Λεξηδονή #1 του Λαμόγιου

Γράφει ο Λαμόγιος

Ας ξεκινήσω με βάση το hype της εποχής, κυρίως στα δελτία ειδήσεων.

Αμνοερίφιο.

Πόσο υπέροχη λέξη. Κατευθείαν το κτηνώδες ένστικτο παύει να είναι ισχυρό, δηλαδή σταματάς να είσαι κάτι που είσαι. Λειτουργεί όπως οι μαύρες τρύπες στο χαοτικό σύμπαν, αλλά αυτή βρίσκεται στον εγκέφαλο.

Αυτές οι λέξεις είναι για εσένα, τον elegant τύπο, που δε θα καταβροχθίσεις υπό την επήρεια του σαρκοβόρου "βιάγκρα" μέσα σου το αρνί/κατσίκι, αλλά θα απολαύσεις  το εκλεκτό φιλέτο (50gr) του αμνοεριφίου, διακοσμημένο εκεί στη μέση του πιάτου (το οποίο έχει διάμετρο 50cm), περιτριγυρισμένο από 5 φυλλαράκια μαιντανού-δυόσμου. Την εξαιρετικά κομψή, μινιμαλιστική αυτή εικόνα συμπληρώνουν οι τρεις καλοψημένες πατάτες, "λουσμένες" από λάδι ιαπωνικού χρυσάνθεμου, αναμεμειγμένου με light κρέμα καρύδας-λεμονιού από τα παρθένα Νησιά του Σολομώντα, στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Και όλο αυτό παρέα με το εξαιρετικό κόκκινο γαλλικό Chateau Beychevelle Saint Julien του 2002.

Γύρω γύρω μοντέρνο περιβάλλον, τραπέζια όμορφα διακοσμημένα, ατενίζεις το Αιγαίο. Όλοι ντυμένοι επίσημα. Ο χώρος "δένει" μεταξύ τους τις πέντε αισθήσεις και αυτό το πετυχαίνει με τη μουσική να παίζει διακριτικά.

Κατσίκι ή Αρνί.

Στην ταβέρνα του κυρ Νίκου πιο κάτω... τσίκνα, μουσική δυνατά επίτηδες για να μη μπορεί να συνεννοηθεί ο σερβιτόρος με τον ταμία και τον κυρ Νίκο που του λέει να πάει τρεις ντοματοσαλάτες στο τραπέζι της κυρα-Μαίρης.

Στο ενδιάμεσο του χώρου, πιτσιρίκια που τρέχουν και πέφτουν επειδή έχουν μεγάλο κεφάλι και μικρό σώμα (κυρίως τρίχρονα περίπου) κι' αυτό γιατί δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη όσο πρέπει το αισθητήριο της ισορροπίας.

Ούτε ο Άδης δε θα μπορούσε να προκαλέσει αυτό το χάος:

α. φασαρία από τις οικογένειες-παρέες που μιλάνε όσο πιο δυνατά μπορούν

β.Έφη Θώδη στα 25 ηχεία με την ένταση στο 80

γ. πιτσιρίκια που τρέχουν και μπλέκονται στα πόδια σερβιτόρων, οι οποίοι ρίχνουν κατά λάθος το δίσκο με το φαΐ.

δ. λίγο πιο πέρα τα ανισόρροπα πιτσιρίκια που έπεσαν, χτύπησαν στο γόνατο κλαίνε. Και όσο πιο πολύ κλαίνε, τόσο περισσότερες μύξες λερώνουν τον γιακά από το γελοίο κουστουμάκι-φόρεμα που τους αγόρασε η μαμά. 

Εικόνα η οποία αηδιάζει την 15χρονη Σίλια, που μόλις κοίταξε προς τα εκεί, η μπουκιά από την μαρουλοσαλάτα (θέλει να αδυνατίσει) δεν έφτασε τελικά στον προορισμό της. Ο εκνευρισμός της Σίλιας γίνεται αντιληπτός από τη μητέρας της, η οποία θυμώνει και έχοντας σφίξει τα δόντια, μιλάει με το στόμα περίπου κλειστό και της λέει πως αν δε φάει τη σαλάτα της, θα έχει να κάνει με τον πατέρα της, ο οποίος είναι χαρούμενος σήμερα και δε θέλει να τον ενοχλήσει για κάτι τόσο ποταπό. Ταυτόχρονα ψευτοχαμογελάει προς την κουνιάδα της, την οποία θεωρεί κουτσομπόλα και δε θέλει να δείξει λιγότερο χαρούμενη από αυτή σήμερα.

Η Σίλια κρατάει τελικά τα νεύρα μέσα της, περιμένει να περάσει η ώρα και γράφει στο facebook της πόσο σιχαίνεται την οικογένεια της και πως θέλει να αυτοκτονήσει γιατί κανείς δεν την καταλαβαίνει.

Πίσω από το "ανφάν γκατέ" της υστερικής χαράς, λίγο πιο πέρα από την κουζίνα, ο Τάκης μιλάει στον φίλο του και ψήστη Ίλια (που γνώρισε πριν 10 λεπτά) όταν πήγε να κατουρήσει πίσω από τα δένδρα: "φίλε είσαι μάστορας... για πες, πως το έψησες;;; λουκούμι φαίνεται. Βάλε μου σε παρακαλώ δύο κιλά ψητό, είμαστε στο τραπέζι με την κυρά μου και τα κουτσούβελα. Πιάσε και τρεις ρετσίνες ε..."

Ωμότητα - Αισθητική 1-0

Παρ' όλα αυτά, η λέξη "αμνοερίφιο" με κάνει να νιώθω συναρπαστικά, "γαργαλάει" τον υποθάλαμο-υπόφυση μου.