Περίεργα πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι

Στη Φύση υπάρχουν αρκετά περίεργα πράγματα που συμβαίνουν ή όντα που δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Για παράδειγμα τα παγώνια: είναι τρομακτικά, άσχημα και ο μόνος λόγος ύπαρξης τους είναι να στολίζουν το σπίτι της γιαγιάς μου με τα φτερά τους, να τρομάζουν τον κόσμο και να πρωταγωνιστούν στη Ζήνα, σχετιζόμενα με τις εμφανίσεις της Ήρας. Αντιστοίχως οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να διαφέρουν και συνηθίζουν να κάνουν περίεργα πράγματα, χωρίς κανένα λόγο ή να γίνονται περίεργοι από μόνοι τους με το να μην έχουν φαβορίτα παραδείγματος χάριν (οι συγκεκριμένοι άνθρωποι με ανύπαρκτη φαβορίτα έχουν 65% περισσότερες πιθανότητες να είναι serial killer από έναν άνθρωπο με φαβορίτα). Και δεν μιλάω για φαβορίτα Κόκοτα γαμώτο, μιλάω για φαβορίτα που φτάνει μέχρι το λοβό του αυτιού και όχι πριν το αυτί.

Σταυροκόπημα χωρίς να φαίνεται εκκλησία   

Είσαι στον ηλεκτρικό και φτάνεις στη στάση «Άγιος Νικόλαος». Ο κύριος απέναντι σου απορροφημένος στη μελέτη της Κυριακάτικης Δημοκρατίας (με δώρο συνταγές παστίτσιου του γέροντος Παΐσιου) με το που ακούει το όνομα του σταθμού, παρατάει τα πάντα και σταυροκοπιέται. Γιατί; Καταλαβαίνω (μέχρι ενός σημείου) το να σταυροκοπηθεί επειδή είδε κάποια εκκλησία (bonus ο ταρίφας που σε μια απλή διαδρομή μπορεί να σταυροκοπηθεί 14 φορές  και να ρίξει άλλες 32 Παναγίες, ισιώνοντας ταυτόχρονα τις εικονίτσες πάνω στο ταμπλό), αλλά στον ταλαίπωρο αυτό σταθμό η εκκλησία ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΝ! Τι παβλοφικά σύνδρομα είναι αυτά; Με το άκουσμα και μόνο της λέξης Άγιος-Αγία πρέπει να κάνεις το σταυρό σου; Δηλαδή αν δούλευες νοσοκόμα στο Αγία Όλγα ή σε κανα πλοίο με το όνομα «Άγιος Παχούμιος ο οσ(φ)υοκάμπτης» τι ακριβώς θα έκανες; Θα ήσουν με το ένα χέρι σε μόνιμη αγκύλωση από το σταυρό; Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά ηλίθιοι κάποιοι ακόλουθοί σου.

Η ανακοίνωση «Παρακαλούνται οι επιβάτες να προσέχουν τα προσωπικά τους αντικείμενα»

Σ’ ευχαριστώ πολύ ω άγνωστη εκφωνήτρια αυτής της παπαριάς. Είχα σκοπό να βγάλω πενηντάρικα να κάνω αέρα και να αφήσω το πορτοφόλι μου να φαίνεται από την κωλότσεπη, αλλά τώρα θα τα προσέχω. Ανακοίνωση αποποίησης ευθύνης κατά κύριο λόγο, αλλά δείχνει να απευθύνεται σε ηλίθιους ή τύπους που ζούσαν χρόνια σε κάποιο βουνό ή σπηλιά και μπαίνουν με το δισάκι τους για πρώτη φορά σε μέσο μαζικής μεταφοράς. Η ανακοίνωση πάντα συνοδεύεται από ανασκούμπωμα και ύποπτες ματιές στον διπλανό συνεπιβάτη, λες και η ανακοίνωση γράφτηκε για αυτόν. Σε πολλές περιπτώσεις η ανακοίνωση αυτή σηματοδοτεί το αποδοκιμαστικό κούνημα του κεφαλιού και εγείρει κορώνες από χουντοβασιλικούς παππούδες που ζητάνε την παραδειγματική τιμωρία των μεταναστών και αναμνήσεις (και δάκρυα) τους πλημμυρίζουν, καθώς θυμούνται τις παλιές καλές εποχές της χούντας και αναμένουν την επιστροφή του Κ. Παλαιολόγου, του Γ. Παπαδόπουλου ή του Βασιλέως (έστω της Μαρί Σαντάλ) για την αποκατάσταση της τάξης.  

Αυτοί που βουτάνε πράγματα στις φακές

Το φαγητό είναι οι αγαπημένες φακές. Στο τραπέζι υπάρχουν τα απαραίτητα συνοδευτικά-μπινελίκια: φέτα, ρέγκες/σαρδέλες, ψωμί, ελιές. Όλα αυτά μαζί, αλλιώς δεν έχουν νόημα οι φακές. Ο συνδαιτυμόνας σου όμως το πάει ένα βήμα παρακάτω. Βάζει το ψωμί να μουλιάσει στις φακές και συνεχίζει προσθέτοντας και τη φέτα. Γιατί αν κόβει κάθε φορά και το τρώει θα κουραστεί φαντάζομαι. Εκτός αν η πραγματική προέλευση του ανθρώπου δεν είναι ο πίθηκος.. εεε ο Αδάμ κι η Εύα εννοώ, αλλά ο σκύλος, οπότε για να τον τιμήσει ακολουθεί τη λογική «ταΐζω το σκύλο», δηλαδή βάζω ό, τι υπάρχει σε ένα μπολ και του το βάζω μπροστά του. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα βάλει ένα πηρούνι στη μία πλευρά του πιάτου, ώστε να γέρνει και να μπορέσει να το μαζέψει καλύτερα ή το πιο εξελιγμένο είδος θα πάρει το πιάτο στα χέρια και θα το γείρει στο στόμα για μεγαλύτερη απόλαυση. Μα φυσικά και ο άνθρωπος είναι το πιο εξελιγμένο είδος και εξουσιάζει τα άλλα ζώα.

