Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017

Μια γκρίνια για το Καλοκαίρι

Οι περισσότεροι από εμάς κάνουν αυτή την περίοδο τις καλοκαιρινές τους διακοπές, άλλοι ετοιμάζονται με την προσμονή φαντάρου που ετοιμάζεται να απολυθεί και άλλοι έχουν γυρίσει με το μαύρισμα στο δέρμα, το μαύρισμα στην ψυχή και τον φθόνο στο μάτι για τους υπόλοιπους που μετράνε αντίστροφα. Καλό το καλοκαίρι, οι παραλίες, το καρπούζι, τα «μπάνια του λαού» και τόσα άλλα που είναι συνυφασμένα με τα καλοκαίρια μας, αλλά υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που ενοχλούν έναν μέσο άνθρωπο το καλοκαίρι, πόσο μάλλον κάτι γερογκρινιάρηδες σαν τον γράφοντα που ψάχνει ευκαιρία να γκρινιάξει.  

Ο Καιρός (όχι γαρ εγγύς)

Από τις 90 μέρες του καλοκαιριού θα έχει καύσωνα τις 62 μέρες που πηγαινοέρχεσαι στη δουλειά με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Τις 18 μέρες που είναι Σαββατοκύριακα θα βρέχει ή ο ουρανός θα θυμίζει την Mordor λίγο πριν ξεκινήσεις με τη συντροφιά του Δαχτυλιδιού. Τις 5-10 μέρες που θα πας διακοπές σε κάποιο νησί, τα μελτέμια θα σου παίρνουν το κεφάλι με τον αέρα, θα παραγουλιαστείς σαν χταπόδι από το κύμα πηγαίνοντας στο νησί, η άμμος θα σε μαστιγώνει με διαθέσεις σαδίστριας αφέντρας και οποιαδήποτε βουτιά στην ανακατεμένη θάλασσα θα σε κάνει να βγαίνεις από μέσα καλυμμένος με φύκια, άμμο για να χτίσεις 2 καστράκια στο μαγιό και σε οποιοδήποτε σημείο μπορεί να μπει και με σουβενίρ το πάνω μέρος του μαγιό μιας κυρίας.

Αυτοί που έρχονται δίπλα σου στις παραλίες



Λογικά είναι οι ίδιοι που έρχονται ακριβώς δίπλα σου στην (άδεια) αποβάθρα του μετρό/ηλεκτρικού, όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Το καλοκαίρι που δεν χρησιμοποιούν Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, πρέπει με κάποιον τρόπο να εκνευρίζουν τους υπόλοιπους, οπότε τι πιο απλό από το να πας να μπαστακωθείς με όλο το σόι δίπλα σε ένα ζευγαράκι που κάθεται ήσυχο σε μια γωνιά. Η παραλία είναι σχεδόν άδεια, ο ήλιος ζεστός, η θάλασσα ήρεμη κι εσύ απολαμβάνεις την ήρεμη μοναξιά του τοπίου, τη νωχελική ραστώνη του καλοκαιριού και τον χαλαρωτικό ήχο από το ήρεμο πλαφ πλαφ που κάνει η θάλασσα. Η κοπέλα σου έχει βγάλει το πάνω μέρος του μαγιό (στην καλύτερη) ή (στη χειρότερη) είστε και οι δύο σαν τους πρωτόπλαστους, λογικά με αρκετά λιγότερη τρίχα από αυτούς, απολαμβάνοντας τη θάλασσα και ο ένας τον άλλον. Μέσα σε δευτερόλεπτα τα πάντα αλλάζουν, όταν μια θορυβώδης οικογένεια κάνει την εμφάνιση της και για κάποιον ανεξήγητο λόγο αποφασίζει να έρθει ακριβώς δίπλα σου. Ο μπαμπάς ρουφάει την κοιλιά και ρίχνει λάγνες ματιές προς την κοπέλα σου, η μαμά σχολιάζει αρκετά δυνατά για να είναι σίγουρη ότι ακούγεται μέχρι εκεί για τους ξετσίπωτους, τα παιδιά έχουν ρίξει νερό σε όποιον και ό,τι βρίσκεται σε ακτίνα χιλιομέτρων και η γιαγιά κι η θεία μουρμουράνε διάφορα ακατάληπτα, καθώς απλώνουν όλη την προίκα τους για την μία ώρα που θα κάτσουν. Η χαλαρή και ερωτική διάθεση έχει πετάξει για θερμότερα κλίματα και εσύ μένεις να ακούς φωνές για κεφτεδάκια, «να μην πάτε στα βαθιά», τρανζιζστοράκι να παίζει τοπικό σταθμό με πολύ έκο και ο χρόνος απομάκρυνσης σου από την παραλία, θυμίζει Παρασκευή 16:59 στο γραφείο.    

