περνάς χαριτωμένα.

Μοναδικές στιγμές είναι όταν εσύ μέσα από το τζάμι του κάνεις νόημα ειρωνικά και ψέλνοντας «πέρνα μαλάκα» και αυτός χωρίς να ακούει αυτά που λες περνάει και μάλιστα σε ευχαριστεί για την καλοσύνη σου…*!@^#@&#!@

Υπάρχουν βέβαια και οι πεζοί όπου αυτονομούνται και πετάγονται μόνοι τους, μέχρι τα μισά του δρόμου, γιατί από εκεί και πέρα παίρνουν το δικαίωμα της κατοχής και προχωράνε αργά. Λες και είμαστε στο δημοτικό και σου λέει ότι αφού έφτασα ως την μέση δεν μπορείς να περάσεις τώρα. Μην μου πες ότι δεν έχεις σκεφτεί να τον βάλεις πάνω στο καπό, αλλά ας όψεται η ασφαλιστική και τα δικαστήρια, ααα και η μάνα σου…

Μοναδική κατηγορία στο σημερινό άρθρο είναι οι πεζοί και η λαϊκή αγορά. Οι άνθρωποι είναι λες και τρέχουν στο highway της route 69, δεν σταματάνε ποτέ και λέγοντας ποτέ το εννοώ. Είναι κατά τον τρόπο σκέψης τους δικαίωμα τους από την στιγμή που υπάρχει λαϊκή και δεν μπορεί κανείς να  τους διακόψει, ή βρες άλλη διαδρομή ή περίμενε να τελειώσει η λαϊκή. Και το κορυφαίο; Όταν περνάνε σε κοιτάνε και με το βλέμμα της ικανοποίησης. Δεν σχολιάζω κάτι σε αυτό..

Τελευταία κατηγορία και εκνευριστική για όλους

Ποδηλάτες

Σε πόσους δεν έχουν σπάσει τα νεύρα στην νέα μόδα της κρίσης και φυσικά μιλάω για τους ποδηλάτες.

Δεν υπάρχουν φανάρια, δεν υπάρχουν διασταυρώσεις, δεν υπάρχει ΚΟΚ και μπορούν να πάνε και από τα πεζοδρόμια. Όταν πας στον δρόμο ακολουθείς τους κανόνες του, δεν περνάς όλα τα φανάρια, στοπ, διασταυρώσεις, διαβάσεις, κτλ. Έχεις ποδήλατο δεν είσαι ο chosen one να μην σου λέει κανείς τίποτα. Και μην έχετε μόνιμα την απάντηση «είμαι ποδηλάτης και έχω δικαιώματα». Βλέπεις η πόλη σου να έχει υποδομές για ποδήλατα; Που είσαι; Στην Ολλανδία;; Αν θες να χρησιμοποιήσεις τους δρόμους χρησιμοποίησε τους και ακολούθα και τους κανόνες. Μην πας όποτε σε συμφέρει από το πεζοδρόμιο και όποτε θες στον δρόμο.

Και φυσικά όταν είναι όλοι μαζί έχουν και το δικαίωμα να κλείνουν τους δρόμους. Περιμένεις εσύ 20 λεπτά τα φανάρι να περάσεις και έρχεται ο Ιωάννης Μελισσανίδης από το Athens 2004 με το κολάν του και κλείνει τον δρόμο. #@^&@##(!@&^#@^&@!!@α_\&^. (μετάφραση δεν θα βάλω.).

Βέβαια υπάρχουν και οι κορυφαίοι 50ριδες με το ποδήλατο που είχαν πάρει στην κόρη τους όταν ήταν αυτή 10 χρονών και εκείνοι στα 35 τους και ξαφνικά με την κρίση την είδαν Lance Armstrong και φυσικά χωρίς να βγάζουν το σκουριασμένο καλαθάκι μπροστά. Επίσης must στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι και η πιάστρα για το μπατζάκι του παντελονιού, για να μην πιάνεται στην αλυσίδα. Εάν πάλι έχετε την ευκαιρία να έχετε κάποια τέτοια περίπτωση στην γειτονιά σας, δείτε την εκκίνηση, είναι λες και βλέπεις επανδρωμένη αποστολή στην Σελήνη που σε κατακλύζει χαρά και επιθυμία να φωνάξεις από τα κατορθώματα του ανθρώπινου είδους.  

Χωρίς Λόγο Ύπαρξης..

Υπάρχουν συγκεκριμένοι άνθρωποι και αντικείμενα που δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Το κακό είναι ότι όχι μόνο δεν εξαφανίζονται, αλλά συνεχίζουν και αναπαράγονται οι μεν και παράγονται τα δε.  Σαν κάτι περίεργα προϊόντα που εμφανίστηκαν για λίγο και πλέον γελάμε στη θύμησή τους (και αντιστοίχως κλαίνε οι υπεύθυνοι στις εταιρείες που τα ενέκριναν). Προϊόντα όπως τα τσιγάρα με γεύση μέντα στην Ελλάδα, κάτι cherry coke και τα καταστήματα των McDonald’s. Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτούς και αυτά που δεν έχουν λόγο ύπαρξης και το μόνο που προκαλούν είναι νεύρα και απορία.

Ο «βγαίνω με την παρέα για φαγητό αλλά δεν τρώω τα μισά φαγητά»

Κανονίζεις με την παρέα να πας σε μεζεδοπωλείο να τσιμπήσετε, να πιείτε τίποτα και να πείτε καμιά μεθυσμένη βλακεία, από αυτές μετά τις ρακές που όλοι φωνάζουν, επιμένουν, και τελικώς τσακώνονται για μια παπαριά, όπως αν η καλύτερη σειρά ήταν το «One Tree Hill» ή τα «Χτυποκάρδια στο Beverly Hills».

Θα έρθει πάντα μαζί αυτός  ο τύπος που είναι πιο περίεργος στο φαγητό και από σένα πριν πας στρατό. Είναι ο πρώτος που ψήνεται για το μεζεδοπωλείο και οργανώνει την όλη φάση και συνήθως έρχεται σε ζευγάρι με την γκόμενά του που είναι εξίσου περίεργη με αυτόν.

-Παιδιά τι θα παραγγείλουμε;

-Ό, τι να ναι μωρέ, σιγά τώρα να τα πούμε βγήκαμε.

-Ωραία, άρα να πούμε μια ποικιλία, κανά λουκάνικο, τζατζίκι να γλιστράνε τα κρέατα, καμιά φέτα ψητή και κρασάκι;

-Μωρέ λουκάνικο δεν τρώμε με την Τασία, μας φέρνει αέρια. Και τζατζίκι τώρα να βρωμάμε; Ααα! Αν πάρουμε κρασί, να πάρουμε λευκό, γιατί δεν πίνουμε κόκκινο. Και η ποικιλία μωρέ, συνήθως δίνεις πολλά λεφτά και δεν έχει τίποτα μέσα που να τρώγεται. Τα χει πει κι ο Ευαγγελάτος για τις ποικιλίες στα μαγαζιά, που τρως τα αποφάγια των άλλων.