 Οι γέροι που φοράνε τζην/ πίνουν φραπέ

Ένα συνηθισμένο (και καθησυχαστικό) θέαμα είναι παππούδια να κυκλοφορούν έξω ντυμένα με τα καλά τους ρούχα (ή έστω ένα υφασμάτινο παντελόνι), τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη και να πηγαίνουν στο καφενείο να πιουν ελληνικό καφέ. Οποιαδήποτε τροποποίηση αυτής της εικόνας κάνει το θέαμα περίεργο. Αν δεις παππού με τζην (σαν ονειροκρίτης ακούστηκε αυτό) είναι ένα από τα πιο περίεργα θεάματα, καθώς ο εγκέφαλος περίμενε να λάβει σήμα από το οπτικό νεύρο της εικόνας ενός ηλικιωμένου με πουκάμισο, πουλόβερ και καλό παντελόνι και ξαφνικά έχεις την ίδια αίσθηση σαν να βλέπεις γιαπωνέζικη ταινία τρόμου με τους ανθρώπους να περπατάνε σε αφύσικες στάσεις (κάτι σαν πρεζάκια δηλαδή, αλλά με καλύτερη φωτογραφία). Το ίδιο συμβαίνει και όταν ένας ηλικιωμένος πίνει φραπέ και όχι τον καθιερωμένο ελληνικό, που είναι στάνταρ ακόμα και στους 40 βαθμούς υπό σκιάν. Το θέαμα γίνεται ακόμα πιο περίεργο όταν απαρνιούνται τα σκαρπίνια τους για κάποιο διαφορετικό παπούτσι-πιθανόν και αθλητικό- οπότε το όλο θέαμα είναι σαν να έχεις μπροστά σου τον Μπέντζαμιν Μπάτον.

Γιλέκο φωτογράφου/ψαρά

Αδιανόητη ενδυματολογική συνήθεια ανθρώπων που δεν είναι ούτε ψαράδες, ούτε φωτογράφοι. Προτιμάται κυρίως από ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας και είναι πιο γραφικό και από το τσαντάκι μέσης (μπανάνα) ή ακόμα χειρότερα το αιώνιο δερμάτινο γιλέκο του αιώνιου Βασίλη Παπακωνσταντίνου που έχει να δει στεγνό καθάρισμα από τότε που ο ιδιοκτήτης του είχε μαλλιά, ολόκληρα τα ρουθούνια του και έκλεβε ακόμα τον Άσιμο. Καταλαβαίνω ότι είναι αρκετά χρήσιμο, καθώς η πληθώρα τσεπών που διαθέτει βοηθάει στην αποθήκευση/ μεταφορά κλειδιών, κινητού (το οποίο ΠΟΤΕ δεν είναι στο αθόρυβο και ο ιδιοκτήτης του ΠΟΤΕ δεν μιλάει χαμηλοφώνως, οπότε μαθαίνεις τα πάντα για την κυρία Τασία που είναι στο νοσοκομείο και όλα ξεκίνησαν από έναν πόνο στην πλάτη και εσένα εκείνη την ώρα σε πιάνουν τα δικά σου και γίνεσαι το πρόσωπο που είχε στο μυαλό του ο Μολιέρος), φαρμάκων για κάθε πάθηση τοποθετημένα στο αντίστοιχο τσεπάκι με τη φορά των δεικτών του ρολογιού, τα τσιγάρα (κασετίνα Άσος άφιλτρα) κλπ κλπ. Τα γιλέκα αυτά ευθύνονται για την μη έγκαιρη εύρεση ηλικιωμένων στο silver alert, καθώς οι συγγενείς τους ποτέ δεν λένε στην περιγραφή ότι φορούσε ένα από αυτά τα γιλέκα λόγω ντροπής και απαξίωσης από τον κοινωνικό περίγυρο και έτσι ο άτυχος ηλικιωμένος περνάει απαρατήρητος από πολλούς περαστικούς.   

Πίνουν καφέ στα “Starbucks”

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: τα Starbucks δεν έχουν καφέ. Αναζητώ λόγους για να κατανοήσω γιατί οι άνθρωποι πάνε εκεί, αλλά ειλικρινά δεν βρίσκω. Δεν έχω πρόβλημα με το να απαγορεύεται το κάπνισμα σε ένα μαγαζί, είναι μια απόφαση του ιδιοκτήτη την οποία αποδέχομαι ή όχι, με την παρουσία μου. Μη μου το παίζεις ιστορία όμως ότι δεν επιτρέπεται το κάπνισμα γιατί αλλοιώνει την ποιότητα του καφέ.. Ποιού καφέ ρε κακομοίρη; Αφού διαθέτεις ροφήματα με ίχνη καφεΐνης και 1800 θερμίδες η γουλιά. 

Πάνε (όχι προστακτική!) Παραλιακή το Καλοκαίρι

Από τις πιο περίεργες και ακατανόητες συμπεριφορές των ανθρώπων. Είναι Καλοκαίρι και η διασκέδαση προστάζει Παραλιακή. Κοινώς να φας 2 ώρες κολλημένος στην κίνηση να πας, να σε κοιτάξει ο τουμπανιασμένος ασχημομούρης πορτιέρης για να μπεις, να πιεις ακριβές μπόμπες, να θαυμάσεις καλοξυρισμένα αντρικά στέρνα και καλοξυρισμένα γυναικεία ξέκωλα που έχουν ντυθεί καλά ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΕ ΕΚΕΙ, να παραλάβεις το αυτοκίνητό σου από τον παρκαδόρο και να ψάχνεις εναγωνίως 5ευρω μη γίνεις ρεζίλι και να φας άλλες 2 ώρες να γυρίσεις. Ναι αλλά είσαι δίπλα στη θάλασσα και είναι Καλοκαίρι! ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ. Που να πας πάλι; Στο κέντρο; ΝΑΙ ΡΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΤΩΡΑ ΣΟΥ ΞΙΝΙΣΕ.