Οι κλαρινοφυλές

Πρώτα εμφανίστηκαν οι κλαρινογαμπροί. Στη συνέχεια, έκαναν την εμφάνιση τους οι κλαρινογκόμενες. Οι συγκεκριμένες φυλές άρχισαν να λυμαίνονται τα bar, τις παραλίες και όλα τα υπόλοιπα μέρη που συχνάζαμε οι υπόλοιπες. Στα αντρικά μπλουζάκια με V βαθύ σαν τη φωνή του Barry White, ήρθαν να προστεθούν οι γυναικείες παντόφλες της γιαγιάς με το χιαστί δέσιμο πάνω και τον χοντρό πάτο κάτω. Οι δικαιολογίες «πήγα να ψωνίσω και δεν υπήρχε κάτι που να μην είναι έτσι» είναι απλώς αστείες και δεν μπορούν να ληφθούν σοβαρά. Όποιος θέλει βρίσκει. Τόσες γυναίκες ψωνίζουν ακόμα λευκά σώβρακα για τους συζύγους τους. Δεν θεωρώ ότι είμαι αντιπροσωπευτικό δείγμα του «κανονικού», καθώς είμαι ο τύπος που θα φορέσει τα all-star του για να πάει στη θάλασσα, αλλά εσπαντρίγιες; «Ρε φίλε είναι ένα απλό δροσερό παπούτσι, τι να φοράω καλοκαιριάτικα; Κλειστό παπούτσι;» είπε και έβαλε στο πατάρι τα αθλητικά παπούτσια (προορισμένα για ποδόσφαιρο, μπάσκετ ή μαραθώνιο) με την κάλτσα, που φορούσε όλα τα καλοκαίρια, μέχρι πριν 2 χρόνια. Οι κλαρινογαμπροί αναπαράγονται τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, με την κορύφωση της διαδικασίας να περιλαμβάνει άπλωμα λαδωμένων γραμμωμένων κοιλιακών σε ξαπλώστρα, πολύχρωμα ρούχα και μαγιό με φοίνικες που προσελκύουν τα θηλυκά, κουρέματα ξεπατικωμένα από άρειους εκπροσώπους της νεολαίας του Χίτλερ και άλλα πολλά. Κυνηγούν σε κοπάδια και προσπαθούν να απομονώσουν κλαρινοθηλυκά, ώστε να ζευγαρώσουν. Τα κλαρινοθηλυκά είναι εύκολα αναγνωρίσιμα από το βάψιμο Kim Kardashian, την κατοχή κάποιου αντικειμένου με ροζ φλαμίνγκο και άλλα τέτοια που μπορείς να διαβάσεις στη Βίβλο της κλαρινοφυλής «Πώς να είστε ακριβώς ίδιοι με όλους τους άλλους».        