Ε άσε μας ρε περίεργε. Τι «ό, τι να ναι» τότε στο τι να παραγγείλουμε; Αφού δεν τρως τα μισά φαγητά. Κάτσε στο σπίτι σου και μύριζε το κουνουπίδι καθώς βράζει. Αυτοί οι τύποι συνηθίζουν να πηγαίνουν , επίσης, στο «Κάτι Ψήνεται» και να πετσοκόβουν στη βαθμολογία τους υπολοίπους γιατί φτιάχνουν φαγητά που περιέχουν φέτα, μπέικον, μαρούλι και αέρα.

Σπανακόπιτα χωρίς φέτα

Γιατί υπάρχεις, ω άχρηστο φαγητό; Δεν τρώγεται χωρίς φέτα και μάλιστα αρκετή φέτα. Ας την ονομάσουν χορτόπιτα, «κάτι άνοστο χωρίς φέτα», οτιδήποτε. Δεν νοείται να υπάρχει κάποια τέτοια ανωμαλία και οφείλει να αφανιστεί. Vegans και λοιποί φανς του Morrissey, αλλά και νηστεύοντες είναι οι μοναδικοί καταναλωτές του συγκεκριμένου προϊόντος. Κατάργηση τώρα.

Τσίπουρο με γλυκάνισο

-Τι θα πάρουν τα παιδιά;

- Ένα τσιπουράκι μάστορα!

- Με ή χωρίς γλυκάνισο;

Γιατί; Αν θες να πιεις τσίπουρο με γλυκάνισο γιατί δεν πίνεις ούζο; Ανεξήγητο, άχρηστο και γραφικό όσο να διασταυρώνεις Μολοσσό με Pug για να βγάλεις Μολοσσό τσέπης. Γραφικότητα που συνηθίζεται από την Λάρισα και πάνω και για κάποιο λόγο έχει φτάσει και στην Αθήνα. Σαν τα Mikel δηλαδή,  κάτι που μας κάνει να πιστεύουμε ότι κάτι πρέπει να έχει το νερό εκεί και δεν εξηγείται αλλιώς.

Ηλίθιες ερωτήσεις

Μια από αυτές τις κατηγορίες είναι οι άνθρωποι που κάνουν ηλίθιες ερωτήσεις και χαλάς πολύτιμα δευτερόλεπτα α) για να αντιληφθείς τη βλακεία που σε ρωτάει γιατί αμφιβάλλεις ότι άκουσες καλά και β) να βρεις απλά λόγια να απαντήσεις μήπως και σε καταλάβει. Είναι αυτή η αιωνίως ηλίθια απορία για το αν είσαι σπίτι ενώ σε έχουν καλέσει στο σταθερό τηλέφωνο ή αν είσαι καλά ενώ σε βλέπουν κάτω με το μηχανάκι πάνω από το κεφάλι σου και τη ρόδα να γυρίζει ακόμα. Πλέον η μόνη απάντηση σε αυτή τη μάστιγα είναι να απαντάς τη μεγαλύτερη βλακεία που μπορείς να σκεφτείς όσο πιο σοβαρά και ψαρωτικά γίνεται, κάνοντας τον να μοιάζει με τον Άδωνι Γεωργιάδη.

Άλλες ηλίθιες ερωτήσεις είναι εκεί που τρως και ξαφνικά αρχίζεις να βήχεις σαν τον φυματικό και να γίνεσαι μπλε να σε ρωτάει ο άλλος «Πνίγηκες;». Όχι ρε ηλίθιε, δοκιμάζω πως είναι να πνίγεσαι. Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό, όπως άλλωστε και οι ηλίθιοι αυτού του κόσμου.

Σοκολατάκια με λικέρ

Τα συγκεκριμένα σοκολατάκια είναι κάτι σαν τα αυγά Kinder έκπληξη, μόνο που η έκπληξη είναι:

α) η αηδία που νιώθεις όταν δαγκώνεις το σοκολατάκι και το σιροπιαστό του περιεχόμενο αγγίζει τους γευστικούς θύλακες της γλώσσας σου και

β) το που μπορεί να έχεις λερωθεί από ένα απρόσεκτο δάγκωμα και το πιτσίλισμα που προκαλεί

Τα περισσότερα από αυτά τα σοκολατάκια έχουν ένα ύπουλο περιτύλιγμα συσκευασίας και εκεί που ανέμελος δαγκώνεις τη σοκολάτα και περιμένεις μια όμορφη γεύση πραλίνας, ξαφνικά νιώθεις το στόμα σου να μυρίζει όπως του Μπουκόφσκι και το στομάχι σου να παλεύει να συγκρατήσει τα χτεσινό και το σημερινό του περιεχόμενο. Τα συγκεκριμένα σοκολατάκια συναντώνται συνήθως στο σπίτι κάποιας θείας της μάνας σου ή τα φέρνει συνάδελφος στη δουλειά ως κέρασμα και αφού τα δαγκώσεις, το διακριτικό φτύσιμο σε χαρτοπετσέτα είναι αδύνατο και καταλήγεις να τα καταπίνεις με το χαρακτηρισμό σπασμό στο στομάχι και το στόμα πριν τον εμετό. Bonus στα σοκολατάκια που πρέπει να καταργηθούν είναι τα “After Eight”. Τα συγκεκριμένα σοκολατάκια περιέχουν μέντα, τα φέρνει συνήθως κάποιος συγγενής μετά από ταξίδι στο εξωτερικό και εικάζεται ότι οφείλουν το όνομά τους στις 8 προσπάθειες να τα καταπιείς πριν τα βγάλεις.

T-shirts συγκροτημάτων (με στρας)

Όταν φοράω εγώ το t-shirt με το αγαπημένο μου συγκρότημα είμαι απλώς ένας γραφικός που έχει μείνει κολλημένος στο Λύκειο και δεν έχει ωριμάσει. Ίσως γιατί ωριμότητα είναι η παντόφλα του Παντελίδη και το ανεκδιήγητο πρώην κούρεμα του Οικονομόπουλου. Όταν το ίδιο t-shirt το πουλήσει κάποιο μαγαζί τύπου Zara κλπ, βάλει και κανα στρασάκι πάνω, τότε είναι μοδάτο και πρέπει να φορεθεί. Ειδικά το θέμα με τα t-shirts Ramones έχει ξεφύγει πέρα από κάθε λογική. Και ναι αυτοί οι άνθρωποι ψηφίζουν. Λοβοτομή και κατάργηση των συγκεκριμένων t-shirt. Όχι τίποτα άλλο, να ξέρουμε και αν την πέφτουμε σε μεταλλού ή βρωμόσκυλο ρε αδερφέ.

Δίπλωμα και Internet Banking σε ηλικιωμένους

Τι γιατί; Γιατί δεινοπαθούν ολόκληρες ομάδες εργαζομένων, οδηγών και άλλων αθώων. Πάνε με 30 στην Εθνική Οδό, πάνε ανάποδα σε μεγάλους δρόμους και το αντιλαμβάνονται στο 25^ο αυτοκίνητο που τους κορνάρει, τα αυτοκίνητα τους είναι πιο παλιά και από τα 60^α γενέθλιά των ίδιων και συνήθως έχουν κάποιο πανάκι από μάρκα ποτού στο ταμπλό. Εξίσου προβληματική και η χρήση Internet, Internet Banking και λοιπών προϊόντων τεχνολογίας, με τη συνεννόηση να μοιάζει σχεδόν αδύνατη. Ξέρω ότι κατά πάσα πιθανότατα σε κάποια (κάμποσα) χρόνια θα το μετανιώνω αυτό, αλλά ναι κατάργηση!!  

Αυτοί που τσακώνονται κάτω από post στο Internet

Οι ηλίθιοι μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους παντού, ακόμα και σε ένα άκυρο post με τίτλο «Έκανε και όγδοο παιδί η Μενεγάκη!» και περιεχόμενο πιο κενό και από την πολιτική ζωή του Κώστα Καραμανλή. Ακόμα και μια τέτοια δημοσίευση μπορεί να προκαλέσει σελίδες επί σελίδων σχόλια με πολιτικό περιεχόμενο. «Ε βέβεα, αυτή τα μεγαλονοι; Έχουμαι γεμήσει ξένους και δεν μπορούμαι να κυκλοφορήσουμαι!», sent from Ekali. Τι ξένους βλέπεις στην Εκάλη, εκτός από τους εσωτερικούς εργαζόμενους σε βίλες; Καμία ελπίδα πλέον. Οι περισσότεροι είναι πιο ανορθόγραφοι κι από παιδάκι που πάει στο προνήπιο, έχουν λογική ηλικιωμένου με προχωρημένη μορφή άνοιας και ποστάρουν άρθρα από blogs με περιεχόμενο πιο αχταρμά και από ρώσικη σαλάτα μέσα σε φακές και bonus φυσικά το ψωμί και τη φέτα. Προφανώς και το να μπεις σε διαμάχη με οποιονδήποτε στο Internet είναι χαμένος χρόνος και το μόνο που θα κερδίσεις είναι να χάσεις όση πίστη σου έχει μείνει ακόμα στην ανθρωπότητα.      

Μαζικά Tags

Χρόνια πολλά στον George Tade, στον George Keina κλπ κλπ. Να κάτσεις να γράψεις μωρή μπότσα, θα κουραστείς; Εντάξει είναι πολλοί οι εορτάζοντες, αλλά τους μισούς από αυτούς δεν τους ξέρεις καν. Μη γράψεις. Το ίδιο ισχύει και για τα μαγαζιά που αρχίζουν και κάνουν tag ένα εκατομμύριο ονόματα κάτω από μια παπαριά event, με όνομα που είναι συνήθως  σε υπερθετικό βαθμό: Partara κλπ. Mono Hamoulis sto klein mein ellinadiko μαζί με 1000000 άκυρους που έχω ταγκάρει. Το ίδιο ισχύει και για τις μαζικές ευχαριστίες σε γιορτές/ γενέθλια: «Ευχαριστώ όλους όσους μου ευχηθήκαν». Στα παπάρια μου. Να κάτσεις να τους γράψεις ένα ευχαριστώ  ρε γίδι. Πολυάσχολε. Ο άλλος γιατί σπατάλησε δευτερόλεπτα για να ευχηθεί να συνεχίσεις να αναπνέεις τον αέρα μου, χωρίς κανένα λόγο;

Ιδέες για Rock Χριστουγεννιάτικα Δώρα

                 Με μόλις 8 μέρες να απομένουν μέχρι τα φετινά Χριστούγεννα η στήλη θα σας παρουσιάσει ένα οδηγό αγοράς δώρων για εσάς, τους φίλους, τους γνωστούς και την οικογένειά σας..

1. Πουλόβερ με το αγαπημένο σας συγκρότημα

Χριστούγεννα, κρύο, τζάκι, βόλτα στη στολισμένη πόλη με τα γιορτινά μας.. με τα γιορτινά μας είπα; Τι καλύτερο από ένα ζεστό πουλόβερ που να μη σε κάνει να νιώθεις (και να δείχνεις) φλώρος; Τα παρακάτω πουλόβερ προτείνονται άφοβα σε φίλους σας σε σχέση, καλόγερους και γενικά ανθρώπους που δεν θέλουν να βγουν στον έξω κόσμο με σκοπό να βρουν ταίρι. Ναι, μπορείτε να το πάρετε και στη γκόμενα σας που δουλεύει πχ μπαργούμαν ή στην 17χρονη κόρη σας.

2. Το Single του King Diamond- No Presents for Christmas

Δεν υπάρχει γιατί. Υπάρχει μόνο αυτό το εξώφυλλο.. 

3. Στολίδια για το Δέντρο και το σπίτι

Γιατί τι φωνάζει καλύτερα «Χριστούγεννα» από μια μπάλα με πεντάλφα; Μια κάλτσα με το πρόσωπο του Alice Cooper; Μια μπάλα με ένα σκουφοφορεμένο τραγί και την ατάκα “In League with Santa”; Αγιοβασίληδες σε κάθε μέγεθος και εεε… απεικόνιση. Υπάρχει φυσικά κι η προσωπική μου αδυναμία το “I love (με ΚΑΡΔΙΑ) Metal” το οποίο είναι πιο γραφικό από εκείνο το ταξίδι στα Σούρμενα στα μέσα της δεκαετίας του 90 που είχε σαν αποτέλεσμα α) το χωρισμό σου με τη Σοφία και β) αυτό το καταραμένο αυτοκόλλητο “I <3 Sourmena” στο αυτοκίνητο που 3 συσκευασίες Azax μετά ΔΕ ΛΕΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ.

4. Παντόφλες

Ο πάτερ-φαμίλιας είναι εκείνος που τις άγιες αυτές μέρες κυκλοφορεί στο σπίτι ξυπόλητος με τον καφέ/ τσίπουρο του στο χέρι και δοκιμάζει μέσα από τις κατσαρόλες τη γέμιση, ξεσηκώνοντας πλήθος διαμαρτυρίας από άλλα μέλη της οικογένειας, τα οποία μόλις σφουγγάρισαν. Σώστε το χαρμόσυνο πνεύμα των ημερών (και το γάμο τους) δωρίζοντας του ένα ζευγάρι παντόφλες. Οι συγκεκριμένες παντόφλες είναι τόσο bad-ass που αυτομάτως ο bab-ass μετατρέπεται σε Heisenberg και κυκλοφορεί στο σπίτι με ύφος μη-μου-μιλάς-έχω-σφάξει-3-Fring-στην-καθισιά-μου, σέρνοντας μάλιστα με θόρυβο τα (ζεστά πλέον) πόδια του. Αποτελούν ακριβές αντίγραφο των παντοφλών που ακουμπούσε (σε καμία περίπτωση ευλαβικά) ο Κατσούλας κάθε βράδυ στο προσκέφαλο του στον Κορυδαλλό.

5. Ποτό/ Κρασί/ Μπύρα με το αγαπημένο σας συγκρότημα

Κατά ένα νεφρό ελαφρύτερος (γιατί το πούλησες για τα χρήματα που σου έλειπαν) κάθεσαι στον καναπέ να πιεις την πρώτη σου γουλιά από τα χριστουγεννιάτικα δώρα που έκανες στον εαυτό σου: Τη βότκα των Motorhead, το κρασί των Rolling Stones, τη μπύρα των Iron Maiden.. Μόλις έχεις ανοίξει το κρασί και δάκρυα κυλάνε από τα μάτια σου τόσο από τη συγκίνηση όσο κι από τα λεφτά που έδωσες.. Χτυπάει το κουδούνι, σηκώνεσαι, είναι ο σκυλάς γείτονας σου. «Εεεπ τι έχουμε εδώ; Ξύδια μεγάλε;» «εεεε..να θα δοκίμαζα ένα κρασί που παρήγγειλα από το Internet..Μήπως (ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ) θέλεις λίγο να δοκιμάσεις;». Φυσικά και θέλει.. βάζεις γενναία ποσότητα, μη σε πει και τσιγκούνη, δοκιμάζει και το χύνει στο νεροχύτη. «Τι μαλακίες είναι αυτές; Βάλε λίγο Τζόνννιι κόκκινο να γίνουμε άνθρωποι». Κλαις στο ντους. Σε εμβρυακή στάση.

6. Φούτερ KISS

Ένα φούτερ με κουκούλα που είναι ίδιο με τον Gene Simmons των KISS.  Αποτελεί το ιδανικό δώρο για τον σπασίκλα παρθένο φίλο σου που έχει ανακαλύψει τη χρονομηχανή και θέλει να επιστρέψει σε tour bus των KISS στα 80s μήπως και φανεί τυχερός. Ή τον ίδιο τον Gene Simmons που θα θέλει να κρυφτεί και κανείς δεν θα πιστεύει ότι μπορεί να είναι τόσο γραφικός ώστε να φορέσει ένα φούτερ με το πρόσωπο του. KISSeption.

7. Box-set των Ghost

Ένα δώρο για κοπέλα ή και τον μερακλή φίλο σας. Ένα κουτί σε σχήμα Βίβλου που περιλαμβάνει ένα χαρτί διαζυγίου (;), ένα δονητή με το πρόσωπο του τραγουδιστή και ένα butt-plug. Εξυπηρετεί δύο σκοπούς: α) να αποδείξει ότι η μάπα του τραγουδιστή είναι κώλος και β) ο παραλήπτης του δώρου είτε του αρέσει είτε όχι μπορεί να πάει να γαμηθεί.

8. Τα μούσια του Zakk Wylde©

Όλοι έχουμε αυτόν τον ταλαίπωρο μεταλλά φίλο που προσπαθεί να μακρύνει το μαλλί του και το μούσι του, αλλά κάτι η αλωπεκίαση κάτι το αιώνιος έφηβος-Justin Bieber- πρόσωπο του δεν βοηθάνε ιδιαίτερα την προσπάθειά του για απόκτηση της «άγριας» εμφάνισης, που τόσο επιθυμεί. Τα φετινά Χριστούγεννα μπορείτε να βοηθήσετε τον άτ(ρ)υχο φίλο σας  δωρίζοντάς του το σκουφί-μούσια του ηγέτη των Black Label Society! Κυκλοφορεί και η hardcore edition που αποτελείται από πυκνές φαβορίτες, δαχτυλίδια και σύζυγο πρώην βουλευτή για τους φίλους του λαϊκού τραγουδιού.

9. Σεμετάλλικα

Ζεις στο κλασσικό ελληνικό σπίτι με τα σεμεδάκια να καλύπτουν τα πάντα. Βλέπεις σεμεδάκια στην τηλεόραση, στο Playstation, στο καλοριφέρ, ακόμα και πάνω από άλλα σεμεδάκια. Πλέον δωρίζοντας στη μάνα σου το σεμεδάκι των Metallica, παίρνεις την εκδίκησή σου, αφού  αν έχει ρίξει μια ματιά στους δίσκους σου ξεσκονίζοντας, μάλλον θα σταματήσει αυτό το «σπορ» αφού δε νομίζω να θέλει το επόμενο να είναι το “To Megatherion”. 

10. "Χαρούμενες Διακοπές με το metal"

Οι περισσότεροι θα θυμάστε τα βιβλία που παίρναμε κάθε καλοκαίρι ως μια «διασκεδαστική» επανάληψη της χρονιάς που πέρασε.. Είχαν ονόματα όπως «Χαρούμενες διακοπές για τη Στ’ Δημοτικού» κλπ.. Δεν σου λείπουν όλα αυτά; Έχεις μήπως γίνει ο γραφικός θείος που θρονιάζεται με τα πιτσιρίκια και λέει «εγώ θα κάτσω με τη νεολαία» εισπράττοντας περίεργα βλέμματα τόσο από τα πιτσιρίκια όσο κι από τους μεγάλους; Μη σε νοιάζει, τέλειωσε γρήγορα το φαγητό σου στο γιορτινό τραπέζι και πήγαινε γρήγορα στο δωμάτιο σου να κάνεις τις ασκήσεις του παρακάτω βιβλίου.. Ένωσε τις τελείες για να σχηματίσεις το μούσι του Dimebag, βρες τους αναγραμματισμούς των συγκροτημάτων του Mike Patton, ζωγράφισε τα τατουάζ του Henry Rollins και κάνε πολλές ακόμα διασκεδαστικές δραστηριότητες!

Καλά και γραφικά Χριστούγεννα!

Και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς, μέρος πρώτον

Υπάρχουν διαπιστώσεις που όταν τις αναφέρεις όλοι κουνάνε το κεφάλι και ψελλίζουν ένα χαμηλόφωνο «αλήθεια είναι!», ενώ σκέφτονται πότε ήταν η τελευταία φορά που το έκαναν κι αυτοί. Οι μεγάλες αλήθειες της ζωής βρίσκονται σε απλά, καθημερινά πράγματα και σίγουρα στους sex pistols, όπως θα λεγε και ο Πετρόχειλος χορεύοντας, όχι με τους λύκους, αλλά με το σώβρακο μπροστά στον πατέρ(α) (του). Οι αλήθειες διαπιστώνονται σε πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας σε καθημερινή βάση είτε χρησιμοποιείς το αυτοκίνητο για να μετακινηθείς είτε μπαίνεις στα αγαπημένα μας μεταφορικά μέσα είτε μένεις σπίτι. Ας δούμε μερικές μεγάλες αλήθειες που οι περισσότερες αφορούν σε πράγματα που μας εκνευρίζουν..

Αυτοί που οδηγούν μηχανάκια είναι οι χειρότεροι οδηγοί  

Οι γυναίκες οδηγοί συγκεντρώνουν πάνω τους όλα τα πειράγματα και τα σεξιστικά αστεία και ύβρεις, ενώ δεν είναι και οι χειρότεροι οδηγοί. Στις πρώτες θέσεις στρογγυλοκάθονται  οι γραφικοί «θα ακολουθήσω το ασθενοφόρο γιατί είμαι πιο μάγκας από εσένα που περιμένεις σαν ηλίθιος», οι «τι σημαίνει ΛΕΑ;», οι «κάνω σφήνες γιατί έχω αυτοκίνητο που κάνει δυνατό  βρουμ-βρουμ η εξάτμιση, άρα είμαι γαμάτος, αν και τον έχω μικρό» και οι οδηγοί μηχανακίων. Βλέπεις τον άλλον πάνω στο μηχανάκι με πίσω το κουτί «Ψητοπωλείο η κλειστή αρτηρία» και πηγαίνει ανάποδα στο δρόμο ή πάνω στο πεζοδρόμιο, λες και οδηγεί ασθενοφόρο και πρέπει να είναι άμεσα κάπου ή μεταφέρει καμιά καρδιά για μεταμόσχευση και βιάζεται μην του ξεπαγώσει. Θα κολλήσει πίσω σου (και όταν λέμε κολλήσει, εννοούμε σχεδόν ακουμπήσει) και θα προσπαθεί να σε προσπεράσει σε οποιοδήποτε λάθος σημείο. Όταν κάνεις δεξιά για να μπορέσει να σε περάσει από αριστερά, κάποιος άλλος ακόμα πιο γραφικός με μηχανάκι θα προσπαθήσει να σε περάσει παράλληλα από δεξιά. Οδηγούν  λες και τους ανήκει ο δρόμος και ο ΚΟΚ είναι απλώς ένα γλυκό γραμμένο ανορθόγραφα, σαν τα περισσότερα post «καλά να πάθοι να πσοψίσοι απώ τιν ποίννα το κολώπεδο ο άπλητος».   

Ο κόμπος του ντελιβερά

Αν ξαναρωτήσει η γοργόνα αν ζει  ο Βασιλιάς Αλέξανδρος, μπορείς απλώς να της δείξεις την παραγγελία που μόλις έλαβες από τον ντελιβερά και θα δεις τα μάτια της να γεμίζουν δάκρυα. Τι γόρδιος δεσμός και παπαριές; Ο κόμπος του ντελιβερά θα εκνεύριζε και τον Μεγαλέξανδρο που θα φώναζε τον Ηφαιστίωνα να του φέρει το καλό σπαθί («ναι αυτό με την ανάγλυφη παράσταση πάνω ρε ηλίθιε») να ανοίξει την καταραμένη σακούλα. Αφού περιμένεις κανα 40λεπτο να έρθει η παραγγελία, έχεις ήδη βάλει τη σειρά στον υπολογιστή και περιμένεις τα σουβλάκια να γουρουνιάσεις σαν να μην υπάρχει αύριο (μέχρι να έρθει πραγματικά το αύριο και εσύ να κλαις γοερά από τις τύψεις του πόσο έφαγες), ώσπου κάποια στιγμή εμφανίζεται ο από μηχανής ντελίβερυ. Κάθε προσπάθεια σου να ανοίξεις τη σακούλα είναι μάταιη, έτσι σιγά-σιγά αρχίζεις να τραβάς τις άκρες της σακούλας με αποτέλεσμα να σκιστεί και τα σουβλάκια να πέσουν στο πάτωμα, προφανώς από τη μεριά που είναι το τζατζίκι, σκορπίζοντας παντού γύρους , κρεμμύδια και μαϊντανούς. Με δάκρυα στα μάτια και σιγοτραγουδώντας το «ένας κόμπος η χαρά μου» μαζεύεις ό, τι έχει απομείνει και κάθεσαι να φας. Αν δεν σε βλέπει κανείς, θα φυσήξεις και τα κομμάτια που έπεσαν και θα τα φας.    

Οι φαλάκρες είναι συμμετρικές

Όλα ξεκινάνε από ένα μικρό μπιφτεκάκι στο πάνω μέρος του κεφαλιού. Σιγά-σιγά αυτό το μπιφτεκάκι εξελίσσεται σε deluxe-lumberjack-burger-από-αυτά-που-ένα-θα-χόρταινε-τον-Σχορτσιανίτη. Πάντα αν σε βλέπει κάποιος από πίσω, η φαλάκρα σου θα είναι συμμετρική.

Είναι σαν κάποιος να έχει πάρει ένα διαβήτη και να έχει κάνει έναν τέλειο κύκλο, βγάζοντας το περιεχόμενο από μέσα. Προσοχή! Αυτό συμβαίνει μόνο στο πίσω και στο μπροστινό μέρος, καθώς το πλαϊνό μπορεί να δεχτεί την παρέμβαση του ιδιοκτήτη της φαλάκρας και η μία πλευρά να έχει πολύ περισσότερο μαλλί από την άλλη, ώστε να ενωθούν μέχρι να τις χωρίσει όχι ο θάνατος, αλλά ο αέρας.

Οι ποδηλατοπορείες Παρασκευή βράδυ είναι εκνευριστικές

Είσαι ποδηλάτης και κάνεις προσπάθειες να σε σεβαστούν οι άλλοι οδηγοί, να δημιουργηθούν ποδηλατόδρομοι και ειδικές λωρίδες κυκλοφορίας. Πολύ σωστά και λογικά όλα αυτά. Φαντάζομαι τους εγκεφάλους αυτής της κατάστασης να μαζεύονται και να ρίχνουν ιδέες στο τραπέζι για το πώς θα γίνει αυτό, σαν να βλέπει κάποιος επεισόδιο Pinky and Brain. Λογικά η άποψη που επικράτησε είναι του Pinky, αφού βλέπεις να βγαίνουν 50-100 ποδηλάτες την Παρασκευή το βράδυ (εκ των οποίων οι μισοί είναι μπαρμπάδες και δεν μπορούν να κάνουν πετάλι πάνω από 5 λεπτά, χωρίς η γλώσσα τους να κρεμάσει σαν καρτούν), να κλείνουν κεντρικούς δρόμους και να κάνουν 10λεπτα για να περάσουν μια διασταύρωση, να σπάνε τα νεύρα του κόσμου, και να δημιουργούν κίνηση Παρασκευή βράδυ; Πολύ λογικό από την πλευρά τους και μόλις βρήκαν άλλον ένα σύμμαχο στον αγώνα τους, καθώς το γεγονός ότι κάθισα στο ίδιο φανάρι 20 λεπτά, με βοήθησε να σκεφτώ πόσο δίκιο έχουν και όχι να κατεβάσω ό, τι ήξερα από αγίους, την αγαπημένη μου Χριστοπαναγία, καντήλια και άλλα θρησκευτικά είδη.  

Το σαμπουάν δεν πετιέται αν δεν γεμίσει 2 φορές με νερό

Ακόμα κι αν έχεις άλλα δύο γεμάτα μπουκάλια σαμπουάν που περιμένουν τη σειρά τους, θα αρνηθείς να πετάξεις το προηγούμενο μπουκάλι μέχρι να το στραγγίξεις. Στην αρχή θα το γυρίσεις ανάποδα για να πάρεις μέχρι και την τελευταία σταγόνα. Όταν πλέον δεν βγάζει κάτι άλλο, θα του συμπληρώσεις νερό εξοικονομώντας ένα με δύο λουσίματα, τα οποία μόνο λουσίματα δεν είναι, αφού τα μαλλιά βγαίνουν το ίδιο λιγδωμένα με πριν. Δεν έχει αποσαφηνιστεί αν είναι θέμα τσιγκουνιάς, πείσματος ότι «μα έχει κι άλλο γιατί να το πετάξω γεμάτο;» ή κάποιου ocd που σε πιέζει να το γεμίσεις δύο φορές. Αλλιώς δεν θα πάει καλά το λούσιμο πχ.

Οι σεκιουριτάδες στο μετρό είναι (τουλάχιστον) περίεργοι

Τον βλέπεις: Είναι στη μέση της αποβάθρας με στολή σερίφη, φακό ή γουόκι τόκι περασμένο στη ζώνη αντί για όπλο, ακουστικά στο ένα αυτί για το ματσάκι ή το καυλάντισμα με τη γκόμενα και ύφος πιο βλοσυρό και από άνθρωπο που έχει να χέσει 3 μέρες. Περιφέρονται με το ύφος του σερίφη στο Walking dead και είναι επιφορτισμένοι με το να φωνάζουν «Μείνετε πίσω από τη γραμμή παρακαλώ. Εσείς κυρία μου δεν ακούτε;». Οι σεκιουριτάδες έχουν σχεδόν πάντα μαλλιά καρφάκια, φράχτη ή έστω χτενισμένα προς τα πάνω. Α, και συνήθως έχουν και κάποιο (νοητικό) πρόβλημα.

ΧΑΜΠΟΥΡΓΚΕΡ 2,50 ευρώ

Όλοι μας έχουμε φάει σε κάποιο cult φαγάδικο που είναι ταβέρνα/ πιτσαρία/ ψαροταβέρνα/ οβελιστήριο και σερβίρει τα πάντα μέσα. Συνήθως είναι στην άκρη του πουθενά, άδειο, όταν μπαίνεις γυρίζουν να σε κοιτάξουν όλοι σαν να μπαίνεις σε καφενείο χωριού και είναι  η μοναδική σου επιλογή τέτοια ώρα. Πάντα όταν ξεστομίζεις τη φράση «τώώώρα, τέτοια ώρα..» ξέρεις ότι θα σου βγει σε κακό είτε αφορά σε γκόμενα είτε σε μαγαζί που επιλέγεις να φας. Το συγκεκριμένο μαγαζί έχει στον κατάλογο, εκτός από πίτσες με ονόματα όπως πίτσα αλά «Το_όνομα_του_μαγαζιού_εδώ», πίτσα βεζούβιος, λαμποργκίνι κλπ, 2 φαγητά είναι πάντα γραμμένα με κεφαλαία ελληνικά: ΧΑΜΠΟΥΡΓΚΕΡ, αλλά και ΤΣΙΖΜΠΕΡΓΚΕΡ. Οι επιστήμονες ερίζουν  για τη διαφορετική προφορά και γραφή μεταξύ μπούργκερ και μπέργκερ και αναζητούν τις διαφορές στη σύσταση του κιμά ή το ότι το τυρί ακουμπάει το κρέας στη δεύτερη περίπτωση.

Χέσιμο και επίσκεψη στην τουαλέτα

Όταν ο μπαμπάς αρκούδος σου χτυπήσει την πόρτα, όταν κινδυνεύει να βγει off-side, όταν και οι τελευταίες πύλες πολιορκούνται από τον Κριό, πρέπει να πας τουαλέτα. Αν για κάποιο λόγο (είσαι στη δουλειά, στο αυτοκίνητο, χέζεις μόνο στην τουαλέτα του σπιτιού σου κλπ) δεν πας, εκεί είναι που ξεκινάει το πρόβλημα. Τα πράγματα πετρώνουν μέσα σου, σαν να σε κοίταξε η Μέδουσα και η κοιλιά σου αποκτά τις διαστάσεις μικρού ή μεγάλου ταμπούρλου, αναλόγως της ποσότητας που κουβαλάς. Όταν κάποια στιγμή θα καταφέρεις να πας τουαλέτα, το αποτέλεσμα σίγουρα δεν δικαιώνει την αναμονή. Τα κατσικοκούραδα που βλέπεις λίγο πριν τραβήξεις το καζανάκι δεν θα βοηθήσουν στο ξεφούσκωμα και θα πρέπει να ελπίζεις στο επόμενο χτύπημα της μοίρας να είσαι σε πεδίο βολής.

Όλοι είχαμε κάποτε μαλλί μανιτάρι/ κατσαρολάκι/ ουρίτσα

Σε κάθε απόπειρα να καθαρίσεις το δωμάτιο που είχες στο πατρικό σου σπίτι το οποίο πλέον επισκέπτεσαι κάθε Κυριακή για να πάρεις ταπεράκια και ρούχα από τη μάνα σου (ναι ρε, όσο χρονών και να σαι! Τι εννοείς είμαι 32 και μένω μόνος μου;) ανακαλύπτεις παλιές φωτογραφίες. Αυτές οι παλιές φωτογραφίες μοιάζουν με τις φωτογραφίες κάποιου μετανοημένου Ναζί που βρίσκει ντοκουμέντα από την εποχή που φορούσε τη στολή με τον αγκυλωτό σταυρό και αναρωτιέται γιατί αυτές δεν έχουν γίνει στάχτη και μπούρμπερη. Έτσι κι εσύ βλέπεις τις φωτογραφίες σου από τα παιδικά σου χρόνια και διαπιστώνεις πόσο πρέπει να σε μισούσαν οι γονείς σου. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτό το ανεκδιήγητο μαλλί μανιτάρι σαν να είσαι το παιδάκι που διαφημίζει την σοκολάτα kinder ή ο Τζιμ Κάρεϊ στον «Ηλίθιο και τον Πανηλίθιο». Οι ακόμα χειρότεροι γονείς εκείνης της περιόδου, κούρευαν τα παιδικά κανονικά και τους άφηναν μια ουρίτσα στο πίσω κάτω μέρος του κεφαλιού, ακολουθώντας μια ηλίθια μόδα της εποχής. Σε κάνουν να λησμονείς τις επικίνδυνες αποστολές (τη σειρά) με τα χαρτάκια να αυτοκαταστρέφονται μετά από λίγα λεπτά. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνεται με τις φωτογραφίες μετά από μια δεκαετία, ώστε ο εικονιζόμενος να μπορεί να συνεχίσει τη ζωή του και να αναπαραχθεί κάποια στιγμή, χωρίς να κινδυνεύει με δημόσια διαπόμπευση.   

Τέλος πρώτου μέρους (το ξέρω ότι το γράφω σε πολλά, αλλά εδώ θα έχει κι άλλο)

Ακατανόητα Πράγματα

          

  Η Μεγάλη Εβδομάδα ξεκίνησε και αναμένοντας την χιλιοστή επανάληψη κάποιας θρησκευτικής ταινίας/σειράς  (ΣΠΟΙΛΕΡ!! Στο τέλος ανασταίνεται) υπό τους ήχους του μικρού Σαντικάι ή DJ Cris Santy πλέον , το μυαλό μας κάνει περίεργες σκέψεις (καλά πάντα έκανε). Υπάρχουν πράγματα στο Σύμπαν τα οποία αποτελούν ένα μεγάλο μυστήριο:  Γιατί υπάρχουμε, αν υπάρχει θεός, αν υπάρχει Παράδεισος (τότε είναι στα μάτια σου) και άλλα πολλά. Στο σημερινό άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με αυτά τα κλισέ ερωτήματα (τα οποία θα απαντηθούν όλα όταν πεθάνουμε), αλλά θα μιλήσουμε για άλλα ακατανόητα πράγματα..

Οι άνθρωποι που βάζουν ανάποδα το κωλόχαρτο

Πηγαίνεις επίσκεψη στο σπίτι της θείας Τασίας και μετά από ένα επικό γεύμα κατά το οποίο έχασες α) τα τελευταία ίχνη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σου και β) την ευκαιρία να ξαναφορέσεις το τζην που σου κάνει ωραίο κώλο στα επόμενα 5 χρόνια, πίνεις το καφεδάκι σου μπας και χωνέψεις σαν βόας που έχει φάει το ελάφι και διαγράφεται μέσα του και ανάβεις τσιγάρο. Εκεί θολώνουν όλα και ο ιδρώτας στο μέτωπο σε προδιαθέτει για κάτι κακό. Και γρήγορο. Ψάχνεις απαραίτητα κάτι να διαβάσεις ( ακόμα κι αν έχεις φτάσει στο αμήν και κάτι έχει αρχίσει να προβάλλει-να τη πετιέται, να τη πετιέται), βολεύεσαι με τον κατάλογο τάπερ και έφυγες. Αφού τελειώσεις ψάχνεις στα τυφλά για το χαρτί γιατί διαβάζεις ακόμα (Διάβολε αυτό με τα 1.7 lt χωρητικότητα φαίνεται καλό τελικά) και τραβάς με το ένα χέρι φυσικά το χαρτί και ξετυλίγεται όλο, χωρίς να μπορείς να το κόψεις. Γιατί; ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΔΑ! Το χαρτί μπαίνει προς τον τοίχο, ώστε να μπορεί να κοπεί εύκολα με το ένα χέρι, ώστε το δεύτερο να είναι ελεύθερο για οποιαδήποτε εργασία (αλλαγή σελίδας μετά σαλιώματος, βούρτσισμα δοντιών κλπ)

Ο συνδυασμός φόρμας με σκαρπίνι/ σορτσάκι με μπότα

Βγαίνεις έξω το Σάββατο να κάνεις τα ψώνια σου και θες να είσαι χαλαρός. Φοράς λοιπόν τη φόρμα σου (γυαλιστερή ως επί το πλείστον) και από κάτω σκαρπίνια. Οι έμπειροι του είδους θα προτιμήσουν τα καφέ σκαρπίνια συνήθως για κάποιον δικό τους λόγο.. Πάντα προσπαθούσα να κατανοήσω το γιατί να συνδυάσεις αυτά τα δύο.. Δεν έχεις αθλητικά παπούτσια; (αν έχεις πάει στρατό, έχεις έστω από εκεί). Σε βολεύουν τα σκαρπίνια; (έλα αυτό δεν παίζει και ξέρω ότι τα φοράς με χοντρή αθλητική κάλτσα). Δεν μπορεί κάποιος φίλος σου να σου πει κάτι; ( το ίδιο ισχύει και για εσάς που βγαίνετε με την παντόφλα στην Αθήνα και τρέχετε να προλάβετε το λεωφορείο και ακούγεται χλαπ χλαπ λες και πετάει δίπλα σου γυπαετός. Και συνεχίζω.. είστε τόσο cool και χαλαροί που φοράτε την παντόφλα έξω, αλλά τρέχετε για το λεωφορείο). Το ίδιο ισχύει και για τις κοπέλες που φοράνε σορτσάκι με μπότα. Αρχικά δεν είσαι στο Τέξας και κατά δεύτερον αποφάσισε: κρυώνεις ή ζεσταίνεσαι; Η ποινή της δημόσιας διαπόμπευσης, χωρίς δυνατότητα απολογίας, επέρχεται σε αυτές που κάνουν το ίδιο αλλά με UGG.  

Οι φράσεις δεν ξαναπίνω τόσο πολύ/ Θα βγω για ένα ποτάκι

Ένα ακόμα πράγμα που βρίσκω ακατανόητο είναι η επανάληψη υποσχέσεων που ξέρεις ότι δεν μπορείς να τηρήσεις.. Η πρώτη φράση ακολουθεί πάντα βράδυ με λίτρα αλκοόλ, κενά μνήμης και  χανγκόβερ (τώρα να ανάψω τσιγάρο ή θα γίνει ζημιά;). Ανάβεις, γίνεται ζημιά τελικά και εκεί που αναρωτιέσαι σκυμμένος στη λεκάνη αν έφαγες κιμαδόπιτα χτες, αναφωνείς για πολλοστή φορά «δεν ξαναπίνω τόσο πολύ». Κάτι που (fastforward 2 μέρες μετά «ναι ρε Μίμη φέρε 4  ούζο-τεκίλα να πιούμε με τα κορίτσια απέναντι) αναιρείς με χειρότερο συνδυασμό ποτών από την τελευταία φορά. Αν η προηγούμενη φράση είχε μεθεόρτιο χαρακτήρα, η φράση «όχι ρε δεν θα πιούμε πολύ, για ένα ποτάκι θα πάμε» είναι αυτή που δίνει σήμα στο Σύμπαν να ξεκινήσει τον πόλεμο εναντίον σου. Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές βγαίνεις όντως αποφασισμένος να πιεις ένα, το πολύ δύο ποτά. Έλα όμως που η barwoman σας συμπάθησε κ αρχίζει τα κεράσματα, έλα που πάνω που λες να φεύγω σιγά σιγά μπαίνει η γυναικεία ομάδα βόλλευ του Χαλανδρίου που πανηγυρίζει τη νίκη της, έλα που δεν μπορώ πλέον να αντισταθώ κλπ κλπ.. Καλό θα είναι να μην χρησιμοποιείται η συγκεκριμένη φράση και να αντικατασταθεί από κάτι πιο γενικό τύπου «ας βγούμε, αλλά μην ξεφτιλιστούμε πάλι ρε γαμώτο».

Γαλλικές ταινίες

‘Η ο γαλλικός κινηματογράφος απευθύνεται σε πολύ έξυπνους ανθρώπους ή εγώ είμαι ηλίθιος. Βασικά το διαζευκτικό ή εδώ είναι άχρηστο. Έτσι κι αλλιώς εγώ είμαι ηλίθιος και ο γαλλικός κινηματογράφος δεν ξέρω αν απευθύνεται κάπου. Άκυρες, πολύωρες ταινίες χωρίς υπόθεση ή με υπόθεση που κάνει τον Χάρη Ρώμα να μελετάει επί ώρες ποιον δύστροπο και δυσκοίλιο εαυτό του θα υποδυθεί για να το αντιγράψει, αλλά με μπόλικο γυμνό. Κύριοι, και οι Γερμανοί γύριζαν τσόντες με αξύριστες γκόμενες, αλλά αυτοί τουλάχιστον είχαν την τιμιότητα να τις λένε τσόντες (οκ tsonten) και όχι ηλίθιες γαλλικές πουτοπάη. Πουτοπάη είναι σύμφωνα με τον Λύο Καλοβυρνα και το βιβλίο του «Πλαθολόγιο λέξεων» η ταινία που αναρωτιέσαι σε όλη τη διάρκεια της «που το πάει». Ακατανόητο είδος ταινιών και κατάλληλο μόνο για πρώτο (το πολύ δεύτερο) ραντεβού με καινούρια κουλτουρέ  γκόμενα που θες να «εντυπωσιάσεις», όπως ο Αδάμ εντυπωσίασε την Εύα. Εδώ όμως έρχεται η στιγμή που πρέπει να αναρωτηθείς: Αξίζουν 4 ώρες ταλαιπωρίας για 20 λεπτά σεξ; Ε ναι διάολε αξίζουν, άντρες είμαστε!!

Συμβουλές για (σ)χέσεις και σεξ από το Cosmopolitan

Που πήγαν τα «εε σ’ αρέσει αυτό;», «που πας να το βάλεις ρε ηλίθιε;» και γενικά όλα αυτά τα (σ)εξερευνητικά παιχνίδια Trial and Error μεταξύ δύο εραστών; Θα σου πω που πήγαν: στις σελίδες του Cosmopolitan. «Πώς να πιάνετε πουλιά στον αέρα», «Η σύγχρονη κοπέλα τα καταπίνει ή τα φτύνει;», «ποια είναι η μόδα στο μπικίνι φέτος;».  Η μόδα στο μπικίνι δεν υπάρχει. Είναι μπικίνι! Έλεος! Ακατανόητο το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα κοπέλες που εμπιστεύονται την ερωτική τους ζωή στο μελάνι αυτών των περιοδικών. Επίσης που τα βρίσκουν; Μαζεύονται πχ οι συντάκτες και αποφασίζουν πως θα ξυρίζονται φέτος οι γυναίκες; «Λοιπόν φέτος θα τις βάζουμε όλες να σχηματίζουν ένα Φ εκεί, οκ;» «Αγαπητή Μαρία, στην ερώτηση σου για το πώς θα κάνεις τον Λάκη να μην ξεκολλάει από το π-αιδοίον της μάχης, οπλίσου με υπομονή και ξυράφι και δημιούργησε ένα Φι. Μετά όλα θα γίνουν στο ΠΙ και ΦΙ»

Ανακοινώσεις σε σταθμούς/ κέντρα διασκέδασης κλπ

Είσαι στο σταθμό του ΟΣΕ και περιμένεις το τελευταίο τρένο για το ξεχασμένο Άνω-χαμένο-στον-χάρτη-μέρος και ακούς τα μεγάφωνα: « Βζιτ βζιτ προσοχή! Σε βζιτ βζιτ βζιτ το τρένο βζιτ για βιζτβζιτ και αναχωρεί άμεσα από την βιζτβζιτ γραμμή». Φήμες λένε ότι ποτέ δεν έχει ακουστεί ολόκληρη και καθαρή η ανακοίνωση και είναι μια παράδοση των σιδηροδρομικών, κάτι σαν τα γράμματα των γιατρών. Όσο πιο νέος ο εκφωνητής, τόσο πιο καθαρή η ανακοίνωση.. Το ίδιο συμβαίνει και σε όλα τα κέντρα διασκέδασης ειδικά σε γάμους και βαφτίσια. « Το αυτοκίνητο με την πινακίδα ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΣΜΟΣΚΑΙECHOΜΑΖΙ ενοχλεί. Παρακαλείται ο οδηγός να το μετακινήσει γιατί θα το απομακρύνει γερανός». Ξέρεις ότι έχεις παρκάρει τέρμα θεού και δεν υπάρχει περίπτωση να ενοχλείς, αλλά και πάλι έχεις τρελό άγχος μήπως εννοούν το δικό σου. «Συγγνώμη τι είπε; ΖΗΒ πόσο; Γαμώτο λες να μαι εγώ και δεν έχω κάνει καν τρίτη επιδρομή στο μπουφέ; Σοφία μάζεψε τα παιδιά να φύγουμε. Θα μας το πάρει ο γερανός γαμώ τη θεία Ορτανσία και τα αρραβωνιάσματα της βραδιάτικο»   

Οι άνθρωποι που πίνουν Perrier/Red Bull κλπ χωρίς να παίρνουν αντιβίωση

Σε όλες τις παρέες υπάρχει αυτός ο γραφικός τύπος που ενώ βγαίνει έξω η παρέα να πιει, αυτός παραγγέλνει Perrier ή κάποιο άλλο μη αλκοολούχο. Αν παίρνει αντιβίωση δεκτό και αναγκαστικό. Το περίεργο είναι όταν δεν παίρνει. Η αγαπημένη κλισέ απάντηση είναι δεν μ’ αρέσουν τα ποτά. Τι σημαίνει δεν σ’ αρέσουν τα ποτά; Έχεις πιει όλα τα είδη αλκοόλ που υπάρχουν και δεν σου άρεσε κανένα;

-Κάνω διατροφή και δίαιτα. Ναι ρε Σπαλιάρα πρόσεχε μη χαλάσεις τους αλαβάστρινους κοιλιακούς. Γκόμενα. 

- Οδηγώ. Σιγά ρε νεροχύτη, ένα ποτό σου είπαμε να πιεις, όχι 2 μπουκάλια. Δηλαδή εγώ γιατί να ξεφτιλίζομαι κι εσύ να με κοιτάς άνετος μέσα από το πράσινο μπουκάλι σου; Ουστ. Μόνος σου με τους υπόλοιπους του είδους σου, να βγαίνετε σε κοπάδια μόνο τις περιόδους αναπαραγωγής του είδους σου (δηλαδή ποτέ).