Poke στο Facebook

Από τα πιο περίεργα και άχρηστα πράγματα που μπορεί να κάνει κάποιος στα κοινωνικά δίκτυα. Δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό, εκτός από το να σπάσει τα νεύρα του άλλου ή να αποτελέσει την αρχή μιας καταδικασμένης πεσιματικής. Ξεκινάς με poke, στέλνεις μήνυμα «κάνε με αντ έχω μπλοκ» και καταλήγεις να ξεφτιλίζεσαι στο Ξύδι. Ή μπορεί τα πράγματα να είναι πολύ πιο απλά και γελοία: «Έλα Σούλα, ο Βρασίδας μου έκανε poke, λες να με γουστάρει;» «Ρε συ Τάσο, χτες που ήμουν κομμάτια και χάζευα το προφίλ της Γιωργίας, ναι ρε αυτής με τις βυζάρες που χα γνωρίσει στο πάρτυ της Σοφίας, πάτησα κατά λάθος poke, πως διάολο το σβήνουν αυτό;». 

Μια λίγο διαφορετική μέρα

του Christof Wanderer

Η ώρα είναι 8:00 το βράδυ. Έφτασες σπίτι πριν λίγο, έχεις βάλει τη φόρμα σου και έχεις μόλις αράξει στην πολυθρόνα στο pc ενώ ετοιμάζεσαι να πιεις την πρώτη γουλιά από το ζεστό σου τσάι.

Χτυπάει το τηλέφωνο. Αφήνεις το ποτήρι κάτω με έναν αναστεναγμό και απαντάς.

Έλα.

Έλα, σε ψήνει να βγούμε για καμιά μπύρα;

Μπα ρε λέω να αράξω σπίτι.

Έλα ρε μην είσαι μούχλας.

* * * * *

Η ώρα είναι 4:00 το μεσημέρι και έχεις μόλις σχολάσει. Κουρασμένος, αλλά χαρούμενος λόγω Παρασκευής, σέρνεις το σαρκίο σου προς την έξοδο. Διαπιστώνεις ότι συνεχίζει να βρέχει καταρρακτωδώς ασθενές θειικό οξύ αλλά όλα κομπλέ γιατί έχεις καβατζωθεί με συνάδελφο που έχει αμάξι και θα σε πετάξει Αττική μαζί με έναν ακόμα συνάδελφο.

Μισή ώρα μετά είστε ακόμα στο δρόμο ο οποίος είναι πήχτρα επειδή προφανώς όταν βρέχει όλοι παίρνουν αυτοκίνητο. Έχετε αναλύσει όλα τα τελευταία της δουλειάς μιας και κινείστε με τη συνταρακτική ταχύτητα των δυόμισι χιλιομέτρων την ώρα. Διαπιστώνεις ότι σε ώρες σαν κι αυτές, αντίθετα από ότι θα περίμενες, βγαίνει η καλή πλευρά των ανθρώπων.

Πράγματι, άλλοι βγαίνουν χαλαρά από το αυτοκίνητο για να ρωτήσουν τον μπροστά οδηγίες γιατί έχουν χαθεί και άλλοι σταματάνε για να τραβήξουν φωτογραφίες από τον ορμητικό Κηφισό ο οποίος είναι έτοιμος να ξεχειλίσει. Τις φωτογραφίες αυτές θα τις περάσουν κατά πάσα πιθανότητα από φίλτρο σέπια (παρότι τα πάντα γύρω ήδη είναι πενήντα αποχρώσεις του γκρι – και δεν εννοώ γαμημένα) και θα τις ανεβάσουν στο instagram και το facebook (κατά πάσα πιθανότητα συνοδευόμενα από κάποιο βαθυστόχαστο σχόλιο για τη ζωή, το θάνατο ή τη χαμένη παιδική αθωότητα).

Δύο ώρες μετά το σχόλασμα πλησιάζετε στο σταθμό. Φυσικά και σε έχει πιάσει κατούρημα αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Ή μάλλον μπορείς, αλλά δεν πρέπει. Ενώ ελίσσεστε με χάρη ανάμεσα στα αυτοκίνητα που έχουν τρακάρει μεταξύ τους αναρωτιέσαι πότε θα αρχίσουν οι σειρήνες και θα σκάσει ο πυραμιδοκέφαλος για να τους πάρει όλους ο διάολος.

Κατά τις 6:30 φτάνεις Αττική, αποχαιρετάς τους συναδέλφους, και περνάς ανάμεσα σε διακόσια περίπου άτομα που περιμένουν το λεωφορείο. Πολύ ευγενικά δε σε αφήνουν να περάσεις και πολύ ευγενικά περνάς σπρώχνοντας για να βρεις το δρόμο σου για την πλατφόρμα. Η επιγραφή σε ενημερώνει ότι το τρένο φτάνει σε δύο λεπτά, οπότε περιμένεις υπομονετικά δίπλα σε κάτι κυρίους που κάνουν πρόβα στο ακορντεόν και το ντέφι.

Βρίσκεις να κάτσεις αφού οι περισσότερο βιαστικοί, με γουρλωμένα μάτια που θυμίζουν αφηνιασμένο ταύρο, χώνονται παρασέρνοντας αυτούς που προσπαθούν να βγουν για να βρουν την πολυπόθητη θέση. Πέφτουν οι αναμενόμενες χριστοπαναγίες, πάντα υπό τη μουσική συνοδεία ακορνεόν και ντεφιού, και ξέρεις ότι όλα είναι όπως πρέπει να είναι.

Στην επόμενη στάση οι πόρτες ανοίγουν, ο κόσμος βγαίνει, άλλος κόσμος μπαίνει, μία αρμονία κινήσεων συνοδευόμενη από τη μουσική που σβήνει γιατί έχει πάει στο επόμενο βαγόνι.

Οι πόρτες δεν κλείνουν.

Περνάει ένα λεπτό, περνάνε δύο λεπτά, και με σφιγμένα τα δόντια περιμένεις την ανακοίνωση που ξέρεις ότι έρχεται.

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι θα παραμείνουμε στο σταθμό για άγνωστο χρόνο λόγω σοβαρής βλάβης προπορευόμενου συρμού.

Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα. Οι άνθρωποι γουστάρουν να μοιράζονται πράγματα. Ειδικά όταν είναι νευριασμένοι και στο δρόμο για κάμποσες ώρες. Η κυρία με την πιο τσιριχτή φωνή θα πάρει τηλέφωνο τη φίλη της και θα της εξηγήσει υστερικά ότι δεν μπορεί να πιστέψει τι της συνέβη. Θα το επαναλάβει τόσες φορές που θα αγγίξει τα όρια της σαπουνόπερας. Θα συνεχίσει να το επαναλαμβάνει για το επόμενο μισάωρο που ο συρμός θα παραμείνει στο σταθμό.

Φυσικά κάποια στιγμή κατεβαίνεις από το τρένο, αλλά σκέφτεσαι ότι έχεις ακόμα δρόμο μέχρι το αυτοκίνητο που θα σε οδηγήσει στην Ιθάκη. Ο στωικισμός που επέδειξες έχει αρχίσει και ραγίζει. Ένας μικροσκοπικός παππούς μπροστά σου προχωράει με βήμα γρηγορότερο από όλους τους υπόλοιπους γύρω, οπότε σκέφτεσαι ότι θα ήταν καλή ιδέα να επιταχύνεις κι εσύ πίσω του. Ο παππούς σταματάει απότομα διότι μάλλον θυμήθηκε ότι έχει ξεχάσει το θερμοσίφωνα ανοιχτό και κάνει μεταβολή. Ξεστομίζεις ένα κοφτό συγγνώμη γιατί ίσα που καταφέρνεις να μην τον παρασύρεις ενώ το μυαλό σου ξαφνικά γεμίζουν σκέψεις από την αρχή διατήρησης της ορμής και την ελαστική κρούση σωμάτων. Το μυαλό είναι περίεργο πράγμα, καμιά φορά σκέφτεται τις πιο απίστευτες μαλακίες.

Ο παππούς θα αρχίσει να σου κάνει κήρυγμα και θα σου λέει για την εποχή του που όλα ήταν πιο πράσινα, που οι νέοι είχαν φιλότιμο και που δούλευε ακόμα στα Καμίνια στη φάμπρικα για να βγάλει δύο δραχμές και να αγοράσει τσιπικάο στα μικρά εγγόνια του. Όταν σταματήσει δε θα είσαι πια εκεί γιατί όσο μιλούσε είχες προχωρήσει άλλα διακόσια μέτρα και έφτανες στην καβάτζα που πάρκαρες.

Ένας άλλος οδηγός θα έρχεται γρήγορα για να περάσει δίπλα σου αλλά θα έχεις ήδη εντοπίσει τη λακούβα με το νερό και σύντομα θα σε συγχαρείς την προνοητικότητά σου γιατί το σημείο που βρισκόσουν ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν θα είναι περισσότερο υγρό. Μερικά βιαστικά βήματα μετά εννοείται ότι θα πατήσεις μέσα στην επόμενη λακούβα γιατί ποιος χρειάζεται επαρκή φωτισμό στις πόλεις. Εάν η σημερινή μέρα ήταν ταινία στο background θα έπαιζαν διάφανα κρίνα ή το μικρότερο βιολί του κόσμου.

* * * * *

Λοιπόν, λέγε ρε! Είσαι μούχλας;

Ναι.

Winter is coming..

Τα μαγιό και οι πετσέτες θαλάσσης έχουν προ πολλού μπει στη ντουλάπα, η vodka πήρε τη θέση της στο πίσω ράφι (αλλά και στην καρδιά μας) για να ξαναβγεί με τις πρώτες ζέστες και το whiskey έκανε το comeback του στα κοντόχοντρα ποτήρια μας, μαζί με τις αγαπημένες μας σειρές: Κοινώς μπαίνουμε σε χειμερινό mood με όλα όσα συνεπάγεται αυτό. Σε προηγούμενο άρθρο γκρινιάξαμε για όλα όσα μας εκνευρίζουν το Καλοκαίρι και το κάνουν να μοιάζει πιο γραφικό και από ακροατή του Sport-fm που δεν τα λέει έτσι, αλλά ξέρει αυτός, «έχοντας παίξει μπάλα το ’95 με τις Κουκουβάουνες να ‘ούμε». Ήρθε η ώρα να κάνουμε το ίδιο για τον Χειμώνα, αναγνωρίζοντας του τα θετικά του να κάνεις σεξ και να μην ιδροκοπάς σα γουρούνι, να τρως μεξικάνικο και να μη φοβάσαι ότι θα πεθάνεις μετά από κάθε μπουκάλι νερό ή ότι στρώνεις χαλιά άρα έχεις λιγότερη επιφάνεια για καθάρισμα.

Μπότες, Σπιρούνια και καυτές σέλες

Αν ήθελα να σκέφτομαι τον Λούκυ Λουκ κάθε φορά που κάνω σεξ, μπορούσα να μείνω για πάντα στην εφηβεία μου. Αυτή η μανία με τις περίεργες μπότες κάθε Χειμώνα είναι τουλάχιστον περίεργη. Η γκόμενα θα μοιάζει να έχει βγει είτε από σαλούν, είτε από κάποια περίεργη φουτουριστική τσόντα με εξωγήινους με κουστούμια των 80s, είτε από reunion επιζησάντων στρατιωτών του Αφγανιστάν, είτε από συνάντηση της ομάδας των τύπων που έχουν ανατομικά προβλήματα και είναι αναγκασμένοι να φοράνε κάτι παπούτσια πιο άσχημα και από νυχτερινή βάρδια Σαββάτου στο ΚΑΤ. Υπάρχει βεβαίως και η κατηγορία αυτών που θα φορέσουν Ugg, ανταλλάσοντας την συνολική ζεστασιά τους από ένα αντρικό κορμί με τη ζεστασιά των ποδιών τους. «Μα είναι πολύ βολικά και ζεστά!». Και η πιτζάμα μου είναι πολύ βολική και ζεστή και μάλιστα έχει τρύπες στα κατάλληλα σημεία προς διευκόλυνση του ξυσίματος και του εξαερισμού, να κυκλοφορώ μ’ αυτή έξω; Και φυσικά υπάρχουν και οι μπότες τύπου «μόλις τελείωσα το τελευταίο επεισόδιο Game of Thrones και βγήκα» με κάτι ανεκδιήγητα δέρματα και μαλλιά να προβάλλουν από κάθε πλευρά τους, κάνοντας τον Drogo να σηκώνεται από τον τάφο του από καύλα.   

Ηλίθια (ρομαντικά και μη) στάτους για τη βροχή

Σε κάθε περίπτωση βροχής έχουμε δύο ειδών γραφικούς στο facebook. Από τη μια είναι οι τύποι που πρέπει να μας ενημερώσουν ότι βρέχει. Ευχαριστούμε κ. Αρνιακέ. Ζω σε ένα ανήλιαγο υπόγειο που δεν έχει πρόσβαση σε παράθυρα, μπαλκόνι ή ακάλυπτο και χρειάζεται να το ποστάρεις κάθε φορά. Είσαι τόσο χρήσιμος για την ανθρωπότητα όσο το Internet για τους Βορειοκορεάτες. Το άλλο, ακόμα πιο εκνευριστικό είδος, είναι οι Shirley Manson γύρω μας. «Βρέχει, είναι τόσο ρομαντικά». Δεν είναι ρομαντικό, είναι ένα γαμημένο φυσικό φαινόμενο. Βρέχει. Δύο σύννεφα με φορτία κλπ κλπ. Αλλά όταν ο δάσκαλος έκανε «Εμείς κι ο Κόσμος», εσύ σκεφτόσουν αν η Μαρία Χοακίνα θα κάτσει εν τέλει στο Σιρίλο και πλέον ποστάρεις ρητά του David Avramidis official στο facebook, που υποστηρίζουν ότι όταν βρέχει κάποιος σε σκέφτεται και άλλες τέτοιες παπαριές. Καταλαβαίνω ότι η βροχή και το κρύο είναι μια χουχουλιάρικη κατάσταση που όλοι γουστάρουμε ζεστό καφέ, σκεπάσματα και ένα καλό βιβλίο ή σεξ (ή και τα δύο μαζί, αν βολεύει η στάση και ο παρτενέρ), αλλά εγώ εκείνη την ώρα που ποστάρεις τη ρομαντική σου μαλακία, τρέχω να γλιτώσω χωρίς ομπρέλα από τη ρομαντική μανία της Φύσης, γιατί ποτέ δεν κουβαλάω ομπρέλα, αφού είμαι πολύ άντρας και οι πολύ άντρες δεν κουβαλάνε ομπρέλα αλλά πηγαίνουν με cool βάδισμα στη βροχή καπνίζοντας, μέχρι να συνειδητοποιήσουν ότι βρέχει γάματα και το τσιγάρο έχει μουλιάσει, όπως και το σώβρακό τους.   

Φτερνίσματα/ Βήχας στον ηλεκτρικό

Τι έμπολα και βλακείες; Μια διαδρομή με τον ηλεκτρικό Πατήσια-Καλλιθέα σε ώρα αιχμής αρκεί για να κολλήσεις ό, τι καινούριο κυκλοφορεί σε ίωση. Παπούδια που βήχουν, χοντρές κυρίες που φτερνίζονται και ο αέρας που βγαίνει κάνει τα 3 γουρουνάκια να μένουν απροστάτευτα, μύξες και άλλα πολλά ηχητικά και οσφρηντικά εφέ, κάνουν την ατμόσφαιρα πυκνή και βγαλμένη από τα σκηνικά της σειράς  «Το νησί». Με το βαγόνι να είναι πήχτρα και τον κόσμο να μην μπορεί να κουνήσει τα χέρια του το να βάλει κάποιος το χέρι μπροστά την ώρα που βήχει φαντάζει το πιο περιττό ή ουτοπικό πράγμα του κόσμου. Εδώ δεν έχεις χώρο να αλλάξεις το τραγούδι που παίζει στο ipod και σε εκνευρίζει εδώ και 2 στάσεις, στο χέρι θα κολλήσουμε; Σε αυτές τις περιπτώσεις που θα έπρεπε να μπει όπως είναι το βαγόνι σε καραντίνα, θα μπει πάντα τοξικομανής (πρεζάκι) ο οποίος θα αναφέρει ότι έχει κάτι ψιλοκολλητικό όπως Ηπατίτιδα, πατικώνοντας ακόμα περισσότερο τους τρομαγμένους επιβάτες μεταξύ τους, δημιουργώντας κενό γύρω του που θυμίζει το μαλλί του Συσσοβίτη.

Η παγωμένη λεκάνη στο πρωινό χέσιμο

Δεν υπάρχει χειρότερη αίσθηση από την πρωινή παγωμένη λεκάνη, στην οποία ακουμπάς και νιώθεις τα αρχίδια σου να ανεβαίνουν κάπου στις αμυγδαλές σου. Μάλλον ψέμματα, υπάρχει. Είναι η αίσθηση της ζεστής λεκάνης, αυτής της ιδρωμένης κωλίλας που με το που κάτσεις ξέρεις ότι κάποιος άλλος κώλος ήταν πριν λίγο εκεί και ψάχνεις τις αποδείξεις στο καλαθάκι.

       

Ρούχα

Τα κολλητά, κοντά μπλουζάκια έχουν ανέβει στο πατάρι για τις περισσότερες και στη θέση τους έχουν έρθει τα χοντρά ρούχα, κάτι χουχούλικα φούτερ που δεν ξέρεις που τελειώνει το ρούχο και που η σάρκα κλπ. Καλά και άγια αυτά τα ρούχα, αλλά δημιουργούν πολλά προβλήματα κατά την εκτίμηση του υποψήφιου στόχου. «Τώρα αυτή φοράει περίεργη ζακέτα ή είναι όντως σαν στάμνα;» Χοντρά καλσόν, κρυμμένοι κορσέδες, δημιουργούν μια εξιδανικευμένη εικόνα που σαν πετυχημένη περούκα σε κάνει να ψαρώνεις, μέχρι του σημείου που δεν υπάρχει επιστροφή, εκτός αν χρησιμοποιήσεις κάποια φτηνή δικαιολογία τύπου «έχω πιει πολύ, έχω πονοκέφαλο, κόψιμο» κλπ. Επίσης, οι καπαρντίνες που πάντα σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν ο τύπος μπροστά σου κρυώνει, είναι ο Αστυνόμος Σαϊνης ή κάποιος ανώμαλος που είναι γυμνός από μέσα και φοράει το ειδικό παντελόνι  που είναι μόνο από το μπούτι και κάτω. Αγαπημένες οι θείες που έρχονται για επίσκεψη με τη γούνα η οποία έχει και το κεφάλι της αλεπούς και κάθε φορά που πας να τις φιλήσεις για το καλωσόρισμα, καταλήγεις να φτύνεις 20 τρίχες νεκρής αλεπούς. Bonus τα ηλίθια σκουφιά με αυτιά ζώων που σε κάνουν να μοιάζεις όχι γλυκιά όπως ήθελες, αλλά σαν τον καθυστερημένο αδερφό στο «κάτι τρέχει με τη Μαίρη». Και σταματήστε πια με κάτι δαντελωτά φορέματα που είναι σαν σεμέν ή σε κάνουν να μοιάζεις με την Νεκρή Νύφη ή τη Μορτίσια Άνταμς.      

Γυρίζουν στο Κέντρο τα αποδημητικά κλαρίνα της Παραλιακής

Και ξαφνικά το Κέντρο γεμίζει μούσια, V (είναι παντός καιρού τα γαμημένα) και τατουάζ. Εκεί που είχες σχεδόν την ησυχία σου, τα μαγαζιά του Κέντρου γεμίζουν από κλαρινογαμπρούς που αφού τελείωσε η καλοκαιρινή περίοδος, φέρνουν στα μαγαζιά την απαραίτητα swag-ιλα και YOLO. 

Τακτικές πεσιματικής, μέρος βου

Οι περισσότερες τακτικές που αναλύσαμε στο πρώτο μέρος και θα αναλύσουμε και σε αυτό αφορούν στους άνδρες. Όχι γιατί ο άνδρας είναι ο κυνηγός και άλλα τέτοια ψέμματα (είναι προφανές ότι την επιλογή την κάνει η γυναίκα), αλλά γιατί οι γυναίκες είναι πολύ πιο πολύπλοκες και δεν καταλαβαίνεις τι ακριβώς συμβαίνει. Σε γουστάρει μια κοπέλα σε ένα μπαρ; Είναι πολύ πιθανόν να σε κοιτάει αρχικώς και να σου δίνει σήματα και μετά να αρχίσει να μιλάει με κάποιον από την παρέα σου. Γιατί; Δεν ξέρω(ουν). Μπορεί να θέλει να σε ιντριγκάρει, να σε μπριζώσει ή απλώς να δει αν θα τη διεκδικήσεις. Ας μιλήσουμε λοιπόν για απλές, γραφικές πεσιματικές που εδώ και δεκαετίες βοηθούν το είδος μας να αναπαραχθεί (ή να φάει χυλόπιτες).

Τακτική κερνάω σφηνάκια

Βλέπεις την παρέα με τις κοπέλες σε σχετικά κοντινή απόσταση, οπότε πας στο μπαρ και παραγγέλνεις σφηνάκια για όλες (αν δεν είσαι τσιγκούνης), αλλιώς εμφανίζεσαι με 1 (ένα) ποτήρι ως απόγονος του Μιχάλη Μόσιου και ένα για σένα. Σε αρκετές περιπτώσεις που ο επίδοξος εραστής είναι πολύ τσιγκούνης έχουμε δει το φαινόμενο να πηγαίνει μόνο για την κοπέλα και να την κοιτάει να το πίνει, κάτι που τον κάνει να φαίνεται σαν ανώμαλος βιαστής που περιμένει να ναρκώσει το θύμα του και να το βιάσει πάνω στο κρεβάτι του που θα έχει διάφορα κουκλάκια και σεντόνια Hello Kitty (που τελικά δεν είναι γάτα). Πηγαίνεις τα σφηνάκια,

Η τακτική αυτή μπορεί να είναι επικίνδυνη

Α) για το πορτοφόλι σου, γιατί η τύπισσα δεν λέει να σου μιλήσει με λιγότερα από 6 σφηνάκια

Β) για το σπίτι και τα ρούχα σου, αφού η τύπισσα μεθάει με 2 σφηνάκια και προσκυνάει τον πορσελάνινο θεό. Τα ευφάνταστα σφηνάκια που έφερνες τόση ώρα, προσθέτουν κι άλλα χρώματα στον εμετό της και εσύ περιμένεις το πρωί μήπως θέλει ακόμα να κάνει σεξ μαζί σου και το στόμα της να μυρίζει σαν την αποχέτευση του γυμναστηρίου για παχουλούς. 

Σαν εκείνη τη φορά που έσμπρωχνες κομμάτια και ζήτησες συγγνώμη (ή μάλλον «ζυγκνωμη») και έτρεξες στην τουαλέτα, άδειασες το περιεχόμενο του στομαχιού σου και μετά γύρισες να αδειάσεις και το περιεχόμενο του κεφαλιού σου. Του κάτω.

Wingman

Από τις πιο διαδομένες και αποτελεσματικές τακτικές. Χρειάζεσαι ένα φίλο σου που να είναι πρόθυμος να ξεφτιλιστεί για να μπορέσεις εσύ να «ψωνίσεις», ώστε να τον θυσιάσεις στο βωμό του Πάνα. Πλησιάζετε στρατηγικά την παρέα που έχετε δει και ο wingman αναλαμβάνει συνήθως το ρόλο του θύματος ή του εύκολου στόχου πειράγματος. Θα πεις ένα αστείο ψιλοπροσβλητικό για αυτόν (προσοχή μην το συγχέουμε με τα προσβλημέντα), η παρέα δίπλα –αν πάνε όλα καλά- θα γελάσει και ο πάγος θα έχει σπάσει. Η βοήθεια του wingman μπορεί επίσης να είναι να μιλήσει στην άσχημη της παρέας εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον του που είναι πιο ψεύτικο και από το γέλιο της Μανωλίδου. Ο wingman θα πρέπει να έχει δευτερεύοντα ρόλο, μην επισκιάζοντας τον βασικό ενδιαφερόμενο και να εκτελεί βοηθητικές εργασίες, όπως το να φέρει σφηνάκια. Κάτι σαν τον Ρόμπιν, χωρίς να κάνει σεξ με τον Μπάτμαν.

Ο φιλικός

Είναι ο τύπος που θα σου πιάσει το μπούρου-μπούρου και θα αναρωτιέσαι αν στην πέφτει ή είναι υπερβολικά φιλικός. Θα σου κάνει πατ-πατ στην πλάτη και θα μείνεις να αναρωτιέσαι αν το έκανε χωρίς άλλες βλέψεις ή αν σε λίγο θα πάει στην τουαλέτα να μυρίζει το χέρι του και να σου αφιερώσει μερικές στιγμές. Θα είναι προστατευτικός και γλυκός («θα έφερνα σφηνάκια, αλλά δεν θέλω να σε μεθύσω») και θα μάθεις αν γουστάρει, μόνο στο τέλος της βραδιάς που θα σου ζητήσει το τηλέφωνό σου. Αρκετά επικίνδυνη και πολλές φορές μη αποτελεσματική μέθοδος, αφού μπορεί στην πρώτη ώρα να έχεις ήδη μπει στη λίστα των φίλων και να συζητάτε για τον γκόμενο που της αρέσει.

Ο χαϊδευτής σκύλων

 Η μέθοδος αυτής της πεσιματικής ορίζει ότι θα πρέπει να χαϊδέψεις οποιοδήποτε σκυλί σέρνει πίσω του μια ωραία κοπέλα, με κίνδυνο να χάσεις κάποιο μέλος σου, αρκεί να ικανοποιηθεί κάποιο άλλο μέλος σου με την κίνηση αυτή. Συνήθως ο επίδοξος εραστής ξέρει τα πάντα για αυτή τη ράτσα, το σκυλί του πέθανε πρόσφατα και διατυμπανίζει ότι τα σκυλιά τον αγαπάνε, ακόμα κι αν ο κόπρος που προσπαθεί να χαϊδέψει γρυλίζει σαν τα ζόμπι στο “Walking Dead”.Τα υπέρ είναι ότι δείχνεις ότι είσαι φιλόζωος και γλυκούλης, βρίσκεις ένα σημείο για να σπάσεις τον πάγο και να ξεκινήσεις τη συζήτηση και αν σε συμπαθήσει ο σκύλος, έχεις ήδη κατακτήσει την καρδιά της αφεντικίνας του και θα σε κοιτάει από το κρεββατάκι του, καθώς κάνεις σεξ με την αφεντικίνα του, γλείφοντας τα σημεία που προεξέχουν από το κρεβάτι και έχουν ωραία γεύση ανανά. Πολλοί ειδικοί συνιστούν ότι θα πρέπει να έχεις πάντα μερικές σκυλοκροκέτες στην τσέπη σου, οπότε πριν πλησιάζεις τον σκύλο να τις πιάσεις και ο τριχωτός φίλος της θα σου γλείφει τα χέρια, οδηγώντας στην επιθυμητή φράση «Πρώτη φορά ο Μπούμπης μου συμπαθεί αμέσως κάποιον!». Σε πολλές περιπτώσεις ο χαϊδευτής επεκτείνεται και σε μωράκια, το οποίο είναι επίσης επικίνδυνο, αφού κινδυνεύεις να βρεθείς ξερασμένος με πράσινο μωρουδιακό εμετό ή κατηγορούμενος για παιδοφιλία.

Ο μεθυσμένος φίλος

Αγαπημένη κατηγορία που έχει βοηθήσει σε πολλές φορτωτικές. Αμολάς ελεύθερο τον μεθυσμένο φίλο σου από την παρέα (όχι πολύ μεθυσμένο ώστε να τα κάνει πουτάνα, αλλά τόσο μεθυσμένο ώστε να τα δίνει όλα) στο μπαρ, να γίνει ένα με τον κόσμο. Αυτός θα πάρει συνήθως το μπουκάλι βότκας που έχετε και θα αρχίσει να πηγαίνει σε διπλανές παρέες να κερνάει ανοίγοντας το στόμα τους και ρίχνοντας μέσα βότκα. Αφού οι μισοί θα τον έχουν αγαπήσει και οι άλλοι μισοί θα θέλουν να τον δείρουν, εμφανίζεσαι ως από μηχανής θεός, τον προστατεύεις από τους τύπους που κοιτάζουν περίεργα και καταλήγεις στην κοπελίτσα που έχεις σταμπάρει, ώστε να ζητήσεις συγγνώμη αν την ενόχλησε ο φίλος σου «απλώς να μωρέ έχει πιει λίγο παραπάνω» κλπ. Η τύπισσα θα γελάσει, θα πει ότι δεν πειράζει και ότι είναι γλυκούλης και έχει γέλιο και το κάστρο μόλις έριξε την πύλη του για να περάσεις. Μην ξεχάσεις να τον μαζέψεις στο τέλος της βραδιάς.

Προσέγγιση με χιούμορ

Απαιτεί λεπτό χειρισμό και τον κατάλληλο συντονισμό και από τις δύο πλευρές. Θα πρέπει να έχεις χιούμορ για να το επιχειρήσεις, αλλά να έχει και η άλλη πλευρά, αλλιώς θα νομίζεις ότι αυτό που είπες είναι αστείο ή θα πέσει στο βρόντο, αν η άλλη δεν το καταλάβει. Χρειάζεται μια καλή εισαγωγική ατάκα που να ταιριάζει με την περίσταση (ή όχι) και θα καταλάβεις πως κυλάει η βραδιά. Αν πεις τα χειρότερα αστεία σου και ξεκαρδίζεται στα γέλια, ζήτα συγγνώμη και πήγαινε να προλάβεις ανοιχτό περίπτερο για προφυλακτικά. Αν πάλι σε κοιτάει με ξινισμένο ύφος ή δεν έχει χιούμορ ή δεν έχεις εσύ. Προσοχή στην ατάκα που θα πεις για να σπάσει ο πάγος, γιατί αφού δεν σε ξέρει μπορείς πολύ εύκολα να παρεξηγηθείς. Πχ  Δεν χρειάζεται να πεις στην τύπισσα που κάθεται ψιλομακριά σου και περνάει και σου χαμογελάει ότι την βλέπεις σαν τα Γαυγάμηλά σου και θέλεις να ασκήσεις επεκτατική πολιτική προς Ανατολάς που κάθεται, γιατί μάλλον θα σε περάσει για ηλίθιο. Ή αν το κάνεις γιατί σε έχει πιάσει η μαλακία σου, αποδέξου εξαρχής ότι δεν θα γαμήσεις.

Back 2 Back

Η τακτική αυτή πρέπει να πραγματοποιείται με μουσική υπόκρουση Παντελίδη, Πάολα ή κάποιο τέτοιο σκυλί. Πολύ συνηθισμένος τρόπος πεσιματικής σε ελληνάδικα, στα οποία ο σκυλομούρης πλησιάζει τον στόχο του και αρχίζει να λικνίζει το κορμί του. Σιγά σιγά ολοκληρώνει το πρώτο στάδιο, το οποίο είναι να χορεύει πλάτη με πλάτη με το αντικείμενο του πόθου του. Αν η κοπέλα δεν τραβηχτεί μακριά, το σχέδιο περνάει στη δεύτερη φάση, η οποία είναι να γυρίσει και να τη χορεύει με εεε τρίτου τύπου επαφή. Αν ολοκληρωθεί και αυτό το βήμα χωρίς απώλειες δοντιών, το σχέδιο φτάνει στο αποκορύφωμά του με γύρισμα της κοπέλας και φιλί. Ο συγκεκριμένος τρόπος απαιτεί καλή γνώση της ελληνικής υποκουλτούρας της γυφτοποπ, καθώς οι παρτενέρ πρέπει να τραγουδάνε τους «στίχους» των τραγουδιών ο ένας στον άλλον, κοιταζόμενοι στα μάτια. Ιδιαίτερες χορευτικές ικανότητες δεν απαιτούνται, χρειάζεται μόνο λίγη εξάσκηση στα skills  «ανασαίνω βαριά σε αυτί» (η εξάσκηση αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί και με κλήσεις τυχαίων αριθμών τηλεφώνου) και «αγγίζω στα κατάλληλα σημεία ώστε να δημιουργήσω έντονο πόθο». Πολλοί εξπέρ θα σε συμβουλεύσουν να τοποθετήσεις κάποια/ες κάλτσες στο μπροστινό μέρος του παντελονιού, ώστε να δημιουργήσεις σαν άλλος Charles Dickens «Μεγάλες Προσδοκίες».

Facebook

Νεοεισαχθής τρόπος πεσιματικής, ιδιαιτέρως προσφιλής σε πιτσιρικάδες και ανώμαλους. Ξεκινάει με ένα poke, like στις φωτογραφίες σου και καταλήγει να σου στέλνει μηνύματα με φωτογραφίες που θα μπορούσαν να είναι από την βάφτισή του, αλλά φευ, είναι 50 χρόνια μετά από αυτήν. Αν μιλήσουμε για φυσιολογικές πεσιματικές μέσω Facebook και λοιπών social media, απαιτείται προσοχή, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος, ειδικά αν η φωτογραφία  προφίλ της είναι μόνο το πρόσωπο της, να σου βγει υβρίδιο ανθρώπου με γερανό (όχι το πουλί, αλλά το όχημα). Με αυτόν το ηλεκτρονικό τρόπο βέβαια, έχεις τη δυνατότητα να δεις πως πάει το θέμα, αφού μπορείς να ελέγχεις οποιοδήποτε μήνυμα έστειλες αν έχει παραληφθεί και αν έχει ειδωθεί (εκτός αν έχει χρησιμοποιεί την «πειραγμένη» έκδοση του viber που δεν σου δείχνει πληροφορίες). Αν έχεις στείλει μήνυμα και βλέπεις στην οθόνη σου αυτό το καταραμένο “seen” και καμιά απάντηση, μάλλον δεν πρέπει να ασχοληθείς και πολύ ακόμα. Επίσης, το γεγονός ότι της κάνεις like παντού, ακόμα και στο check-in στο νοσοκομείο με σχόλιο «νιώθει εξεταζόμενη μαζί με Maria K.”, δεν δείχνει πάντα ενδιαφέρον, αλλά ότι είσαι stalker ολκής.

Κουλτούρα και Κομμουνισμός

Κλασσικός τρόπος πεσιματικής. Τον βλέπεις με το παλαιστινιακό του μαντήλι Σεπτέμβρη μήνα. Το μαλλί έχει αραιώσει αρκετά, αλλά θα πιάσει κοτσίδα τις λιγοστές τρίχες που έχουν απομείνει. Αν κάνεις το λάθος και απαντήσεις στην πρώτη ατάκα, θα περάσει το υπόλοιπο της νύχτας σαν άλλος Χρήστος Θηβαίος να σου μιλάει για Νερούδα, το Κεφάλαιο και άλλα τέτοια θέματα που πιστεύει ότι θα συγκινήσουν την τριχωτή μασχάλη σου. Προετοιμασμένος από πριν με βασικές έννοιες που έχει διαβάσει στο “Koultoura for dummies” θα προσπαθήσει να σε ψαρώσει με πομπώδεις λέξεις, συνθήματα που έχει διαβάσει σε τοίχους και όλα αυτά με μισόκλειστα μάτια Πλιάτσικα για να αποδίδεται καλύτερα το βάθος αυτών που λέει και στρίβοντας τσιγάρα με χαρτάκια που έχουν φτιάξει οι Ζαπατίστας. Αν πέσει σε κάποια που δεν είναι άσχετη και τον ρωτήσει κάτι παραπάνω, θα προφασιστεί προβοκάτσια και θα αποχωρήσει, ώστε να σκεφτεί με τη βοήθεια της Μακρονήσου (Long Island-χωρίς coca cola).