Είσαι τουρίστας

Οι 2 εβδομάδες κοντά στον 15Αύγουστο είναι η ευκαιρία πολλών να πάνε διακοπές και η ευκαιρία άλλων να βγάλουν τα «σπασμένα» όλης της χρονιάς. Είναι κατανοητή η ανάγκη των ιδιοκτητών μαγαζιών, ξενοδοχείων και άλλων συναφών με τον τουρισμό επαγγελμάτων να εκμεταλλευτούν την καλοκαιρινή περίοδο, αλλά μέχρι ενός ορίου. Ξέρεις ότι εκεί που θα πας, θα πληρώσεις «βαπορίσιο» το κάθε τι, αλλά όχι και 3 ευρώ το πιτόγυρο. Το δωμάτιο που νοικιάζεις για 80€ το βράδυ, θα έκανε τα 3 αστέρια του να φύγουν μόνα τους από την ντροπή τους και το ποτό που πληρώνεις 10€ σε κάνει να νιώθεις σαν ιθαγενής που μόλις αντάλλαξε 3 πεδιάδες για ένα καθρεφτάκι και λίγο «νερό που καίει». Στα μέρη αυτά και ως τουρίστας, θα συναντήσεις τους τύπους «έχω πάντα προτεραιότητα στο χωριό μου» και θα διαπιστώσεις ότι μερικές φορές τα σήματα υπάρχουν μόνο για διακοσμητικούς λόγους.
-Μα είχες STOP!
-Άσε μας ρε φίλε έρχεσαι μια εβδομάδα εδώ και θα μου πεις κιόλας ότι έχεις προτεραιότητα. Ήμουν όλο το χειμώνα εδώ    

Τα πετούμενα



Καλοκαιράκι: Μαγιό όλη μέρα, ανοιχτά παράθυρα να μπαίνει η βραδινή δροσιά, μυρωδιά από βασιλικό, καρπούζι στο μπαλκόνι, η τηλεόραση του δίπλα στη διαπασών και φυσικά δεκάδες έντομα και διάφορα ιπτάμενα πράγματα που κάνουν επιδρομή με την αυταπάρνηση Ιάπωνα Καμικάζι. Το μεσημέρι θα είναι μύγες διαφόρων μεγεθών και ονομάτων με δεύτερο συνθετικό το –μυγα και βασικό συστατικό την ενόχληση και το βούισμα. Ειδικά αν προσπαθήσεις να κοιμηθείς λίγο, μετά τα 8 γεμιστά (αυστηρά πάντα με κιμά), το ένα κιλό φέτα και την μισή φραντζόλα ψωμί που ρούφηξε οποιοδήποτε ίχνος λαδιού υπήρχε στο πιάτο, που σου έφεραν μια σχετική νύστα η μύγα θα σε ξυπνάει ανά δέκα λεπτά με το ενοχλητικό της βούισμα και την προσγείωσή της σε οποιοδήποτε ακάλυπτο μέρος του σώματος σου. Ιπτάμενες κατσαρίδες, που πεθαίνουν πιο δύσκολα κι από τον Chuck Norris σε οποιαδήποτε ταινία του, προσθέτουν την απαραίτητη ενόχληση και σιχασιά και βάζουν μερικές πινελιές τρόμου για τις πιο ευαίσθητες ψυχές. Αυτοί που έχουν βιώσει τον τρόμο, θα σου πουν, ότι αυτό που τους έκανε να χάσουν τα λογικά τους, δεν ήταν άλλο από το «κρακ» που ακούστηκε όταν την πάτησαν. Μέλισσες και σφήκες σου κρατάνε συντροφιά στις παραλίες και κατά τη διάρκεια του φαγητού. Το βράδυ διάφορα κουνούπια και άλλοι ιπτάμενοι ξενύχτηδες θα κάνουν παρέα στο δέρμα σου και αφού κεράσεις σιτρονέλα, φιδάκι και άλλα χημικά, θα πάρουν και γεύση από το ποτό σου ή θα αυτοκτονήσουν εκεί. Να αυτοκτονήσεις στο νερό μου ρε γαϊδούρι, στο ποτάκι μου πρέπει;      

Τα μαγαζιά που καταλαμβάνουν όλη την παραλία



Καταλαβαίνω την ανάγκη να υπάρχει στην παραλία ένα μαγαζί που να αγοράσεις ένα νεράκι, έναν καφέ και κάτι να φας. Δεν καταλαβαίνω την ανάγκη να είσαι μόνιμα ξαπλωμένος σε μια ξαπλώστρα, η οποία, μάλιστα, κάθε χρόνο που περνάει γίνεται και πιο «καναπαδέ». Πλέον βλέπουμε ξύλινα παραπήγματα ικανά να στεγάσουν μια μικρή οικογένεια, με κουνουπιέρες, ντουλαπάκια αποδυτηρίων και άλλες υπερβολές. Με ενοχλεί να έχει καταληφθεί σχεδόν όλη η παραλία από ένα μαγαζί, αφήνοντας ελάχιστο χώρο στις δύο άκρες για τους υπόλοιπους λουόμενους, οι οποίοι δέχονται βλέμματα αποδοκιμασίας που κάθονται «εκεί στην άμμο» και όχι σε κάποια υπερλούξ ξαπλώστρα. Η μουσική από lounge κονσέρτο για 2 ασανσέρ και mall, μέχρι νταπα ντουπα ως το τέλος των καιρών, αποτελεί το αναγκαστικό soundtrack της βουτιάς σου. Απαραίτητο συνοδευτικό όλων αυτών είναι οι τύποι με τις ρακέτες, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να τραβήξουν τα βλέμματα των θηλυκών με περίτεχνες (κατά τη γνώμη τους) ενέργειες και βουτιές στην άμμο γεμάτες αυτοθυσία, που στο μυαλό τους θα φιγουράριζαν άνετα ως φωτογραφικά ενσταντανέ. Πήγαινε λίγο πιο δίπλα ρε άνθρωπε και κάνε ό, τι θες, πρέπει να παίζεις μέσα στην μούρη μου; Καμία δεν είπε ποτέ «Αχ αυτός ο τύπος παίζει καταπληκτικά ρακέτες, φαντάσου πως θα κάνει σεξ», οπότε ή παίξε σαν άνθρωπος ή πήγαινε πιο δίπλα.  

Τα καλοκαιρινά «χιτάκια»

Κάθε καλοκαίρι τα αυτιά μας πρέπει να βασανίζονται από κάποιο hit, το οποίο έχει δημιουργηθεί ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο. Το «Η πιο όμορφη σε όλη την Ελλάδα» και τα άπαντα του Παντελίδη μετατράπηκαν σε Despacito και «Ξημερώματα δίνεις δικαιώματα» και το μυαλό μας σε πουρέ. Θα πρέπει αναγκαστικά να τα ακούσεις σε διάφορα μαγαζιά, διάφορες εντάσεις και διάφορα ουρλιαχτά από εκστασιασμένους (μεθυσμένους) θαμώνες. Τα ελληνικά κομμάτια θα ακούσεις τους γύρω σου να τα τραγουδάνε σχεδόν ολόκληρα ή έστω τα ρεφρέν, αναλόγως του βαθμού αλκοόλ που ρέει στο αίμα τους, ενώ αυτά με τον ξένο στίχο δεν έχουν την ίδια τύχη, παρά τραγουδιούνται μόνο μερικές λέξεις που έχουν «πιάσει». Στο ίδιο καζάνι βράζουν και τραγούδια τόσο χιλιοπαιγμένα από DJs που σε κάνουν να τα μισείς περισσότερο κι από τις στάνταρ playlist των περισσότερων ραδιοφώνων (Locomondo, It’s Raining Men, YMCA), αλλά και καινούρια τραγούδια που παίζονται με τη συχνότητα ξαναγεμίσματος ποτηριού σε (τσάμπα) τραπέζι γάμου, όπως το Shape of You.  

Σταματάω το κείμενο εδώ καθώς κοντεύει να πάρει τις διαστάσεις μπυροκοιλιάς μετά από διακοπές, αλλά όχι χωρίς να γίνει αναφορά:
-Στους τύπους που φοράνε σανδάλια, Birkenstock και αυτά τα άσχημα παπούτσια για μέσα στο νερό
-Στα αλαλάζοντα παιδιά που τρέχουν σε κοπάδια στο πλοίο και σε μαγαζιά αφήνοντας τους γονείς τους σε ησυχία, αλλά ενοχλώντας όλο τον υπόλοιπο κόσμο
-Στα παιδάκια που κατουράνε αναίσχυντα στην άκρη της θάλασσας με την προτροπή των γονιών τους. Μπες μέσα φίλε μου, όπως είναι το φυσιολογικό
-Στους ενοχλητικούς, φασαριόζους γείτονες σε δωμάτια, camping και ταβέρνες
-Στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς τον Αύγουστο που είναι πιο αραιά κι από μαλλί 90χρονου
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου